Saturday, June 26, 2010
Tuesday, June 22, 2010
សទិសសូរ និង ពាក្យ
ចារ (កិ): សរសេរដោយដែកចារ ចារឹកទុក
ជាប់ជានិច្ច
ចារ (កិ): ធ្វើរបងទាបដោយដោតចំរឹង
ចារ (ន): ឈ្មោះឈើម្យ៉ាង មានផ្កាសំបុរ
ក្រហមល្អ តែឥតក្លិន។
គោល (ន): កំណាត់ឈើ ឬ ផ្ទាំងឥដ្ឋដែលគេរៀប
ឬ គែបោះដាំទុកជាគ្រឿងសំគាល់អោយដឹងព្រំប្រទល់។
គោល (ន) : ច្បាប់ មាត្រា ភស្តុតាង សាក្សី ។
ទ្រព្យ (ន) : របសំរបរដែលយើងមាន ធនធាន
សម្បត្តិ
ទ្រាប់ (កិ) : កល់ពីក្រោម ។
សូន្យ (គុ) : ទទេ សោះទទេ ឃែត
សូន្យ (ន) : ភាវះទទេ
សូន (កិ) : ប្រមូលអ្វីៗ ដែលមានសាច់ទន់
ជ្រាយអោយកើតជាដុំ ជាគ្រាប់ ឬ ជារូប។
បងប្រុសសុរិយា
សាលាបច្ចេកទេសដុនបូស្កូ ជាសាលាមួយដែលផ្តល់ឪកាសដល់សិស្សា
នុសិស្ស យុវជនក្រីក្រ គ្មានទីពឹង អោយមសិក្សា ដើម្បីក្រេបយកជំនាញ។
ដែលមានអាគារជាច្រើន ដូចជាអាគាររោងជាង អាគារសាលប្រជុំ អាគារ
ទ្រឹស្តី អាគារសម្រាប់សិស្សស្នាក់នៅ អាគារផ្នែកទំនាក់ទំនងសង្គម និង
លេខាធិការ អាគារសម្រាប់លោកឪពុក និង អាគារបងប្រុសសុរិយា។ ឥ
ឡូវនេះ យើងផ្តោតទៅលើ អាគារបងប្រុសសុរិយា ឬ យើងអាចនិយាយ
បានថា ផ្ទះបងប្រុសសុរិយា ក៏បាន។ ផ្ទះបងប្រុសសុរិយាត្រូវបានបង្កើត
ឡើងនៅឆ្នាំ ១៩៩៩ ដែលជាអាគារមុនគេបង្អស់នៅសាលាបច្ចេកទេសដុន
បូស្កូ។ មានជំនួយពីប្រទេសអាឡឺម៉ង់។អាគារនេះកសាងឡើងសម្រាប់អោយ
លោកគ្រូ និង សិស្សមកពីឆ្ងាយស្នាក់នៅ។ តែមុនដំបូងមានសិស្សស្រីស្នាក់
ជាសិស្សរៀនផ្នែកកាត់ដេរ។ បន្ទាប់មកកូនសិស្សស្រីឈប់អស់ ពេលនោះ
ទើបមានលោកគ្រូមកស្នាក់នៅម្តងវិញ។ ដល់ពេលយូរៗទៅសាលាបច្ចេក
ទេសដុនបូស្កូ បានបង្កើតអាគារជាច្រើនទៀត រួមទាំងអាគារថ្មី សម្រាប់
លោកគ្រូផងដែរ។ ឃើញដូចនេះលោកគ្រូក៏លែងស្នាក់នៅទៀត ក៏មកនៅ
អាគារថ្មីវិញ ដែលទើបតែសាងសង់ហើយថ្មីៗ ។ ឃើញដូចនេះនៅឆ្នាំ
២០០៦ លោកឪពុក សំណាង ជាអធិការរង សាលាបច្ចេកទេសដុនបូស្កូ
និង ជាប្រធានផ្នែកទំនាក់ទំនង សង្គម ជាជនជាតិ កូឡំប៊ី នោះបានមាន
