Read more...

សេចក្តីជូនដំណឹង

សេចក្តីជូនដំណឹង
ក្នុងឪកាសឆ្នាំសិស្សាថ្មីនេះ ឆ្នាំ ២០១០ដល់ ឆ្នាំ ២០១២ សាលាបច្ចេកទេសដុនបូស្កូ មានកិត្តិយស សូមជំរាបជូនដំណឹងទៅដល់ សិស្សានុសិស្សទំាងអស់ដែលទើបតែបានបញ្ជប់ការសិក្សាថ្មីៗនេះថា
(បញ្ជប់កាសិស្សាថ្នាក់ទី ១២) សាលាបច្ចេកទេសដុនបូស្កូ ខេត្តព្រះសីហនុ មានការជ្រើសរើសសិស្ស អោយចូលមកសិក្សានៅក្នុងសាលាបច្ចេកទេស នេះ។សិស្ស ដែលមានគោលបំណងចង់មករៀន អាច មកដាក់ពាក្យបានជាមួយសាលា នៅថ្ងៃទី ១៦ ដល់ ថ្ងៃទី ១៩ ខែសីហា ឆ្នាំ ២០១០ចាប់ផ្តើមធ្វើការសម្ភាសន៏ ហើយការលក់ពាក្យប្រលងវិញ ចាប់ផ្តើម លក់ចាប់ពីថ្ងៃនេះតទៅ នៅសាលាបច្ចេកទេសដុនបូស្កូ សង្កត់ ៤ ក្រុម ១៣ មណ្ឌល ៥ ក្រុងព្រះសីហនុ ខេត្តព្រះសីហនុ។ ចំពោះការចេញលទ្ធផលនៅថ្ងៃទី ២៤ ខែ សីហា ។ពាក្យប្រលងមានតម្លៃ ៣ ០០០៛ ប៉ុណ្ណោះ។
សិស្សាដោយឥតបង់ថ្លៃ ដែលមានរយះពេល ២ឆ្នាំ។
គោលបំណង
សាលាបច្ចេកទេសដុនបូស្កូ បានចាប់ផ្តើមបដិសន្ធិជាច្រើនឆ្នាំមកហើយ ក្នុងនោះផងដែរសាលាបាន
ឃើញថា នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាយើងនេះ មានយុវជនមួយចំនួនធំដែលគ្មានការងារធ្វើ ដើរលេង សំបូរអ្នកក្រីក្រ ពេលនោះយុវជនចាប់ផ្តើមប្រព្រឹត្តិនូវអំពើខុសច្បាប់ ដូចជា ប្រើប្រាស់គ្រឿងញៀន ទៅលួចឆក់ប្លន់ ដើរកាប់ចាក់ ។ដូចនេះបាជាសាលាចង់ជូន ដំណឹងទៅដល់សិស្សណា
ដែលមានជីវភាពក្រីក្រ កំព្រាឪពុក ឬ ម្តាយ ឬ កំព្រាទំាងឪពុកទំាងម្តាយ ដែលគ្មានលទ្ធភាពចូលរៀនបន្តនៅសាលាដ៏ទៃទៀតបាននោះ ដោយសារខ្វះថវិការ ដោយជាពិសេស សិស្សមានចិត្តស្រលាញ់ការសិស្សា ហើយនឹងចង់ស្វែងយល់ចំណេះដឹងបន្ថែមទៀតដើម្បីអោយអនា គតមានភាពភ្លឺស្វាង។
លក្ខខណ្ឌតិកះរបស់បេក្ខជន បេក្ខនារី
១ ពិតជាមានជីវភាពក្រីក្រមែន
២ ពិតជាកំព្រាឪពុក ឬ ម្តាយ ឬ កំព្រាទាំងឪពុកទំាងម្តាយ
៣ ជាយុវជនដែលមានអាយុចាប់ពី ១៥ ដល់ ២០ឆ្នាំ កម្រិតការសិស្សាបានបញ្ជប់ការសិស្សាថ្នាក់ទី ១២
៤ ផ្នែកលេខាធិការ មានអាយុមិនលើសពី ២១ ឆ្នាំ រៀនចប់ថ្នាក់ទី ១២
៥ មានចរិយាសម្បត្តិល្អ ចេះអំណត់ ឧស្សាហ៏ ចេះគោរព កោតខា្លច និង មានទឹកចិត្តល្អ
៦ គោរពនិង អនុវត្តន៏ តាមវិន័យសាលាបានយ៉ាងម៉ត់ចត់
៧ ស្រលាញ់វិជ្ជាជីវះ និង តាំងចិត្ត រៀនដោយអំណត់
៨ ពិតជាសិស្សដែលមិនទាន់រៀបការ
៩ មិនបានសិក្សានៅសាលាផ្សេងៗ ដូចជា នៅមហាវិទ្យាល័យ …
១០ យុវជនទាំងត្រូវមានកាយសប្បទាគ្រប់គ្រាន់
១១ ជាមនុស្សដែលគ្មានទីពឹង
១២
ជំនាញដែលសិស្សអាចជ្រើសរើសមាន
1. ផ្នែកយន្តសាស្ត្រទូទៅ ចំនួន ៥០នាក់ (ទំាងស្រី ទាំងប្រុស)
2. ផ្នែកអគ្គីសនី ចំនួន ៥០នាក់ (ទំាងស្រី ទាំងប្រុស)
3. ផ្នែកយន្តសាស្ត្ររថយន្ត ចំនួន ៥០នាក់ (ទំាងស្រី ទាំងប្រុស)
4. ផ្នែកយន្តលេខាធិការ ចំនួន ៣០នាក់ (ទំាងស្រី ទាំងប្រុស)
5. ផ្នែកទំនាក់ទំនងសង្គម ចំនួន ១២នាក់ (ទំាងស្រី ទាំងប្រុស)
6. ផ្នែកសណ្ឋាគារ ចំនួន ១០០នាក់ (ទំាងស្រី ទាំងប្រុស)
សូមបញ្ជាក់សិស្សទាំងអស់ត្រូវបញ្ជប់ការសិក្សាថ្នាក់ទី ១២
របៀបការដាក់ពាក្យចូល
1. អាណាព្យាបាលត្រូវមកជាមួយនៅថ្ងៃដាក់ពាក្យ
2. ភ្ជាប់មកជាមួយនូវសំណុំលិខិតផ្សេងៗ
3. ដាក់ពាក្យអោយត្រូវនឹងកាលបរិច្ឆេកដែលបានកំណត់ខាងលើ

(រូបភាព: សិស្សានុសិស្សកំពុងតែសសេរពាក្យដើម្បីធ្វើការសម្ភាសន៏)
លិខិតសម្ភាសន៏ និង ដាក់ពាក្យ
1. បំពេញប្រវត្តិរូបសង្ខេបអោយបានត្រឹមត្រូវ
2. លិខិតបញ្ជាក់ការសិក្សាឬ កាតសិក្សា
3. សៀវភៅគ្រួសារ
4. ចំពោះសិស្សកាតូលិកត្រូវភា្ជប់មកជាមួយ នូវលិខិតបញ្ជាក់ពីលោកបូជាចារ្យគ្រប់គ្រងគ្រីស្គ
បរិស័ទ ឬ នាយកសាលាដោយបញ្ជាក់អំពីស្ថានភាព គ្រួសាររបស់បេក្ខជន
5. រូបថតទំហំ 4 x 6 ចំនួន 3សន្លឹក
(ត្រូវថតចម្លង និងរួមនឹងច្បាប់ដើម)
មុខវិជ្ជាប្រលង

សិស្សានុសិស្សទាំងត្រូវឆ្លងកាត់ការធ្វើសម្ភាសន៏ ពីគណះគ្រប់គ្រងសាលា និង ការប្រលង ចំនួន ៤មុខវិជ្ជា
• វប្បធម៏ទូទៅ
• គណិតវិទ្យា
• អង់គ្លេស
• គំនូរល្បងប្រាជ្ញា

(រូបភាព : អធិការរងសាលាកំពុងធ្វើសម្ភាសន៏ទៅ
ដល់សិស្សានុសិស្ស)


(រូបភាព : សកម្មភាពសិស្សានុសិស្សកំពុងធ្វើប្រលងនៅទីលានកីឡា នៃសាលាបច្ចេកទេសដុន
បូស្កូ ខេត្តព្រះសីហនុ)

ប្រយត្ន័!
សូមប្រយ័ត្នប្រសិនបើមានអ្នកណាមកថាជួយអោយមកចូលរៀន ដោយអាចជួយ ប្រយ័ត្ន ប្រយ័ត្ន ! អ្នកនោះសម្លឹងមើលឃើញអ្វីមួយពីអ្នក ។
ប្រញាប់ឡើង ប្រញាប់ឡើង !

Read more...

