ច្បាប់ដែលមាន៨ជំពូក និង ១១២មាត្រា ត្រូវបានរដ្ឋសភាអនុម័តរួចចំនួនពីរជំពូកកាលពីថ្ងៃព្រឹកថ្ងៃអង្គារ។
មាត្រាទី៤ នៃច្បាប់នេះបានចែងថា សហគមន៍កសិកម្មជានីតិបុគ្គលកឯកជនមានលក្ខណៈជាសហគ្រាសសេដ្ឋកិច្ច កសិកម្ម ដែលបង្កើតដោយរូបវន្តបុគ្គលមួយក្រុមតាមការស័្មគ្រចិត្ត រួមគ្នាបង្កើតដើមទុនរួមគ្នាធ្វើម្ចាស់និងរួមគ្នាគ្រប់គ្រងតាម លក្ខណៈប្រជាធិបតេយ្យ ដើម្បីពង្រឹងសមត្ថភាពផលិតកម្មកសិកម្ម កសិឧស្សាហកម្មកសិពាណិជ្ជកម្ម ឬសេវាកម្មពាក់ព័ន្ធផលិតកម្ម កសិកម្ម សំដៅលើកកម្ពស់ សេដ្ឋកិច្ច សង្គម និង វប្បធម៌របស់សមាជិក។
ច្បាប់ សហគមន៍កសិកម្មនេះក៏តម្រូវឲ្យបង្កើតក្រុមប្រឹក្សាគោលនយោបាយសហគមន៍ កសិកម្មដែលដឹកនាំដែលរដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងកសិកម្មរុក្ខាប្រម៉ាញ់ និងនេសាទ រួមទាំងមន្ត្រីពីក្រសួងឬស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធតំណាងសម្ព័ន្ធសហគមន៍ វិស័យឯកជននិង អង្គការសង្គមស៊ីវិលផងដែរ។
ក្រុមប្រឹក្សាគោលនយោបាយសហគមន៍កសិកម្មនេះមានមុខងារនិងភារកិច្ច ដូចជា សិក្សាស្រាវជ្រាវពិគ្រោះយោបល់ដើម្បីរៀបចំលិខិតបទដ្ឋានគិតយុត្តគោល នយោបាយផែនការយុទ្ធសាស្រ្ត និង ផែនការសកម្មភាពពាក់ព័ន្ធនឹងការអភិវឌ្ឍសហគមន៍កសិកម្មដោយអនុលោម តាមលក្ខខណ្ឌសេដ្ឋកិច្ចនិង សង្គម។
កសិកម្មជាវិស័យស្នូលមួយសម្រាប់កំណើនសេដ្ឋកិច្ចកម្ពុជាហើយ រដ្ឋាភិបាលបានដាក់ចេញគោលនយោបាយនាំចេញអង្ករឲ្យបាន១លានតោននៅ ឆ្នាំ២០១៥។
សេចក្តីថ្លែងហេតុនៃសេចក្តីព្រាងច្បាប់ស្តីពីសហគមន៍កសិកម្មដែល លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីហ៊ុន សែន បានដាក់ជូនរដ្ឋសភាចុះថ្ងៃទី៧ខែមីនា ឆ្នាំ២០១៣ នេះឲ្យដឹងថា ចាប់ពីឆ្នាំ២០០៣ រហូតមកដល់ឆ្នាំ២០១៣នេះសហគមន៍ អភិវឌ្ឍកសិកម្ម ដែលក្រសួងកសិកម្ម រុក្ខាប្រមាញ់ និងនេសាទ បង្កើតបានទាំងអស់មាន៣៧៥ ដែលមានសមាជិកសរុប៣៥ ៦៣០នាក់ និងដើមទុនសរុបជាង៩ពាន់លានរៀល។