គំនិត បង្កើតបងប្រុសសុរិយាឡើង។
នៅខែ ១១ ឆ្នាំ ២០០៦។ អាគារនេះមានចំនួន ពីរជាន់ បណ្តោយមាន
ប្រវែង ៤០ម៉ែត្រ ទទឹង ២០ម៉ែត្រ។ មានបន្ទប់ដេកនៅជាន់លើ មាន៣
បន្ទប់ជាន់ក្រោមមាន ១០បន្ទប់ ចំពោះបន្ទប់ទឹក នៅជាន់លើមាន ៥
បន្ទប់ នៅជាន់ក្រោមមាន១០។មានផ្ទះបាយមួយធំល្មមសម្រាប់ចំអិនអាហារ
សិ្ថតនៅជាន់ក្រោម។ ផ្ទះបងប្រុសសុរិយា មើលទៅស្អាត
Monday, June 21, 2010
ក ខ គ ឃ
ង ច ឆ ជ
ឈ ញ ដ ឋ
ឌ ឍ ណ ត
ថ ទ ធ ន
ប ផ ព ភ
ម យ រ ល
វ ស ហ ឡ
អ
ស្រះនិស្ស័យ
ា ិ ី ឹ
ឺ ុ ូ ួ
ើ ឿ ៀ េ
ែ ៃ ោ ៅ
ុំ ំ ាំ ះ
ិះ ុះ េះ ោះ
ស្រះពេញតួ
អ អា ឥ ឧ
ឪ ឬ ប្ញ ព្ញ
ឭ ឯ ព្ធ
ការរៀនអានពាក្យខ្មែរ (How to read word khmer)
Read more...
មនោសញ្ចេតនា អានថា : មាក់ នោ សាញ់ ចេ តាក់ ណា
បវេសនកាល អានថា : ប៉ាក់ វេ សាក់ ណាក់ កាល
ប្រារព្ធ អានថា : ប្រា រុប
គុណបការះ អានថា : គុន ណូប ប៉ាក់ កា រ៉ាក់
ពលករ អានថា : ពល់ លាក់ ក
មហិមា អានថា : មាក់ ហិ មា ឬ ម ហិ មា
រដ្ឋ អានថា : រាត់
អក្សរសាស្ត្រ អានថា : អាក់ ស សះ
វិទ្យាសាស្រ្ត អានថា : វិ ទ្យា សះ
បច្ចេកទេស អានថា : បាច់ ចេក កាក់ ទេស
ឧបសគ្គ អានថា : អុប ប៉ាក់ សាក់
សមត្ថភាព អានថា : សាក់ ម៉ាត់ ថាក់ ភាប
សីលធម៌ អានថា : សី ឡាក់ ធម៌
ទេពកោសល្យ អានថា : ទេប កោ សល់
កវីនិព្ធន អានថា : កាក់ វី និ ពន់
គណនា អានថា : គាក់ នាក់ នា
អាថ៌កំបាំង អានថា : អាត កំ បាំង
សករាជ អានថា : សាក់ កាក់ រ៉ាច់
មិត្តភក្តិ អានថា : មិត ភាក់
សុចរិត អានថា : សុច ចាក់ រិត
សតិអារម្មណ៏ អានថា : សាក់ តិ អា រ៉ំ
សន្តាន អានថា : សន់ ដាន
សន្តោស អានថា : សន់ ដោស
អធ្យស្រ័យ អានថា : អាត់ ធ្យា ស្រៃ
សេដ្ឋកិច្ច អានថា : សេត ថាក់ កិច
ឪវាទ អានថា : អោ វ៉ាត
សកម្ម អានថា : សាក់ កាំ
ភូមិសាស្ត្រ អានថា : ភូម មិ សាស់
សាវតារ អានថា : សា វ៉ាក់ ដា
វប្បធម៌ អានថា : វ៉ាប់ ប៉ាក់ ធ័រ
រចនា អានថា : រ៉ាច់ ចាក់ ណា