ជិតមួយជីវិតគ្មានថ្ងៃសប្បាយ


រដូវវស្សាបានមកដល់ជាបណ្តើរៗ ផ្ទៃមេឃមានភាពខ្មៅងងឹត ទំនងនឹងរកភ្លៀង យ៉ាង ខ្លាំងបំផុត។ ពពកកាន់តែប្រមូលផ្តុំគ្នាទៅៗ ដែលបាំងបិទពន្លឺដ៏ចែងចាំង របស់ព្រះអាទិត្យ។ ផ្ទៃមេឃកាន់តែខ្មៅ កាន់តែងងឹត តំនក់ទឹកភ្លៀងបានធ្លាក់មកលើផ្ទៃផែនដី ជាបណ្តើរៗ ធ្វើ អោយ រុក្ខជាតិ ដំនាំផ្សេងៗ មានភាពស្រស់ថ្លា មានជីវិតរស់រានឡើងវិញ។ ពពកកាន់តែទំម្លាក់ ទឹកភ្លៀងខាំ្លងបន្តិចម្តងៗ ដែលជុំរុញអោយទឹកភ្នែករបស់អ្នកមីង ពយ ធ្លាក់មកតាម។ ទឹកភ្នែក របស់អ្នកមីង ពយ បានហូរកាត់ផែនថ្ពាល់យ៉ាងសន្សឹមៗ ប្រៀបបានដូចជាខ្សែប្រឡាយមួយ អញ្ជឹង។ អ្នកមីង ពយ មានអាយុ ៥៥ឆ្នាំហើយ។ ដែលជិតមួយជីវិតរបស់អ្នកមីង គ្មានថ្ងៃសប្បាយឡើយ។ កាលពីគាត់នៅក្មេង ជាសម័យមួយយ៉ាងព្រៃផ្សៃបំផុត គឺសម័យសង្គមងងឹត(ប៉ុល ពត) ។គាត់រស់នៅយ៉ាងលំបាកវេទនាបំផុត គ្មានអ្វីដែលប្រៀប
បានឡើយ ត្រង់ថាគេអោយធ្វើនេះ ធ្វើនោះ។ ធ្វើការងារធ្ងន់ៗ ហើយគ្មានអ្វីបរិភោគឡើយ។ គេវៃធ្វើបាប ជេរប្រទិច គេគំរាម រកសម្លាប់ចោល ពីព្រោះតែមិនធ្វើការ។ អ្នកមីង....រឿងពេញ

Read more...

 
ស្ថានីយ៏ទូរទស្សន៏បាយ័នត្រូវបានសិស្សានុសិស្សមួយក្រុមចូល
ធ្វើការសិក្ខាសាលា

ស្ថានីយ៏ទូរទស្សន៏បាយ័នជាស្ថានីយមូយ ដែលមានប្រជាប្រិយនុភាព ខ្លាំង
នៅប្រទេសកម្ពុជា។ ហេតុនេះហើយទើប មានក្រុមសិស្សមួយក្រុមមកធ្វើ
ការស្វែងយល់អំពី ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ។ដែលសិស្សានុ សិស្សនិង លោកគ្រូ
មកពី សាលាបច្ចេកទេសដុនបូស្កូ ផ្នែកទំនាក់ទំនង សង្គមខេត្តព្រះសីហនុ
។កាលពីថ្ងៃសុក្រ ទី ២៨ ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១០ ។នៅវេលាម៉ោង១:០០
រសៀល ក្រុមសិស្ស បានទៅដល់ ស្ថានីយទូរទស្សន៏បាយ័នដែលស្ថិតនៅ
ច្ប៉ារ អំពៅ។ បុគ្គលិក ដែលធ្វើការនៅទីនោះ មានការរ៉ាកទាក់យ៉ាងខ្លាំង
ក្រៃលែង។ លោកនៅអ៊ានរ៉ាន ជាប្រធានផ្នែកបច្ចេកទេស បាន នាំក្រុមសិ
ស្សានុសិស្ស គ្រប់បន្ទប់ទាំងអស់។ ការរៀបចំកម្មវិធី វីដេអូរ ប្រើតាមកម្មវិធី
Adobe Primaer ។គាត់បានបន្តទៀតថា ទូរទស្សន៏ ចាប់ផ្តើមតាំងពីឆ្នាំ
១៩៩៨ ហើយ វិទ្យុ ១៩៩៦។ មានបុគ្គលិក ជាង ២០០នាក់។ ហើយក្នុង
ផ្សាយចេញ បាន ១៤ខេត្ត។ នៅ អាស៊ី មានប្រទេសប្រហែល៣០ប្រទេស
អាចមើលបាន។ បារាំង អូស្រ្តលីអាមេរិក ក៏អាចមើលបានដែរ ដោយសារ
តែទិញ កម្ម វិធី។ បានកំលាំង ផ្សាយ ១០គីឡូវ៉ាត់។ តាម បណ្តាខេត្ត
មាន ១គីឡូវ៉ាត់។ លោក នៅ អ៊ានរ៉ាន បាននិយាយទាំងទឹកមុខរីករាយថា
គាត់បានធ្វើការនៅទីនេះអស់ រយះពេល ១២ ឆ្នាំហើយ។ ឧបករណ៏បាន
មកពីប្រទេស អង់គេ្លស និង ជប៉ុន។ កម្មវិធី ផលិតមានច្រើន ដូចជាពត៌
មាន កុនខ្មែរ កូរ៉េ ហុងកុង កម្មវិធីធ្វើម្ហូប រាត្រីពណ៏ស្វាយ ប្រដាល់ និង
យុងតារា និងកម្មវិធីជាច្រើនទៀត…។មានការផ្សាយនៅតាមអ៊ីនធឺណែតតែ
មិនទាំងស្រុងនោះទេ មួយចំនួនប៉ុណ្ណោះ គឺកម្មណាដែលសំខាន់ៗ សិល្បះ
ពាណិជ្ជកម្ម ជាដើម។ ស្ថានីយ៏ទូរទស្សន៏បាយ័ន មាន Studio ច្រើន
នៅពេលនោះ ក្រុមសិស្សានុសិស្ស បានចូល Studio ចំនួនបីគឺបន្ទប់
សម្រាប់អានពត៌មាន ដែលស្អាតមែនទែនជួនគ្នានោះផងដែរក៏បានមើល
នូវសកម្មភាពការអានពត៌មាន មានន័យថាចំពេលដែលគេអានពត៌មាន។
ហើយមួយវិញទៀត ចូល Studio ទី២ គេក៏កំពុងថតដូចគ្នា គឺ ថត
អំពីកម្មវិធី ចាបី។ Studio មួយទៀតសម្រាប់ថតចម្រៀងប្រដាលនិង
ផ្សេងៗ ទៀត។ Studio ទាំងអស់សុទ្ធតែធំហើយស្អាតណាស់។ចំពោះ
កម្មវិធីចេញឆ្ងាយដូចជា តន្រ្តីស្រុកស្រែ វិញបាន ប្រារព្ធស្ទើរគ្រប់ខេត្ត
តែមានខេត្តខ្លះ មិនបានទៅដល់ដូចជា ខេត្តរតនគិរី មណ្ឌលគីរីជាដើម។
កន្លែងកាត់តពត៌មានឃើញថាមានលក្ខណះទំនើប ប្រើសុទ្ធតែប្រព្ធន័កុំព្យូ
ទ័រ។ ហើយចំពោះការពត៌មាន មិនអាចអានផ្ទាល់បាន ទេ ដោយសារតែ
ខ្លាចអាចអាក់ មានសម្លេងមិន ល្អ ផ្សេងៗទៀត។ ចំពោះអ្នកធំៗ ក្រុម
ការងារស្ថានីយ៏ទូរទស្សន៏បាយ័ន ដើរតាមរហូត គ្រប់ពេលវេលា ហើយ
ថតរូបភាព អោយច្បាស់ ហើយសរសេរអត្ថបទអោយបានល្អ ។ស្ថានីយ៏
នោះមានទំហំដី ក្បាល ៩០ និង បណ្តោយ ១៦០។ ជាចុងក្រោយក៏
បានថតរួបរួម គ្នា ។ហើយបុគ្គលិកនៅទីនោះពិតជាមានការស្វា គមន៏
ណាស់។ ម៉ោង ៣:០០ចេញពីស្ថានីយ៏ទូរទ ស្សន៏បាយ័ន ។មានរយះ
ពេល ២ម៉ោង។ នៅពេលនោះផងដែរក្រុមសិស្សានុសិស្សបានធ្វើដំណើរ
ប្រលប់មកសាលាបចេ្ចកទេស ដុនបូស្កូវិញ។ការធ្វើដំណើរប្រកបដោយ
សុវត្តិភាព ហើយ ក្រុមសិស្សានុសិស្ស និងលោកគ្រូមានការសប្បាយ
រីករាយយ៉ាងខ្លាំងណាស់។

Read more...