សេចក្តីថ្លែងហេតុបានបន្តថា ៖«បច្ចុប្បន្នសហគមន៍កសិកម្មទាំងអស់នេះកំពុងដើរតួជាកោសិកាមួយ យ៉ាងសំខាន់ក្នុងការចូលរួមអនុវត្តគោលនយោបាយជំរុញផលិតកម្មស្រូវ និងការនាំចេញអង្កររបស់រដ្ឋាភិបាលផងដែរ»។
បច្ចុប្បន្ននេះតម្លៃកសិផលរបស់កសិករកម្ពុជាស្ថិតនៅក្នុងការ សម្រេចចិត្តរបស់ឈ្មួញកណ្តាលហើយទីផ្សារក៏ពឹងច្រើនលើប្រទេសជិត ខាងផងដែរ។
លោក ឆាយ ធួប្រធានសហគមន៍កសិកម្មនាងទាវ នៅឃុំជីខ ស្រុកត្បូងឃ្មុំ ខេត្តកំពង់ចាម ដែលត្រូវបានបង្កើតឡើងកាលពីឆ្នាំ២០០៤ បានឲ្យដឹងថាសហគមន៍របស់លោកអាចជួយកសិករក្នុងការចរចាតម្លៃជាមួយ ឈ្មួញ។ លោកបានបន្តថា៖«ការបង្កើតសហគមន៍មានភាពងាយស្រួលត្រង់ថា រាល់ផលិតផលកសិកម្មដែលផលិតបានពីសមាជិកពិសេសស្រូវពេលត្រូវការលក់ សហគមន៍អាចហៅអ្នកទិញមកចរចាក្នុងតម្លៃមួយសមស្រប»។
សហគមន៍កសិកម្មនាងទាវ បង្កើតឡើងដំបូងមានសមាជិក៤០នាក់តែរហូតដល់ពេលនេះ បានកើនឡើងដល់៧៣នាក់។
ទោះបីយ៉ាងនេះក្តីលោក ឆាយ ធួ មិនដឹងថា ច្បាប់ស្តីពីសហគមន៍នេះត្រូវបានអនុម័តកាលពីថ្ងៃម្សិលមិញទេ ហើយលោកក៏មិនដឹងថា ច្បាប់នេះជួយកសិករដោយរបៀបណាដែរ។
នាយកផ្នែកឃ្លាំមើលនិងការពារសិទ្ធិមនុស្សលីកាដូ លោក ហម ស៊ុនរិទ្ធិបានលើកឡើងថាការបង្កើតចាប់នេះឡើង អាចធ្វើឲ្យមានភាពស្មុគស្មាញដល់កសិករដែលចង់បង្កើតសមាគម។លោកបន្ត ថា៖ «យើងបារម្ភថាពេលអនុវត្តជាក់ស្តែងពលរដ្ឋនឹងមានឧបសគ្គក្នុងការ បង្កើតសហគមន៍ហ្នឹងដោយមានការសួររកនិត្យានុកូលនៃសហគមន៍នេះ»។
លោកបន្ថែមថា ត្រង់មាត្រាពីរនៃច្បាប់នេះបានកំណត់ពីការបង្កើតការប្រព្រឹត្តទៅ និងការគ្រប់គ្រង។ ចំណែកមាត្រា១៩វិញ បានឲ្យសហគមន៍ចុះបញ្ជីនៅមន្ទីរកសិកម្មរាជធានី ខេត្តសាមី ដើម្បីទទួលបាននីត្យានុកូលភាពនៃសហគមន៍កសិកម្ម។
លោក ខឹម ចិន្តា ប្រធាននាយកដ្ឋានរដ្ឋបាលនៃក្រសួងកសិកម្មនិយាយថា ការចុះបញ្ជីមិនត្រូវបានឲ្យយកកម្រៃទេហើយមន្ត្រីត្រូវការ ឲ្យពួកគេចុះបញ្ជីដោយសារមន្ត្រីចង់ជួយផលិតផលពួកគេចូលទៅកាន់ ទីផ្សារបាន។ លោកបន្តថា៖«កុំបារម្ភឲ្យសោះអំពីការចុះឈ្មោះ ព្រោះវាអត់អស់ថ្លៃទេ»៕ ប្រភពពី Postkhmer.com
Facebook
No comments:
Post a Comment