ប្រពៃណី អានថា : ប្រ ពៃ នី
កិត្តិសព្ទ អានថា : កិត តិ សាប់
សក្តិភូមិ អានថា : សាក់ ក្តិ ភូម
វីវបុរស អានថា : វី រាក់ បុ រ៉ស់
ប្រសាសន៏ អានថា : ប្រ សះ
សន្យា អានថា : សន់ យ៉ា
បរិហារ អានថា : ប រិ ហា
ប្រចក្ស អានថា : ប្រ ចាក់
សុខដុមរមនា អានថា : សុក ចាក់ ដុំ រំ ម៉ាក់ នា
បរិយាកាស អានថា : ប៉ាក់ រិ យ៉ា កាស
សុភមង្គល អានថា : សុ ភាក់ មង់ គល់
កាលះទេសះ អានថា : កា ឡាក់ ទេ សាក់
មហន្តរាយ អានថា : មាត់ ហន់ តាក់ រ៉ាយ
មនសិការ អានថា : មាក់ នាក់ សិ កា
វស្សា អានថា : វ័ស សា
វិស្សមកាល អានថា : វិស សាក់ ម៉ាក់ កាល
ស្ថាបនា អានថា : ស្ថា ប៉ះ ណា
គុណវិបត្តិ អានថា : គុន វិ បាត់
ប្រយ័ត្ន អានថា : ប្រ យ៉ាត់
ទិព្វ អានថា : ទិប
ប្រតិស្ឋាន អានថា : ប្រ ដិស ស្ឋាន
អច្ឆរិយវត្ថុ អានថា : អាច់ ឆាក់ រិ យាក់ វាត់ ថុ
និម្មិតរូប អានថា : និ មិត តាក់ រូប
ពាហនះ អានថា : ពា ហាក់ ណាក់
លទ្ធភាព អានថា : ឡាត់ ផាក់ ភាប
ធម្មជាតិ អានថា : ធម័ មាក់ ជាត
និរតី អានថា : និ រាក់ ដី
អាជីវកម្ម អា ជី វាក់ កាំ
ក្ក ខ្ខ គ្គ ឃ្ឃ
ង្ង ច្ច ឆ្ឆ ឈ្ឈ
ញ ញ្ញ ដ្ដ ឋ្ឋ
ឌ្ឌ ឍ្ឍ ណ្ណ ត្ត
ថ្ថ ទ្ទ ធ្ធ ន្ន
ប្ប ផ្ផ ព្ព ភ្ភ
ម្ម យ្យ រ្រ ល្ល
វ្វ ស្ស ហ្ហ ឡ
អ្អ
Thursday, June 17, 2010
(រដ្ឋា ដុនបូស្កូ ១៥ មិថុនា ២០១០)
អាគារ ដុនបូស្កូ
ដ៏ស្រស់ស្អាត
(រដ្ឋា ដុនបូស្កូ
ខេត្តព្រះសីហនុ
១៥ មិថុនា ២០១០)
ក្រុមចុងភៅ
កំពុងរៀបចំចំអិន
ម្ហូប នៅសាលា
ដុនបូស្កូ ខេត្ត
ព្រះសីហនុ
(រដ្ឋា ដុនបូស្កូ១៥ មិថុនា ២០១០)
កសិដា្ឋកសិកម្ម
នៅសាលាដុនបូស្កូ
ខេត្តព្រះសីហនុ
(រដ្ឋា ដុនបូស្កូ១៥ មិថុនា ២០១០)
Monday, June 7, 2010
របាយការណ៏ការទៅសិក្ខាសាលានៅទីក្រុងភ្នំពេញ
មានសិស្សានុសិស្សមួយកុ្រមចង់ដឹងប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ
នៅកាសែតដើមអម្ពិល
ប្រទេសកម្ពុជាលមានការរីកចម្រើនខ្លាំងណាស់ គ្រប់ផ្នែកគ្រប់វិស័យ។
ផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច ទេសចរណ៏ ទីផ្សារ និង ផ្នែកផ្សេងៗទៀត ដោយជាពិសេស គឺ
វិស័យអប់រំនៅកម្ពុជា យើងនេះ។ដោយឃើញថាការអប់រំមានសារះសំខាន់បំ
ផុតចំពោះសិស្សានុសិស្ស កុមារា កុមារី អោយបានយល់ដឹងច្បាស់ អោយ
មានចំណេះដឹង អោយមានការគិតខ្ពស់ និង អប់រំអោយ មនុស្ស សិស្សានុ
សិស្សអោយមានសីលធម៏ល្អ ហើយនៅពេលមានចំណេះដឹងហើយ គឺជួយ
គ្រួសារ និងជួយសង្គមជាតិ។ សិស្សានុសិស្សទាំងអស់ បានធ្វើការស្រាវ
ជ្រាវអ្វីដែលថ្មី ទៅ កន្លែងនេះ ទៅកន្លែងនោះដើម្បីធ្វើការសិក្សា។
ទន្ទឹមនិងនេះផងដែរ ទើបមានសិស្សមួយបាន
ធ្វើសិក្ខាសាលានៅឯទីក្រុងភ្នំពេញ ដើម្បីយល់
ដឹងអំពីប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយនៅប្រទេសកម្ពុជា។
សិស្សានុសិស្សទាំងអស់មកពី សាលាបច្ចេក
ទេសដុនបូស្កូ ផ្នែកទំនាក់ទំនងសង្គម ខេត្តព្រះ
សីហនុ បានទៅកន្លែងប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយចំនួន
បី គឺ មជ្ឈមណ្ឌលសារពត៌មានដើម អម្ពិល សា្ថនីយ៏ទូរទស្សន៏ជាតិ ទទក)
សា្ថនីយ៏ទូរទស្សន៏បាយ័នកាលពីថ្ងៃ ពុធ ទី ២៦ ខែឧសភាឆ្នាំ២០១០នៅម៉ោ
១២: ៣០ នាទី ថ្ងៃត្រង់ ក្រុមសិស្សានុសិស្សទាំងអស់បានចេញ ពីសាលា
បច្ចេកទេសដុនបូស្កូ ។ការធ្វើដំណើរមានលក្ខណះល្អប្រសើរណាស់ ។នៅ
ម៉ោង ៥: ១៧ នាទីល្ងាច បានដល់ទីក្រុងភ្នំពេញ ដែលនៅក្នុងយប់នោះ
ក្រុមសិស្សនិង គ្រូស្នាក់នៅ សាលាបច្ចេកទេសដុនបូស្កូភ្នំពេញ (ទឹកថ្លា)
មានរយះពេល ២យប់។ លុះដល់ព្រលឹមឡើង ថ្ងៃ ថ្មី ថ្ងៃព្រហស្បត្តិ៏ ទី២៧
ខែឆ្នាំដដែល សិស្សនិង លោកគ្រូ បានបរិភោគអាហារពេលព្រឹកនៅ ទីនោះ
។ បរិភោគរួចហើយ វេលាប្រហែល ៨:១៦នាទី ព្រឹកបានទៅស្តាអូឡាំពិត
ដើម្បីធ្វើ ការកស្តានបន្ថិបន្ថូច រហូតដល់វេលា ៩:១៧នាទី ចេញពីទីនោះ
ហើយធ្វើដំណើរបន្តទៅ ផ្សារ សូរិយាទៀត។ ម៉ោង ១:៤០នាទី ទើបចេញ
ពីផ្សារ។ ហើយនៅពេលនោះផងដែរក្រុមសិស្សានុ សិស្ស និង លោកគ្រូ