មានសិស្សមួយក្រុមទៅទស្សនកិច្ចនៅ សា្ថនីយ៏ទូរទស្សន៏ជាតិ (ទទក)

កាលពីថ្ងៃ សុក្រទី ២៨ ខែឧសភា ឆ្នាំ ២០១០ មានក្រុមសិស្សានុសិស្ស មួយ
ក្រុម បានទៅ ស្ថា នីយ៏ទូរទស្សន៏ជាតិ នៅវេលាម៉ោង ៨:១៧នាទី ព្រឹក ។
នៅពេលនោះក្រុមការងាររបស់ស្ថានី យ៏ទូរទស្សន៏ មានការរាក់ទាក់បំផុត។
កនះនោះ លោក នូ វណ្ណា មានតូនាទី ខាងបច្ចេកទេស ដែលបានបញ្ចប់
ការសិក្សានៅប្រទេស រុស្សី ផ្នែកអេឡិចត្រូនិច ។

គាត់បានប្រាប់ទៀតថា អាគារ នេះមានជំនួយពី ប្រទេសជប៉ុន ចំនួន១៣
លានយេន រួមទាំងឧបករណ៏។ មានច្រើន បន្ទប់ ដូចជា studio បន្ទប់
កាត់តបន្ទប់បញ្ជូលសំលេង …។ដែលមានដំណើរការ៥ទៅ៦ខែមកហើយ។
គាត់បានរៀបរាប់ អំពី ប្រពន្ធ័ T-DMB ដែលមាន២ប៉ុស្តទទកនិងបាយ័ន។
ដែលអាចមើលបានចំនួន ១២៦ប្រទេស នៅលើសកលោក។កំលាំងផ្សាយ
មាន ១០គីឡូវ៉ាត់។ លោក នូ វណ្ណា ដើរបណ្តើរប្រាប់បណ្តើរថាគាត់ក៏នាំ
ចូលបន្ទប់សាខាសំខាន់ ក្នុងបន្ទប់នោះមានឧ បករណ៏ទំនើបៗ ដែលអ្នក
ធ្វើការនៅទីនោះ ទាមទារអ្នកបច្ចេកទេសទំាងអស់ តែសព្វថ្ងៃនេះមានការ
ខ្វះខាត។ បន្ទប់ចាក់ផ្សាយ មានបន្ទប់ពត៌មាន ធំល្មម ដែលនៅក្នុងនោះ
ជាទូទៅមាន កាម៉ារ៉ា ចំនួន ៣។បន្ទប់ពត៌មានក្នុងប្រទេសកម្មវិធីពត៌រៀប
ចំតាមលំដាប់លំដោយ ពត៌ាមានដែល ទាក់ទងព្រះមហាក្សត្រត្រូវដាក់មុខ
បន្ទប់កម រដ្ឋាភិបាល រដ្ឋសភា និងនយោបាយ។ចំពោះពត៌មានចែកចេញ
ជា បី គឺ សង្គម ផលិតផល និង ការងារបង្កបង្កើនផល។ការយកពត៌មាន
មានបែងចែក អ្នកនៅតាមខេត្តផ្សេងៗហើយជាពិសេសពត៌មានផ្តោតទៅ
លើសកម្មភាពរាជរដ្ឋាពិបាល ។ ហើយនៅពេល ដែលពត៌មានអានរួច
ហើយគឺមានបន្ទប់សម្រាប់រក្សាទុក។ ចំពោះអាគារផ្កាយរណបវិញ បាន
ជួបជាមួយ លោក ជ័យ សោភា មាននាទីជា អគ្គនាយករង ទទក ។
គាត់បានប្រាប់ថាការផលិត វីដេអូ ធ្វើតាមកម្មវិធី Adobe Primaer ។
កម្មវិធី ធ្វើអោយអក្សររត់កាត់តាមទូរទស្សន៏គឺ Storm Edit។ ហើយ
បញ្ជូនទៅអង់តែនទូក គោកតាម មីក្រូវ៉ែ។ នៅទៅនោះមាន Studioធំ
ហើយមានបន្ទប់ច្រើនណាស់សម្រាប់ក្មមវិធីផ្សេងៗ ។ លោក នូ វណ្ណា
បាន បន្ថែមថា នៅក្នុងស្ថានីយ៏ ទូរទស្សន៏ជាតិមានបុគ្គលិក៤០០នាក់។
ជាចុងក្រោយ ក្រុមសិស្ស និង លោកគ្រូបានថតរូបរួមគ្នា ជាមួយលោក
នូ វណ្ណា ។ នៅម៉ោង ១០:5នាទីចេញពីសា្ថនីយ៏ទូរទស្សជាតិ។

Read more...

របាយការណ៏ការទៅសិក្ខាសាលានៅទីក្រុងភ្នំពេញ
មានសិស្សានុសិស្សមួយកុ្រមចង់ដឹងប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ
នៅកាសែតដើមអម្ពិល

ប្រទេសកម្ពុជាលមានការរីកចម្រើនខ្លាំងណាស់ គ្រប់ផ្នែកគ្រប់វិស័យ។
ផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច ទេសចរណ៏ ទីផ្សារ និង ផ្នែកផ្សេងៗទៀត ដោយជាពិសេស គឺ
វិស័យអប់រំនៅកម្ពុជា យើងនេះ។ដោយឃើញថាការអប់រំមានសារះសំខាន់បំ
ផុតចំពោះសិស្សានុសិស្ស កុមារា កុមារី អោយបានយល់ដឹងច្បាស់ អោយ
មានចំណេះដឹង អោយមានការគិតខ្ពស់ និង អប់រំអោយ មនុស្ស សិស្សានុ
សិស្សអោយមានសីលធម៏ល្អ ហើយនៅពេលមានចំណេះដឹងហើយ គឺជួយ
គ្រួសារ និងជួយសង្គមជាតិ។ សិស្សានុសិស្សទាំងអស់ បានធ្វើការស្រាវ
ជ្រាវអ្វីដែលថ្មី ទៅ កន្លែងនេះ ទៅកន្លែងនោះដើម្បីធ្វើការសិក្សា។

ទន្ទឹមនិងនេះផងដែរ ទើបមានសិស្សមួយបាន
ធ្វើសិក្ខាសាលានៅឯទីក្រុងភ្នំពេញ ដើម្បីយល់
ដឹងអំពីប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយនៅប្រទេសកម្ពុជា។
សិស្សានុសិស្សទាំងអស់មកពី....អានបន្ត




មានសិស្សមួយក្រុមទៅទស្សនកិច្ចនៅ សា្ថនីយ៏ទូរទស្សន៏ជាតិ (ទទក)

កាលពីថ្ងៃ សុក្រទី ២៨ ខែឧសភា ឆ្នាំ ២០១០ មានក្រុមសិស្សានុសិស្ស មួយ
ក្រុម បានទៅ ស្ថា នីយ៏ទូរទស្សន៏ជាតិ នៅវេលាម៉ោង ៨:១៧នាទី ព្រឹក ។
នៅពេលនោះក្រុមការងាររបស់ស្ថានី យ៏ទូរទស្សន៏ មានការរាក់ទាក់បំផុត។
កនះនោះ លោក នូ វណ្ណា មានតូនាទី ខាងបច្ចេកទេស ដែលបានបញ្ចប់
ការសិក្សានៅប្រទេស រុស្សី ផ្នែកអេឡិចត្រូនិច ។

គាត់បានប្រាប់ទៀតថា អាគារ នេះមានជំនួយពី ប្រទេសជប៉ុន ចំនួន១៣.....អត្ថបទពេញ




 
ស្ថានីយ៏ទូរទស្សន៏បាយ័នត្រូវបានសិស្សានុសិស្សមួយក្រុមចូល
ធ្វើការសិក្ខាសាលា

ស្ថានីយ៏ទូរទស្សន៏បាយ័នជាស្ថានីយមូយ ដែលមានប្រជាប្រិយនុភាព ខ្លាំង
នៅប្រទេសកម្ពុជា។ ហេតុនេះហើយទើប មានក្រុមសិស្សមួយក្រុមមកធ្វើ
ការស្វែងយល់អំពី ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ។ដែលសិស្សានុ សិស្សនិង លោកគ្រូ
មកពី....រឿងពេញ

Read more...

របាយការណ៏ការទៅសិក្ខាសាលានៅទីក្រុងភ្នំពេញ
មានសិស្សានុសិស្សមួយកុ្រមចង់ដឹងប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ
នៅកាសែតដើមអម្ពិល

ប្រទេសកម្ពុជាលមានការរីកចម្រើនខ្លាំងណាស់ គ្រប់ផ្នែកគ្រប់វិស័យ។
ផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច ទេសចរណ៏ ទីផ្សារ និង ផ្នែកផ្សេងៗទៀត ដោយជាពិសេស គឺ
វិស័យអប់រំនៅកម្ពុជា យើងនេះ។ដោយឃើញថាការអប់រំមានសារះសំខាន់បំ
ផុតចំពោះសិស្សានុសិស្ស កុមារា កុមារី អោយបានយល់ដឹងច្បាស់ អោយ
មានចំណេះដឹង អោយមានការគិតខ្ពស់ និង អប់រំអោយ មនុស្ស សិស្សានុ
សិស្សអោយមានសីលធម៏ល្អ ហើយនៅពេលមានចំណេះដឹងហើយ គឺជួយ
គ្រួសារ និងជួយសង្គមជាតិ។ សិស្សានុសិស្សទាំងអស់ បានធ្វើការស្រាវ
ជ្រាវអ្វីដែលថ្មី ទៅ កន្លែងនេះ ទៅកន្លែងនោះដើម្បីធ្វើការសិក្សា។

ទន្ទឹមនិងនេះផងដែរ ទើបមានសិស្សមួយបាន
ធ្វើសិក្ខាសាលានៅឯទីក្រុងភ្នំពេញ ដើម្បីយល់
ដឹងអំពីប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយនៅប្រទេសកម្ពុជា។
សិស្សានុសិស្សទាំងអស់មកពី សាលាបច្ចេក
ទេសដុនបូស្កូ ផ្នែកទំនាក់ទំនងសង្គម ខេត្តព្រះ
សីហនុ បានទៅកន្លែងប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយចំនួន
បី គឺ មជ្ឈមណ្ឌលសារពត៌មានដើម អម្ពិល សា្ថនីយ៏ទូរទស្សន៏ជាតិ ទទក)
សា្ថនីយ៏ទូរទស្សន៏បាយ័នកាលពីថ្ងៃ ពុធ ទី ២៦ ខែឧសភាឆ្នាំ២០១០នៅម៉ោ
១២: ៣០ នាទី ថ្ងៃត្រង់ ក្រុមសិស្សានុសិស្សទាំងអស់បានចេញ ពីសាលា
បច្ចេកទេសដុនបូស្កូ ។ការធ្វើដំណើរមានលក្ខណះល្អប្រសើរណាស់ ។នៅ
ម៉ោង ៥: ១៧ នាទីល្ងាច បានដល់ទីក្រុងភ្នំពេញ ដែលនៅក្នុងយប់នោះ
ក្រុមសិស្សនិង គ្រូស្នាក់នៅ សាលាបច្ចេកទេសដុនបូស្កូភ្នំពេញ (ទឹកថ្លា)
មានរយះពេល ២យប់។ លុះដល់ព្រលឹមឡើង ថ្ងៃ ថ្មី ថ្ងៃព្រហស្បត្តិ៏ ទី២៧
ខែឆ្នាំដដែល សិស្សនិង លោកគ្រូ បានបរិភោគអាហារពេលព្រឹកនៅ ទីនោះ
។ បរិភោគរួចហើយ វេលាប្រហែល ៨:១៦នាទី ព្រឹកបានទៅស្តាអូឡាំពិត
ដើម្បីធ្វើ ការកស្តានបន្ថិបន្ថូច រហូតដល់វេលា ៩:១៧នាទី ចេញពីទីនោះ
ហើយធ្វើដំណើរបន្តទៅ ផ្សារ សូរិយាទៀត។ ម៉ោង ១:៤០នាទី ទើបចេញ
ពីផ្សារ។ ហើយនៅពេលនោះផងដែរក្រុមសិស្សានុ សិស្ស និង លោកគ្រូ
បានបន្តដំណើរទៅមជ្ឈមណ្ឌលសារពត៌មានដើមអម្ពិល នៅម៉ោង ២:៣១នាទី

ទៅដល់។ ដែលស្ថិតនៅមហាវិថីព្រះមុនីវង្ស។ ក្រុមការងារនៅទីនោះមានករាក់
ទាក់យ៉ាងខ្លាំង ដោយទឹកមុខទាំងញញឹម ។នៅទីនោះមានអាគារតូចល្មម
សមរម្យ ២ជាន់។ ដែលជាន់ក្រោមមាន ៤ បន្ទប់ ១.បន្ទប់ការិយាល័យ
២.បន្ទប់បចេ្ចកទេសពត៌មាន ៣.បន្ទប់បច្ចេកទេសគេហទំព័រ ៤.បន្ទប់ប
ច្ចេកទេសទស្សនាវដ្តី ។ ក្នងកនះនោះ លោក វណ្ណ សារ៉ា ដែលជាបុគ្គ
លិក បាននិយាយថា ការធ្វើពត៌មានមិនអាចធ្វើតែម្នាក់ឯងបានទេ គឺត្រូវ
ចែកគ្នាធ្វើ ដើម្បីអោយមានលក្ខណះងាយស្រួល។ ចំពោះការយកពត៌មាន
វិញការសែត ដើមអម្ពិលមានក្រុមការងារ គ្រប់ខេត្តក្រុង ទាំងអស់។ ការប
ញ្ជួនពត៌មានតាមទួរសព្ទ័ ប្រព័ន្ធ អ៊ីធឺណែត ដែលមានលក្ខណះលឿននិង
ស្រួល។ គាត់បានបន្តទៀតថា គារសរសេរពត៌មាន គឺ មិនសរសេរនៅក្នុង
កម្មវិធី Word នោះទេ គឺសរសេរនៅក្នុងកម្មវិធី Quart Xpress ដែលជា
កម្ម វិធីសម្រាប់សរសេរតែពត៌មានមួយប៉ុណ្ណោះ ។ លោកសារ៉ា បានបន្ថែម
ទៀតថា ពុម្ពអក្សរ គឺយើងសរសេរជា Limon ធម្មតា តែនៅពេលដែល
យើងយកទៅបោះពុម្ព គឺយើងត្រូវបង្កើត Font អក្សរផ្សេងទៀត ដែល
ផ្សេងពីLimon និង Unicode។ បើមិនដូច្នេះទេការបោះពុម្ពអក្សរ នោះ
មានការរញ៉េរញ៉ាយ ដូចនេះហើយទើបទាមទារបង្កើតពុម្ពអក្សរខ្លួនឯង។ ចំ
ពោះពត៌មាន អន្តរជាតិវិញ ការសែតដើមអម្ពិល បានទិញពត៌មានពីវែប
សាយ AFP ដែលគ្រប់គ្រងដោយ ប្រទេសបារាំង និង Singhour
របស់ប្រទេស ចិន។ មុនចេញផ្សាយពត៌មាននីមួយៗ គឺមានការ ត្រួតពិ
និត្យយ៉ាងម៉ត់ចត់ ពីលោកនិពន្ធនាយក លោកនិពន្ធនាយករង និង ក្រុម
មួយចំនួនទៀត។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ចំពោះបុគ្គលិក អាចយកពត៌មានចំនួន
ពីររឿង ក្នុងមួយថ្ងៃ ។ការសែត ដើមអម្ពិល ចេញផ្សាយជារៀងរាល់ថ្ងៃ។
ចំពោះការបញ្ជួនពត៌មានទៅខេត្តឆ្ងាយ គឺមានផលពិ បាកខ្លះដែរ ដោយ
សារការធ្វើដំណើរយូរ។ គាត់បានបន្ថែមទៀតថា នៅក្នុងមជ្ឈមណ្ឌល
សារពត៌មានដើមអម្ពិលមានបុគ្គលិកចំនួន ជាង ១០០នាក់។ ឃើញថាបុគ្គ
លិកនៅទី នោះមានសកម្មភាពមមាញឹកយ៉ាងខ្លាំង ។ជាសម្តីរបស់លោក
ម៉ា យ៉ារឹទ្ធ ដែលជានិពនុ្ធនា យករង។ គាត់
បានបន្ថែមទៀតថា ការធ្វើជាអ្នកការសែត មិនអាស្រ័យទៅលើ ការពាក់ក្រ
វាត់ក អាចធំ មានរាងសង្ហា នោះទេ។ អ្នកការសែតជាមនុស្សដែលសាមញ្ញ
គ្រាន់ តែពាក់អាវយឺតខោវខូវប៊យ ជាការស្រេច។ ការយកពត៌មានអន្តរជាតិ
គ្មានការពិបាក នោះទេ គឺយើងសំឡឹងទៅលើការយកពត៌ មានពីប្រទេស
ថៃ គឺ មានប្រភពច្រើន តាម ភ្នំ ពេញប៉ុស្ត ប៉ុស្តអាវក្រហម បាងកកប៉ុស្ត
ជាពិសេសប៉ុស្តអាវក្រហមតែម្តង។ ជាន់ក្រោមរៀបរាប់រួចហើយ ចំពោះជាន់
ទី ២ មានច្រើនបន្ទប់ តែយើងផ្តោតទៅលើបន្ទាប់ ថត សម្លេង គឺបន្ទប់វិទ្យុ។
លោក ទៀង ជា អ្នកគ្រប់គ្រងខាងវិទ្យុ បាននិយាយទាំងស្រុង ថា អង់តែន
វិទ្យុ មាននៅឯ ព្រែកហូរឯនោះ។ ដែលមានកំលាំង ២ គីឡូវ៉ាត់ តែនៅពេល
ខាង មុខ នឹងមានគម្រោង ១០ គីឡូវ៉ាត់។ ចំពោះការផ្សាយ មិនសុទ្ធតែជា
ពត៌មានទាំងស្រុងនោះទេ គឺមានគ្រប់ទាំងអស់មាន ការអប់រំ កសិកម្មសំនូម
ពរបទចម្រៀង តែចំពោះក្នុងកម្មវិធី សំនូមពរបទចម្រៀងប្រិយមិត្តណា ដែល
សុំបទ ញាក់ ឌីចេ គឺ កម្មវិធីមិនចាក់អោយទេ មានន័យថា ចាក់តែបទណា
ដែលជាបទប្រពៃណី បទពីដើមៗ ។ ក្នុងមួយថ្ងៃ ផ្សាយចេញ ១៩ម៉ោង។
មានលេខប៉ុស្ត ៩៣.៧៥ ។ក្នុងពេល នោះផងដែរ ក្រុមការងាររបស់ការសែត
ដើមអម្ពិលបាន ធ្វើការសម្ភាសន៏ ទៅដល់លោកគ្រូ និង សិស្ស ចំនួន ២នាក់
ផងដែរ។ ជាចុងក្រោយ ក៏មានការថតរូប រួមគ្នា ជាមួយលោក និពន្ធ នាយ
ករង អ្នកគ្រប់គ្រង បុគ្គលិក ទុកជាអនុ ស្សាវរីយ៏ ។ហើយលោកគ្រូ និង
សិស្សានុសិស្ស បានថ្លែងអំណរគុណយ៉ាង ខ្លាំងក្នុងការផ្តល់ឪកាសដ៏មាន
តំលៃនេះ ។ លោកគ្រូ និង សិស្ស បានត្រលប់មក សាលា ដុន បូស្កូ វិញ
ដើម្បីធ្វើការសម្រាក។៤:១៥នាទី ចេញពីមជ្ឈមណ្ឌលសារពត៌មាន ដើម
អម្ពិលដែលមានរយះពេល ២:២៤នាទី ។

Read more...