បានបន្តដំណើរទៅមជ្ឈមណ្ឌលសារពត៌មានដើមអម្ពិល នៅម៉ោង ២:៣១នាទី
ទៅដល់។ ដែលស្ថិតនៅមហាវិថីព្រះមុនីវង្ស។ ក្រុមការងារនៅទីនោះមានករាក់
ទាក់យ៉ាងខ្លាំង ដោយទឹកមុខទាំងញញឹម ។នៅទីនោះមានអាគារតូចល្មម
សមរម្យ ២ជាន់។ ដែលជាន់ក្រោមមាន ៤ បន្ទប់ ១.បន្ទប់ការិយាល័យ
២.បន្ទប់បចេ្ចកទេសពត៌មាន ៣.បន្ទប់បច្ចេកទេសគេហទំព័រ ៤.បន្ទប់ប
ច្ចេកទេសទស្សនាវដ្តី ។ ក្នងកនះនោះ លោក វណ្ណ សារ៉ា ដែលជាបុគ្គ
លិក បាននិយាយថា ការធ្វើពត៌មានមិនអាចធ្វើតែម្នាក់ឯងបានទេ គឺត្រូវ
ចែកគ្នាធ្វើ ដើម្បីអោយមានលក្ខណះងាយស្រួល។ ចំពោះការយកពត៌មាន
វិញការសែត ដើមអម្ពិលមានក្រុមការងារ គ្រប់ខេត្តក្រុង ទាំងអស់។ ការប
ញ្ជួនពត៌មានតាមទួរសព្ទ័ ប្រព័ន្ធ អ៊ីធឺណែត ដែលមានលក្ខណះលឿននិង
ស្រួល។ គាត់បានបន្តទៀតថា គារសរសេរពត៌មាន គឺ មិនសរសេរនៅក្នុង
កម្មវិធី Word នោះទេ គឺសរសេរនៅក្នុងកម្មវិធី Quart Xpress ដែលជា
កម្ម វិធីសម្រាប់សរសេរតែពត៌មានមួយប៉ុណ្ណោះ ។ លោកសារ៉ា បានបន្ថែម
ទៀតថា ពុម្ពអក្សរ គឺយើងសរសេរជា Limon ធម្មតា តែនៅពេលដែល
យើងយកទៅបោះពុម្ព គឺយើងត្រូវបង្កើត Font អក្សរផ្សេងទៀត ដែល
ផ្សេងពីLimon និង Unicode។ បើមិនដូច្នេះទេការបោះពុម្ពអក្សរ នោះ
មានការរញ៉េរញ៉ាយ ដូចនេះហើយទើបទាមទារបង្កើតពុម្ពអក្សរខ្លួនឯង។ ចំ
ពោះពត៌មាន អន្តរជាតិវិញ ការសែតដើមអម្ពិល បានទិញពត៌មានពីវែប
សាយ AFP ដែលគ្រប់គ្រងដោយ ប្រទេសបារាំង និង Singhour
របស់ប្រទេស ចិន។ មុនចេញផ្សាយពត៌មាននីមួយៗ គឺមានការ ត្រួតពិ
និត្យយ៉ាងម៉ត់ចត់ ពីលោកនិពន្ធនាយក លោកនិពន្ធនាយករង និង ក្រុម
មួយចំនួនទៀត។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ចំពោះបុគ្គលិក អាចយកពត៌មានចំនួន
ពីររឿង ក្នុងមួយថ្ងៃ ។ការសែត ដើមអម្ពិល ចេញផ្សាយជារៀងរាល់ថ្ងៃ។
ចំពោះការបញ្ជួនពត៌មានទៅខេត្តឆ្ងាយ គឺមានផលពិ បាកខ្លះដែរ ដោយ
សារការធ្វើដំណើរយូរ។ គាត់បានបន្ថែមទៀតថា នៅក្នុងមជ្ឈមណ្ឌល