របាយការណ៏ការទៅសិក្ខាសាលានៅទីក្រុងភ្នំពេញ
មានសិស្សានុសិស្សមួយកុ្រមចង់ដឹងប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ
នៅកាសែតដើមអម្ពិល

ប្រទេសកម្ពុជាលមានការរីកចម្រើនខ្លាំងណាស់ គ្រប់ផ្នែកគ្រប់វិស័យ។
ផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច ទេសចរណ៏ ទីផ្សារ និង ផ្នែកផ្សេងៗទៀត ដោយជាពិសេស គឺ
វិស័យអប់រំនៅកម្ពុជា យើងនេះ។ដោយឃើញថាការអប់រំមានសារះសំខាន់បំ
ផុតចំពោះសិស្សានុសិស្ស កុមារា កុមារី អោយបានយល់ដឹងច្បាស់ អោយ
មានចំណេះដឹង អោយមានការគិតខ្ពស់ និង អប់រំអោយ មនុស្ស សិស្សានុ
សិស្សអោយមានសីលធម៏ល្អ ហើយនៅពេលមានចំណេះដឹងហើយ គឺជួយ
គ្រួសារ និងជួយសង្គមជាតិ។ សិស្សានុសិស្សទាំងអស់ បានធ្វើការស្រាវ
ជ្រាវអ្វីដែលថ្មី ទៅ កន្លែងនេះ ទៅកន្លែងនោះដើម្បីធ្វើការសិក្សា។

ទន្ទឹមនិងនេះផងដែរ ទើបមានសិស្សមួយបាន
ធ្វើសិក្ខាសាលានៅឯទីក្រុងភ្នំពេញ ដើម្បីយល់
ដឹងអំពីប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយនៅប្រទេសកម្ពុជា។
សិស្សានុសិស្សទាំងអស់មកពី....អានបន្ត




មានសិស្សមួយក្រុមទៅទស្សនកិច្ចនៅ សា្ថនីយ៏ទូរទស្សន៏ជាតិ (ទទក)

កាលពីថ្ងៃ សុក្រទី ២៨ ខែឧសភា ឆ្នាំ ២០១០ មានក្រុមសិស្សានុសិស្ស មួយ
ក្រុម បានទៅ ស្ថា នីយ៏ទូរទស្សន៏ជាតិ នៅវេលាម៉ោង ៨:១៧នាទី ព្រឹក ។
នៅពេលនោះក្រុមការងាររបស់ស្ថានី យ៏ទូរទស្សន៏ មានការរាក់ទាក់បំផុត។
កនះនោះ លោក នូ វណ្ណា មានតូនាទី ខាងបច្ចេកទេស ដែលបានបញ្ចប់
ការសិក្សានៅប្រទេស រុស្សី ផ្នែកអេឡិចត្រូនិច ។

គាត់បានប្រាប់ទៀតថា អាគារ នេះមានជំនួយពី ប្រទេសជប៉ុន ចំនួន១៣.....




 
ស្ថានីយ៏ទូរទស្សន៏បាយ័នត្រូវបានសិស្សានុសិស្សមួយក្រុមចូល
ធ្វើការសិក្ខាសាលា

ស្ថានីយ៏ទូរទស្សន៏បាយ័នជាស្ថានីយមូយ ដែលមានប្រជាប្រិយនុភាព ខ្លាំង
នៅប្រទេសកម្ពុជា។ ហេតុនេះហើយទើប មានក្រុមសិស្សមួយក្រុមមកធ្វើ
ការស្វែងយល់អំពី ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ។ដែលសិស្សានុ សិស្សនិង លោកគ្រូ
មកពី....

Read more...

របាយការណ៏ការទៅសិក្ខាសាលានៅទីក្រុងភ្នំពេញ
មានសិស្សានុសិស្សមួយកុ្រមចង់ដឹងប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ
នៅកាសែតដើមអម្ពិល

ប្រទេសកម្ពុជាលមានការរីកចម្រើនខ្លាំងណាស់ គ្រប់ផ្នែកគ្រប់វិស័យ។
ផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច ទេសចរណ៏ ទីផ្សារ និង ផ្នែកផ្សេងៗទៀត ដោយជាពិសេស គឺ
វិស័យអប់រំនៅកម្ពុជា យើងនេះ។ដោយឃើញថាការអប់រំមានសារះសំខាន់បំ
ផុតចំពោះសិស្សានុសិស្ស កុមារា កុមារី អោយបានយល់ដឹងច្បាស់ អោយ
មានចំណេះដឹង អោយមានការគិតខ្ពស់ និង អប់រំអោយ មនុស្ស សិស្សានុ
សិស្សអោយមានសីលធម៏ល្អ ហើយនៅពេលមានចំណេះដឹងហើយ គឺជួយ
គ្រួសារ និងជួយសង្គមជាតិ។ សិស្សានុសិស្សទាំងអស់ បានធ្វើការស្រាវ
ជ្រាវអ្វីដែលថ្មី ទៅ កន្លែងនេះ ទៅកន្លែងនោះដើម្បីធ្វើការសិក្សា។

ទន្ទឹមនិងនេះផងដែរ ទើបមានសិស្សមួយបាន
ធ្វើសិក្ខាសាលានៅឯទីក្រុងភ្នំពេញ ដើម្បីយល់
ដឹងអំពីប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយនៅប្រទេសកម្ពុជា។
សិស្សានុសិស្សទាំងអស់មកពី....




មានសិស្សមួយក្រុមទៅទស្សនកិច្ចនៅ សា្ថនីយ៏ទូរទស្សន៏ជាតិ (ទទក)

កាលពីថ្ងៃ សុក្រទី ២៨ ខែឧសភា ឆ្នាំ ២០១០ មានក្រុមសិស្សានុសិស្ស មួយ
ក្រុម បានទៅ ស្ថា នីយ៏ទូរទស្សន៏ជាតិ នៅវេលាម៉ោង ៨:១៧នាទី ព្រឹក ។
នៅពេលនោះក្រុមការងាររបស់ស្ថានី យ៏ទូរទស្សន៏ មានការរាក់ទាក់បំផុត។
កនះនោះ លោក នូ វណ្ណា មានតូនាទី ខាងបច្ចេកទេស ដែលបានបញ្ចប់
ការសិក្សានៅប្រទេស រុស្សី ផ្នែកអេឡិចត្រូនិច ។

គាត់បានប្រាប់ទៀតថា អាគារ នេះមានជំនួយពី ប្រទេសជប៉ុន ចំនួន១៣.....




 
ស្ថានីយ៏ទូរទស្សន៏បាយ័នត្រូវបានសិស្សានុសិស្សមួយក្រុមចូល
ធ្វើការសិក្ខាសាលា

ស្ថានីយ៏ទូរទស្សន៏បាយ័នជាស្ថានីយមូយ ដែលមានប្រជាប្រិយនុភាព ខ្លាំង
នៅប្រទេសកម្ពុជា។ ហេតុនេះហើយទើប មានក្រុមសិស្សមួយក្រុមមកធ្វើ
ការស្វែងយល់អំពី ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ។ដែលសិស្សានុ សិស្សនិង លោកគ្រូ
មកពី....

Read more...

សម្តេចព្រះមង្គលទេណាចារ្យ គណះធម្មយុត្តិកនិកាយ ភទ្ទគូ អៀម
ប្រវត្តិរូបសង្ខេប
ព.ស ២៤៣៧ - ២៤៦៥
គ.ស ១៨៩៤ - ១៩២២
សម្តេចសម្ភព នៅថ្ងៃអាទិត្យ ខែផល្គុន ឆ្នាំរកា ឯកស័ក ព.ស ២៣៩៣ គ.ស ១៨៤៩
ម.ស ១៧៧១ ច.ស ១២១១ នៅភូមិព្រៃពួក ស្រុកសំរោងទង ខេត្ត កំពង់ស្ពឺ។ មាតា
នាម អ៊ុក បិតានាម មិង។
សម្តេចព្រះជន្ម ៨ឆ្នាំ បានរៀនអក្សរសាស្ត្រខ្មែរ ក្នុងសំណាក់លោកគ្រូសូត្រ​ទេព នៅវត្តព្រៃ
ពួច ឃុំស្រុកកំណើត គណះមហានិកាយ។
លុះដល់ព្រះជន្ម​ ១៣វស្សា បានបព្វជា្ជជាសាមណេរ នៅវត្តព្រៃពួច នោះបាន២វស្សា បាន
ចាកសិក្ខាបទវិញ ទើបលោកឧកញ៉ា សុភាធិបតី ម៉ា ត្រូវជាឪពុកធំនៃសម្តេចបង្កើត បាននាំ
ទៅថ្វាយសម្តេច ព្រះសុគន្ធា​ធិបតី ប៉ាន គង់នៅវត្តសាលាគូក្រុងឧត្តង្គមានជ័យ។
លុះដល់ព្រះជន្ម ២២វស្សា​ មមី ទោស័ក ព.ស​២៤១៤ គ.ស ១៨៧០ ម.ស ១៧៩២
ច.ស​ ១២៣២ បានឧបសម្បទាជាភិក្ខុដែលមានសម្តេចព្រះសុគន្ធាធិបតី ប៉ាន ជាព្រះឧប
ជ្ឈាយ៏ ព្រះពោធិវ័ង្ស ចាន់ ចៅអធិការវត្តស្វាយពពែ ជាកម្មវាចារ្យ ព្រះធម្មមុនី្ន ទេព ជា
អនុស្សវនាចារ្យ បាននាមឆាយាជា ភន្ទគូ ក្នុងសីមាវត្តបុទមវតី ក្រុង ភ្នំពេញ។
ឯកសារយោង ពី ព្រះរាជជីវប្រវត្តិ សម្តេចព្រះសង្ឃរាជ

Read more...

ជិតមួយជីវិតគ្មានថ្ងៃសប្បាយ


រដូវវស្សាបានមកដល់ជាបណ្តើរៗ ផ្ទៃមេឃមានភាពខ្មៅងងឹត ទំនងនឹងរកភ្លៀង យ៉ាង ខ្លាំងបំផុត។ ពពកកាន់តែប្រមូលផ្តុំគ្នាទៅៗ ដែលបាំងបិទពន្លឺដ៏ចែងចាំង របស់ព្រះអាទិត្យ។ ផ្ទៃមេឃកាន់តែខ្មៅ កាន់តែងងឹត តំនក់ទឹកភ្លៀងបានធ្លាក់មកលើផ្ទៃផែនដី ជាបណ្តើរៗ ធ្វើ អោយ រុក្ខជាតិ ដំនាំផ្សេងៗ មានភាពស្រស់ថ្លា មានជីវិតរស់រានឡើងវិញ។ ពពកកាន់តែទំម្លាក់ ទឹកភ្លៀងខាំ្លងបន្តិចម្តងៗ ដែលជុំរុញអោយទឹកភ្នែករបស់អ្នកមីង ពយ ធ្លាក់មកតាម។ ទឹកភ្នែក របស់អ្នកមីង ពយ បានហូរកាត់ផែនថ្ពាល់យ៉ាងសន្សឹមៗ ប្រៀបបានដូចជាខ្សែប្រឡាយមួយ អញ្ជឹង។ អ្នកមីង ពយ មានអាយុ ៥៥ឆ្នាំហើយ។ ដែលជិតមួយជីវិតរបស់អ្នកមីង គ្មានថ្ងៃសប្បាយឡើយ។ កាលពីគាត់នៅក្មេង ជាសម័យមួយយ៉ាងព្រៃផ្សៃបំផុត គឺសម័យសង្គមងងឹត(ប៉ុល ពត) ។គាត់រស់នៅយ៉ាងលំបាកវេទនាបំផុត គ្មានអ្វីដែលប្រៀប
បានឡើយ ត្រង់ថាគេអោយធ្វើនេះ ធ្វើនោះ។ ធ្វើការងារធ្ងន់ៗ ហើយគ្មានអ្វីបរិភោគឡើយ។ គេវៃធ្វើបាប ជេរប្រទិច គេគំរាម រកសម្លាប់ចោល ពីព្រោះតែមិនធ្វើការ។ អ្នកមីង ពយ មានការ ឈឺចាប់យ៉ាងខ្លាំងតែមានចិត្តឈឺចាប់យ៉ាងណា អស់កំលាំងយ៉ាងណា អ្នកមីងក៏នៅតែ តស៊ូ
ព្យាយាម ធ្វើការងាររហូត។សម័យប៉ុល ពត ជាសម័យមួយ យ៉ាងព្រៃផ្សៃបំផុត ដែលនឹងគ្មានអ្វី ប្រដូចនោះ។ តើជីវិតរបស់អ្នកមីង ពយ នឹងទៅជាយ៉ាងណា? អ្នកមីង ពយ រស់នៅបែកពី ឪពុក ម្តាយ រហូត គេមិនអោយជួបគ្នាសោះ សូមបីតែមួយភ្លែតនោះ។ អ្នកមីង ធ្វើការបណ្តើរ ទឹកភ្លែកហូរបណ្តើរ ដែលធ្វើអោយទឹកចិត្តរបស់គាត់ តានតឹងជាខ្លាំង។ ថ្ងៃមួយ អ្នកមីង ហេវ ពេកក៏សម្រេចចិត្ត ទៅលួចដំឡូងដែលដាំនៅជិតផ្ទះនោះ គាត់កំពង់តែជីក កណះនោះពួក ឆ្លប បានមកទាន់ គាត់ភ័យយ៉ាងខាំ្លងណាស់ ពួកឆ្លបបានវៃគាត់ខ្លាំង បំរុងនឹងយកទៅសម្លាប់ តែអ្នកមីងអង្វករយ៉ាងពេកពន់ ពេលនោះ ពួកឆ្លបក៏ដោះលែងគាត់ទៅ។ ដល់ពេលអ្នកធំដឹង ក្តី
ក៏បានជួបជាមួយ ឪពុក ម្តាយ របស់គាត់វិញ។ ថ្ងៃទី ៧ មករា ១៩៧៩ សម័យប៉ុល ពត ត្រូវបាន សាបសូន្យ ។ អ្នកមីង ពយ ម្តាយ ឪពុក និង បងប្អូន ពីរនាក់ទៀតបានវិលមកទីភូមិ ស្រុកកំណើត។ អ្នកមីង ពេញវ័យហើយ ម្តាយឪពុករបសគាត់ ក៏រៀបចំអោយមានគូស្រករ
អ្នកមីងបានរៀបការជាមួយបុរសម្នាក់ដែលរស់នៅភូមិជិតគ្នា។គាត់គិតថា នៅពេលដែលមាន គូគ្រង ធ្វើអោយស្រួលចិត្តជាមុន គឺមិនពិបាកចិត្តទៀតទេ តែទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ការ
ស្រមៃរបស់អ្នកមីងខុសស្រលះ។ ប្តីរបស់អ្នកមីង ពយ ធ្វើជាទាហាន ហើយផឹកស្រាទៀត
ផង។ គ្មាថ្ងៃណាដែលគាត់មិនផឹកស្រានោះទេ។ ជារៀងរាល់ថ្ងៃអ្នកមីង ទទួល រងការឈឺចាប់ពីប្តីរបស់គាត់ ដែលធ្វើអោយគាត់បង្ហូរទឹកភ្នែកដូចទន្លេមូយណា គាត់ស្គមទៅៗ។ម៉្យាងទៀតគាត់ក៏មានកូនចំនួន ៥នាក់ផងដែរ គឺប្រុស ៣ ស្រី២នាក់។ កូន
របស់គាត់សុតតែពិបាកទៀត តែមិនពិបាកទៅលើអ្វើផ្សេងៗទេដូចជា កាប់សម្លាប់គេ វៃគេ
ផឹកស្រា នោះទេ គឺពិបាកតែរឿង ស្នេហាស្រីញីអូនបងប៉ុណ្ណោះ។ កូនក៏ធ្វើបាប ប្តីក៏ធ្វើបាប ម្លោះហើយធ្វើអោយគាត់អាប់អួរក្នុងចិត្តកាន់តែធ្ងន់។ កូនប្រុសបងគេ ថ្ងៃមួយបានស្រលាញ់ នារីម្នាក់ដែលធ្វើការនៅរោងចក្រនៅទីក្រុងភ្នំពេញ តែម្តាយបានហាមប្រាមកូន កុំអាលមាន ស្នេហា ជួយរកលុយដើម្បីចិញ្ចឹមគ្រួសារសិន កូននៅក្មេងណាស់ កុំរង្វង់នឹងវាអី។ តែសម្តី របស់អ្នកម្តាយនិយាយទំាងទន់ប្លន់យ៉ាងណានោះ ក៏កូននៅតែខឹងនឹងម្តាយយ៉ាងខ្លាំង ឡូរឡារ
ពេញផ្ទះ បោកចានឆ្នំាង ហើយគំរាមអ្នកម្តាយទៀត។ ហើយកូនបានរត់គេចចេញពីផ្ទះ អស់ រយះពេលយូរ។ អ្នកមីង កាន់តែពិបាកទៅៗ ជីវភាពគ្រូសារកាន់តែដុនដាបទៅមុខជា
បន្ថិចម្តងៗ ដែលជុំរុញអោយកូនប្រុសបងបន្ទាប់ឈប់រៀន ទៅធ្វើការងាររោងចក្រ ដើម្បីយក ប្រាក់មកផ្តត់ផ្តង់ជីវភាពគ្រូសារ។ ឃើញដូចនោះប្អួនៗពីនាក់ទៀត ក៏សម្រេចចិត្តឈប់រៀនដែរ ។អ្នកមីងមិនចង់អោយឈប់ពីការសិក្សាទេ តែធ្វើម៉េចបើគ្រួសារវាទាមទារយ៉ាងនេះ។ មិនយូរ
ប៉ុន្មានផង កូនប្រុសទីបី លឺដំនឹងថា មានស្នេហា អូនបងទៀតហើយ អ្នកមីងរកភាំងម្តងៗ ពិបាក ហួសពីពិបាក។ គាត់មិនដែលបាកប្រាក់ទំាងអស់របស់កូនទេ ត្រង់នោះហើយដែល ជុំរុញអោយគាត់ដកកូនរបស់គាត់មកវិញ អោយនៅផ្ទះមួយរយះ។ លើសពីនេះទៅទៀត កូន ដែលមានអារម្មណ៏ទៅដោយស្នេហាពេញខ្លួនហើយនោះ មិនអាននួវស្ងៀមបានឡើយ គឺចេះតែលួចជួបគេ អ្នកម្តាយចេះតែហាមឃាត់ ហើយពន្យល់ណែនាំ ទៅដល់កូនជារៀងរាល់
ថ្ងៃ។ អ្នកមីងបានអោយកូនរបស់គាត់ទៅធ្វើការឯកជនមួយគឺធ្វើព្រូរ AX ចូកដី។ ពេលនោះ ជា
ឪកាសថ្មីទៀតហើយរបស់កូន កូនរបស់គាត់បានធ្វើការមិនបានប្រមាណផង លឺដំណឹងថា មានសង្សារទៀត អ្នកមីងទប់ចិត្តមិនបានទប់ម្រាណមិននឹង ប្រុងទៅរកកូនភ្លាម តែជាអកុសលគាត់មានជម្ងឺនៅក្នុងខ្លួននោះ បណ្តាលអោយមិនអាចទៅបាន។ ទឹកភ្នែករបស់
អ្នកមីងគ្មានថ្ងៃឈប់ហូរឡើយ គឺហូរជារៀងរាល់ពេល។ អស់ពីប្តី កូន អស់ពីកូន ទៅប្តី។ កូន នៅតែបន្តប្រព្រឹត្តអំពើអសិលធម៌ទៅលើម្តាយជានិច្ច។ អ្នកមីង ពយ ពិតជាពិបាក។គ្រួសាររបស់អ្នកមីងបានកូនស្រីទី បួន ជាអ្នកផ្តត់ផ្តង់ ដែលធ្វើការរោងចក្រ។ ក្មេងស្រីដ៏តូចមួយទៅធ្វើការរោងចក្រពិតជាកំសត់មែន ដើម្បីអ្វី? គឺដើម្បីតែគ្រួសារជាពិសេស គឺដើម្បីអ្នកម្តាយ។ ការងារលំបាកយ៉ាងណាក៏កូនស្រីនោះពុះពារគ្រប់ឧបស្គគ ព្យាយាមគ្រប់ កាលះទេសះ។ ប៉ុន្មានខែ ក្រោយមក គ្រួសាររបស់អ្នកមីង ចាប់ផ្តើមមានសំទុះបន្ថិច មានន័យ ថាចាប់ផ្តើមធូរធារបន្ថិច មានម៉ូតូ លុយកាក់តិចតួច។ តែយ៉ាងណាមិញ កូនប្រុសអប្រិយ ចង្រៃ លួចលុយ អស់រលីង គ្មានសល់ទេ។ ហើយរត់គេចទៅនៅជាមួយស្រីស្នេហ៏បាត់។ អ្នកមីង ចាប់ផ្តើមកើតទុកទៀតដោយសារកូនប្រុស។ ជីវភាពគ្រួសារបានឈានទៅយ៉ាប់យឺនម្តង
ទៀត។តែនៅសល់ម៉ូតូមួយដែរមិនអីប៉ុន្មាននោះ តែជាអភព័អាកូនចង្រៃមកយកម៉ូតូទៅបាត់
ទៀត។កូនមួយនេះពិតជាពិបាកមែន ដែលយើងអាចនិយាយបានថាហួសពីពីបាក។កូននេះ លែងហ៊ានចូលផ្ទះ។តែសព្វថ្ងៃនេះជីវភាពរបស់អ្នកមីង ពយ បានធូរស្រាលបន្ថិចហើយ គាត់ លែងពិបាកចិត្តទៀតហើយកូនបងក៏មានប្រពន្ធ កូនបន្ទាប់ក៏មានប្រពន្ធ ដូចនេះអ្នកមីងស្រាល ចិត្ត តែមិនទាំងស្រុងនោះទេ គឺម្តងម្កាលគាត់សម្រក់ទឹកភ្នែកដែរ ដោយសារនឹកកូន អាកូន ដែលនៅឆ្ងាយ។ ដូចពាក្យចាស់បានពោលថា”កាត់ទឹកមិនដាច់ កាត់សាច់មិនបាន” ទោះបី កូនធ្វើអំពើអាក្រក់យ៉ាងណាក៏អ្នកម្តាយនៅតែមានទឹកចិត្តនឹកឃើញជានិច្ច។តែមកដល់ពេល នេះកូនបានមកសុំកមាលទោស ចំពោះអ្នកមានគុណទាំងពីរ អោយពូកគាត់លើក
លែងទោស នូវអំពើមិនគប្បីនេះ។ ហើយគ្រួសារ បច្ចុប្បន្នបានជួបជុំគ្នាវិញ មើលទៅចាប់
ផ្តើមមានសុភមង្គលបន្ថិចម្តងៗ។
ទៅទំព័រមុន