សារពត៌មានដើមអម្ពិលមានបុគ្គលិកចំនួន ជាង ១០០នាក់។ ឃើញថាបុគ្គ
លិកនៅទី នោះមានសកម្មភាពមមាញឹកយ៉ាងខ្លាំង ។ជាសម្តីរបស់លោក
ម៉ា យ៉ារឹទ្ធ ដែលជានិពនុ្ធនា យករង។ គាត់
បានបន្ថែមទៀតថា ការធ្វើជាអ្នកការសែត មិនអាស្រ័យទៅលើ ការពាក់ក្រ
វាត់ក អាចធំ មានរាងសង្ហា នោះទេ។ អ្នកការសែតជាមនុស្សដែលសាមញ្ញ
គ្រាន់ តែពាក់អាវយឺតខោវខូវប៊យ ជាការស្រេច។ ការយកពត៌មានអន្តរជាតិ
គ្មានការពិបាក នោះទេ គឺយើងសំឡឹងទៅលើការយកពត៌ មានពីប្រទេស
ថៃ គឺ មានប្រភពច្រើន តាម ភ្នំ ពេញប៉ុស្ត ប៉ុស្តអាវក្រហម បាងកកប៉ុស្ត
ជាពិសេសប៉ុស្តអាវក្រហមតែម្តង។ ជាន់ក្រោមរៀបរាប់រួចហើយ ចំពោះជាន់
ទី ២ មានច្រើនបន្ទប់ តែយើងផ្តោតទៅលើបន្ទាប់ ថត សម្លេង គឺបន្ទប់វិទ្យុ។
លោក ទៀង ជា អ្នកគ្រប់គ្រងខាងវិទ្យុ បាននិយាយទាំងស្រុង ថា អង់តែន
វិទ្យុ មាននៅឯ ព្រែកហូរឯនោះ។ ដែលមានកំលាំង ២ គីឡូវ៉ាត់ តែនៅពេល
ខាង មុខ នឹងមានគម្រោង ១០ គីឡូវ៉ាត់។ ចំពោះការផ្សាយ មិនសុទ្ធតែជា
ពត៌មានទាំងស្រុងនោះទេ គឺមានគ្រប់ទាំងអស់មាន ការអប់រំ កសិកម្មសំនូម
ពរបទចម្រៀង តែចំពោះក្នុងកម្មវិធី សំនូមពរបទចម្រៀងប្រិយមិត្តណា ដែល
សុំបទ ញាក់ ឌីចេ គឺ កម្មវិធីមិនចាក់អោយទេ មានន័យថា ចាក់តែបទណា
ដែលជាបទប្រពៃណី បទពីដើមៗ ។ ក្នុងមួយថ្ងៃ ផ្សាយចេញ ១៩ម៉ោង។
មានលេខប៉ុស្ត ៩៣.៧៥ ។ក្នុងពេល នោះផងដែរ ក្រុមការងាររបស់ការសែត
ដើមអម្ពិលបាន ធ្វើការសម្ភាសន៏ ទៅដល់លោកគ្រូ និង សិស្ស ចំនួន ២នាក់
ផងដែរ។ ជាចុងក្រោយ ក៏មានការថតរូប រួមគ្នា ជាមួយលោក និពន្ធ នាយ
ករង អ្នកគ្រប់គ្រង បុគ្គលិក ទុកជាអនុ ស្សាវរីយ៏ ។ហើយលោកគ្រូ និង
សិស្សានុសិស្ស បានថ្លែងអំណរគុណយ៉ាង ខ្លាំងក្នុងការផ្តល់ឪកាសដ៏មាន
តំលៃនេះ ។ លោកគ្រូ និង សិស្ស បានត្រលប់មក សាលា ដុន បូស្កូ វិញ
ដើម្បីធ្វើការសម្រាក។៤:១៥នាទី ចេញពីមជ្ឈមណ្ឌលសារពត៌មាន ដើម
អម្ពិលដែលមានរយះពេល ២:២៤នាទី ។