Read more...

ស្ទើរពេញមួយជីវិតគ្មានថ្ងៃបញ្ឈប់ទឹកភ្នែក

រដូវវស្សាបានមកដល់ជាបណ្តើរៗ ផ្ទៃមេឃមានភាពខ្មៅងងឹត ទំនងនឹងរកភ្លៀង យ៉ាង ខ្លាំងបំផុត។ ពពកកាន់តែប្រមូលផ្តុំគ្នាទៅៗ ដែលបាំងបិទពន្លឺដ៏ចែងចាំង របស់ព្រះអាទិត្យ។ ផ្ទៃមេឃកាន់តែខ្មៅ កាន់តែងងឹត តំនក់ទឹកភ្លៀងបានធ្លាក់មកលើផ្ទៃផែនដី ជាបណ្តើរៗ ធ្វើ អោយ រុក្ខជាតិ ដំនាំផ្សេងៗ មានភាពស្រស់ថ្លា មានជីវិតរស់រានឡើងវិញ។ ពពកកាន់តែទំម្លាក់ ទឹកភ្លៀងខាំ្លងបន្តិចម្តងៗ ដែលជុំរុញអោយទឹកភ្នែករបស់អ្នកមីង ពយ ធ្លាក់មកតាម។ ទឹកភ្នែក របស់អ្នកមីង ពយ បានហូរកាត់ផែនថ្ពាល់យ៉ាងសន្សឹមៗ ប្រៀបបានដូចជាខ្សែប្រឡាយមួយ អញ្ជឹង។ អ្នកមីង ពយ មានអាយុ ៥៥ឆ្នាំហើយ។ ដែលជិតមួយជីវិតរបស់អ្នកមីង គ្មានថ្ងៃសប្បាយឡើយ។ កាលពីគាត់នៅក្មេង ជាសម័យមួយយ៉ាងព្រៃផ្សៃបំផុត គឺសម័យសង្គមងងឹត(ប៉ុល ពត) ។គាត់រស់នៅយ៉ាងលំបាកវេទនាបំផុត គ្មានអ្វីដែលប្រៀប
បានឡើយ ត្រង់ថាគេអោយធ្វើនេះ ធ្វើនោះ។ ធ្វើការងារធ្ងន់ៗ ហើយគ្មានអ្វីបរិភោគឡើយ។ គេវៃធ្វើបាប ជេរប្រទិច គេគំរាម រកសម្លាប់ចោល ពីព្រោះតែមិនធ្វើការ។ អ្នកមីង ពយ មានការ ឈឺចាប់យ៉ាងខ្លាំងតែមានចិត្តឈឺចាប់យ៉ាងណា អស់កំលាំងយ៉ាងណា អ្នកមីងក៏នៅតែ តស៊ូ
ព្យាយាម ធ្វើការងាររហូត។សម័យប៉ុល ពត ជាសម័យមួយ យ៉ាងព្រៃផ្សៃបំផុត ដែលនឹងគ្មានអ្វី ប្រដូចនោះ។ តើជីវិតរបស់អ្នកមីង ពយ នឹងទៅជាយ៉ាងណា? អ្នកមីង ពយ រស់នៅបែកពី ឪពុក ម្តាយ រហូត គេមិនអោយជួបគ្នាសោះ សូមបីតែមួយភ្លែតនោះ។ អ្នកមីង ធ្វើការបណ្តើរ ទឹកភ្លែកហូរបណ្តើរ ដែលធ្វើអោយទឹកចិត្តរបស់គាត់ តានតឹងជាខ្លាំង។ ថ្ងៃមួយ អ្នកមីង ហេវ ពេកក៏សម្រេចចិត្ត ទៅលួចដំឡូងដែលដាំនៅជិតផ្ទះនោះ គាត់កំពង់តែជីក កណះនោះពួក ឆ្លប បានមកទាន់ គាត់ភ័យយ៉ាងខាំ្លងណាស់ ពួកឆ្លបបានវៃគាត់ខ្លាំង បំរុងនឹងយកទៅសម្លាប់ តែអ្នកមីងអង្វករយ៉ាងពេកពន់ ពេលនោះ ពួកឆ្លបក៏ដោះលែងគាត់ទៅ។ ដល់ពេលអ្នកធំដឹង ក្តី
ក៏បានជួបជាមួយ ឪពុក ម្តាយ របស់គាត់វិញ។ ថ្ងៃទី ៧ មករា ១៩៧៩ សម័យប៉ុល ពត ត្រូវបាន សាបសូន្យ ។ អ្នកមីង ពយ ម្តាយ ឪពុក និង បងប្អូន ពីរនាក់ទៀតបានវិលមកទីភូមិ ស្រុកកំណើត។ អ្នកមីង ពេញវ័យហើយ ម្តាយឪពុករបសគាត់ ក៏រៀបចំអោយមានគូស្រករ
អ្នកមីងបានរៀបការជាមួយបុរសម្នាក់ដែលរស់នៅភូមិជិតគ្នា។គាត់គិតថា នៅពេលដែលមាន គូគ្រង ធ្វើអោយស្រួលចិត្តជាមុន គឺមិនពិបាកចិត្តទៀតទេ តែទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ការ
ស្រមៃរបស់អ្នកមីងខុសស្រលះ។ ប្តីរបស់អ្នកមីង ពយ ធ្វើជាទាហាន ហើយផឹកស្រាទៀត
ផង។ គ្មាថ្ងៃណាដែលគាត់មិនផឹកស្រានោះទេ។ ជារៀងរាល់ថ្ងៃអ្នកមីង ទទួល រងការឈឺចាប់ពីប្តីរបស់គាត់ ដែលធ្វើអោយគាត់បង្ហូរទឹកភ្នែកដូចទន្លេមូយណា គាត់ស្គមទៅៗ។ម៉្យាងទៀតគាត់ក៏មានកូនចំនួន ៥នាក់ផងដែរ គឺប្រុស ៣ ស្រី២នាក់។ កូន
របស់គាត់សុតតែពិបាកទៀត តែមិនពិបាកទៅលើអ្វើផ្សេងៗទេដូចជា កាប់សម្លាប់គេ វៃគេ
ផឹកស្រា នោះទេ គឺពិបាកតែរឿង ស្នេហាស្រីញីអូនបងប៉ុណ្ណោះ។ កូនក៏ធ្វើបាប ប្តីក៏ធ្វើបាប ម្លោះហើយធ្វើអោយគាត់អាប់អួរក្នុងចិត្តកាន់តែធ្ងន់។ កូនប្រុសបងគេ ថ្ងៃមួយបានស្រលាញ់ នារីម្នាក់ដែលធ្វើការនៅរោងចក្រនៅទីក្រុងភ្នំពេញ តែម្តាយបានហាមប្រាមកូន កុំអាលមាន ស្នេហា ជួយរកលុយដើម្បីចិញ្ចឹមគ្រួសារសិន កូននៅក្មេងណាស់ កុំរង្វង់នឹងវាអី។ តែសម្តី របស់អ្នកម្តាយនិយាយទំាងទន់ប្លន់យ៉ាងណានោះ ក៏កូននៅតែខឹងនឹងម្តាយយ៉ាងខ្លាំង ឡូរឡារ
ពេញផ្ទះ បោកចានឆ្នំាង ហើយគំរាមអ្នកម្តាយទៀត។ ហើយកូនបានរត់គេចចេញពីផ្ទះ អស់ រយះពេលយូរ។ អ្នកមីង កាន់តែពិបាកទៅៗ ជីវភាពគ្រូសារកាន់តែដុនដាបទៅមុខជា
បន្ថិចម្តងៗ ដែលជុំរុញអោយកូនប្រុសបងបន្ទាប់ឈប់រៀន ទៅធ្វើការងាររោងចក្រ ដើម្បីយក ប្រាក់មកផ្តត់ផ្តង់ជីវភាពគ្រូសារ។ ឃើញដូចនោះប្អួនៗពីនាក់ទៀត ក៏សម្រេចចិត្តឈប់រៀនដែរ ។អ្នកមីងមិនចង់អោយឈប់ពីការសិក្សាទេ តែធ្វើម៉េចបើគ្រួសារវាទាមទារយ៉ាងនេះ។ មិនយូរ
ប៉ុន្មានផង កូនប្រុសទីបី លឺដំនឹងថា មានស្នេហា អូនបងទៀតហើយ អ្នកមីងរកភាំងម្តងៗ ពិបាក ហួសពីពិបាក។ គាត់មិនដែលបាកប្រាក់ទំាងអស់របស់កូនទេ ត្រង់នោះហើយដែល ជុំរុញអោយគាត់ដកកូនរបស់គាត់មកវិញ អោយនៅផ្ទះមួយរយះ។ លើសពីនេះទៅទៀត កូន ដែលមានអារម្មណ៏ទៅដោយស្នេហាពេញខ្លួនហើយនោះ មិនអាននួវស្ងៀមបានឡើយ គឺចេះតែលួចជួបគេ អ្នកម្តាយចេះតែហាមឃាត់ ហើយពន្យល់ណែនាំ ទៅដល់កូនជារៀងរាល់
ថ្ងៃ។ អ្នកមីងបានអោយកូនរបស់គាត់ទៅធ្វើការឯកជនមួយគឺធ្វើព្រូរ AX ចូកដី។ ពេលនោះ ជា
ឪកាសថ្មីទៀតហើយរបស់កូន កូនរបស់គាត់បានធ្វើការមិនបានប្រមាណផង លឺដំណឹងថា មានសង្សារទៀត អ្នកមីងទប់ចិត្តមិនបានទប់ម្រាណមិននឹង ប្រុងទៅរកកូនភ្លាម តែជាអកុសលគាត់មានជម្ងឺនៅក្នុងខ្លួននោះ បណ្តាលអោយមិនអាចទៅបាន។ ទឹកភ្នែករបស់
អ្នកមីងគ្មានថ្ងៃឈប់ហូរឡើយ គឺហូរជារៀងរាល់ពេល។ អស់ពីប្តី កូន អស់ពីកូន ទៅប្តី។ កូន នៅតែបន្តប្រព្រឹត្តអំពើអសិលធម៌ទៅលើម្តាយជានិច្ច។ អ្នកមីង ពយ ពិតជាពិបាក។គ្រួសាររបស់អ្នកមីងបានកូនស្រីទី បួន ជាអ្នកផ្តត់ផ្តង់ ដែលធ្វើការរោងចក្រ។ ក្មេងស្រីដ៏តូចមួយទៅធ្វើការរោងចក្រពិតជាកំសត់មែន ដើម្បីអ្វី? គឺដើម្បីតែគ្រួសារជាពិសេស គឺដើម្បីអ្នកម្តាយ។ ការងារលំបាកយ៉ាងណាក៏កូនស្រីនោះពុះពារគ្រប់ឧបស្គគ ព្យាយាមគ្រប់ កាលះទេសះ។ ប៉ុន្មានខែ ក្រោយមក គ្រួសាររបស់អ្នកមីង ចាប់ផ្តើមមានសំទុះបន្ថិច មានន័យ ថាចាប់ផ្តើមធូរធារបន្ថិច មានម៉ូតូ លុយកាក់តិចតួច។ តែយ៉ាងណាមិញ កូនប្រុសអប្រិយ ចង្រៃ លួចលុយ អស់រលីង គ្មានសល់ទេ។ ហើយរត់គេចទៅនៅជាមួយស្រីស្នេហ៏បាត់។ អ្នកមីង ចាប់ផ្តើមកើតទុកទៀតដោយសារកូនប្រុស។ ជីវភាពគ្រួសារបានឈានទៅយ៉ាប់យឺនម្តង
ទៀត។តែនៅសល់ម៉ូតូមួយដែរមិនអីប៉ុន្មាននោះ តែជាអភព័អាកូនចង្រៃមកយកម៉ូតូទៅបាត់
ទៀត។កូនមួយនេះពិតជាពិបាកមែន ដែលយើងអាចនិយាយបានថាហួសពីពីបាក។កូននេះ លែងហ៊ានចូលផ្ទះ។តែសព្វថ្ងៃនេះជីវភាពរបស់អ្នកមីង ពយ បានធូរស្រាលបន្ថិចហើយ គាត់ លែងពិបាកចិត្តទៀតហើយកូនបងក៏មានប្រពន្ធ កូនបន្ទាប់ក៏មានប្រពន្ធ ដូចនេះអ្នកមីងស្រាល ចិត្ត តែមិនទាំងស្រុងនោះទេ គឺម្តងម្កាលគាត់សម្រក់ទឹកភ្នែកដែរ ដោយសារនឹកកូន អាកូន ដែលនៅឆ្ងាយ។ ដូចពាក្យចាស់បានពោលថា”កាត់ទឹកមិនដាច់ កាត់សាច់មិនបាន” ទោះបី កូនធ្វើអំពើអាក្រក់យ៉ាងណាក៏អ្នកម្តាយនៅតែមានទឹកចិត្តនឹកឃើញជានិច្ច។
តែមកដល់ពេល នេះកូនបានមកសុំកមាលទោស ចំពោះអ្នកមានគុណទាំងពីរ
អោយពូកគាត់លើកលែងទោស នូវអំពើមិនគប្បីនេះ។ ហើយគ្រួសារ បច្ចុប្បន្ន
បានជួបជុំគ្នាវិញ មើលទៅចាប់ផ្តើមមានសុភមង្គលបន្ថិចម្តងៗ។

Read more...