មានសិស្សមួយក្រុមទៅទស្សនកិច្ចនៅ សា្ថនីយ៏ទូរទស្សន៏ជាតិ (ទទក)
កាលពីថ្ងៃ សុក្រទី ២៨ ខែឧសភា ឆ្នាំ ២០១០ មានក្រុមសិស្សានុសិស្ស មួយ
ក្រុម បានទៅ ស្ថា នីយ៏ទូរទស្សន៏ជាតិ នៅវេលាម៉ោង ៨:១៧នាទី ព្រឹក ។
នៅពេលនោះក្រុមការងាររបស់ស្ថានី យ៏ទូរទស្សន៏ មានការរាក់ទាក់បំផុត។
កនះនោះ លោក នូ វណ្ណា មានតូនាទី ខាងបច្ចេកទេស ដែលបានបញ្ចប់
ការសិក្សានៅប្រទេស រុស្សី ផ្នែកអេឡិចត្រូនិច ។
គាត់បានប្រាប់ទៀតថា អាគារ នេះមានជំនួយពី ប្រទេសជប៉ុន ចំនួន១៣
លានយេន រួមទាំងឧបករណ៏។ មានច្រើន បន្ទប់ ដូចជា studio បន្ទប់
កាត់តបន្ទប់បញ្ជូលសំលេង …។ដែលមានដំណើរការ៥ទៅ៦ខែមកហើយ។
គាត់បានរៀបរាប់ អំពី ប្រពន្ធ័ T-DMB ដែលមាន២ប៉ុស្តទទកនិងបាយ័ន។
ដែលអាចមើលបានចំនួន ១២៦ប្រទេស នៅលើសកលោក។កំលាំងផ្សាយ
មាន ១០គីឡូវ៉ាត់។ លោក នូ វណ្ណា ដើរបណ្តើរប្រាប់បណ្តើរថាគាត់ក៏នាំ
ចូលបន្ទប់សាខាសំខាន់ ក្នុងបន្ទប់នោះមានឧ បករណ៏ទំនើបៗ ដែលអ្នក
ធ្វើការនៅទីនោះ ទាមទារអ្នកបច្ចេកទេសទំាងអស់ តែសព្វថ្ងៃនេះមានការ
ខ្វះខាត។ បន្ទប់ចាក់ផ្សាយ មានបន្ទប់ពត៌មាន ធំល្មម ដែលនៅក្នុងនោះ
ជាទូទៅមាន កាម៉ារ៉ា ចំនួន ៣។បន្ទប់ពត៌មានក្នុងប្រទេសកម្មវិធីពត៌រៀប
ចំតាមលំដាប់លំដោយ ពត៌ាមានដែល ទាក់ទងព្រះមហាក្សត្រត្រូវដាក់មុខ
បន្ទប់កម រដ្ឋាភិបាល រដ្ឋសភា និងនយោបាយ។ចំពោះពត៌មានចែកចេញ
ជា បី គឺ សង្គម ផលិតផល និង ការងារបង្កបង្កើនផល។ការយកពត៌មាន
មានបែងចែក អ្នកនៅតាមខេត្តផ្សេងៗហើយជាពិសេសពត៌មានផ្តោតទៅ
លើសកម្មភាពរាជរដ្ឋាពិបាល ។ ហើយនៅពេល ដែលពត៌មានអានរួច
ហើយគឺមានបន្ទប់សម្រាប់រក្សាទុក។ ចំពោះអាគារផ្កាយរណបវិញ បាន
ជួបជាមួយ លោក ជ័យ សោភា មាននាទីជា អគ្គនាយករង ទទក ។
គាត់បានប្រាប់ថាការផលិត វីដេអូ ធ្វើតាមកម្មវិធី Adobe Primaer ។
កម្មវិធី ធ្វើអោយអក្សររត់កាត់តាមទូរទស្សន៏គឺ Storm Edit។ ហើយ
បញ្ជូនទៅអង់តែនទូក គោកតាម មីក្រូវ៉ែ។ នៅទៅនោះមាន Studioធំ
ហើយមានបន្ទប់ច្រើនណាស់សម្រាប់ក្មមវិធីផ្សេងៗ ។ លោក នូ វណ្ណា
បាន បន្ថែមថា នៅក្នុងស្ថានីយ៏ ទូរទស្សន៏ជាតិមានបុគ្គលិក៤០០នាក់។
ជាចុងក្រោយ ក្រុមសិស្ស និង លោកគ្រូបានថតរូបរួមគ្នា ជាមួយលោក
នូ វណ្ណា ។ នៅម៉ោង ១០:5នាទីចេញពីសា្ថនីយ៏ទូរទស្សជាតិ។
ស្ថានីយ៏ទូរទស្សន៏បាយ័នត្រូវបានសិស្សានុសិស្សមួយក្រុមចូល
ធ្វើការសិក្ខាសាលា
ស្ថានីយ៏ទូរទស្សន៏បាយ័នជាស្ថានីយមូយ ដែលមានប្រជាប្រិយនុភាព ខ្លាំង
នៅប្រទេសកម្ពុជា។ ហេតុនេះហើយទើប មានក្រុមសិស្សមួយក្រុមមកធ្វើ
ការស្វែងយល់អំពី ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ។ដែលសិស្សានុ សិស្សនិង លោកគ្រូ
មកពី សាលាបច្ចេកទេសដុនបូស្កូ ផ្នែកទំនាក់ទំនង សង្គមខេត្តព្រះសីហនុ
។កាលពីថ្ងៃសុក្រ ទី ២៨ ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១០ ។នៅវេលាម៉ោង១:០០
រសៀល ក្រុមសិស្ស បានទៅដល់ ស្ថានីយទូរទស្សន៏បាយ័នដែលស្ថិតនៅ
ច្ប៉ារ អំពៅ។ បុគ្គលិក ដែលធ្វើការនៅទីនោះ មានការរ៉ាកទាក់យ៉ាងខ្លាំង
ក្រៃលែង។ លោកនៅអ៊ានរ៉ាន ជាប្រធានផ្នែកបច្ចេកទេស បាន នាំក្រុមសិ
ស្សានុសិស្ស គ្រប់បន្ទប់ទាំងអស់។ ការរៀបចំកម្មវិធី វីដេអូរ ប្រើតាមកម្មវិធី
Adobe Primaer ។គាត់បានបន្តទៀតថា ទូរទស្សន៏ ចាប់ផ្តើមតាំងពីឆ្នាំ
១៩៩៨ ហើយ វិទ្យុ ១៩៩៦។ មានបុគ្គលិក ជាង ២០០នាក់។ ហើយក្នុង
ផ្សាយចេញ បាន ១៤ខេត្ត។ នៅ អាស៊ី មានប្រទេសប្រហែល៣០ប្រទេស
អាចមើលបាន។ បារាំង អូស្រ្តលីអាមេរិក ក៏អាចមើលបានដែរ ដោយសារ
តែទិញ កម្ម វិធី។ បានកំលាំង ផ្សាយ ១០គីឡូវ៉ាត់។ តាម បណ្តាខេត្ត
មាន ១គីឡូវ៉ាត់។ លោក នៅ អ៊ានរ៉ាន បាននិយាយទាំងទឹកមុខរីករាយថា
គាត់បានធ្វើការនៅទីនេះអស់ រយះពេល ១២ ឆ្នាំហើយ។ ឧបករណ៏បាន
មកពីប្រទេស អង់គេ្លស និង ជប៉ុន។ កម្មវិធី ផលិតមានច្រើន ដូចជាពត៌
មាន កុនខ្មែរ កូរ៉េ ហុងកុង កម្មវិធីធ្វើម្ហូប រាត្រីពណ៏ស្វាយ ប្រដាល់ និង
យុងតារា និងកម្មវិធីជាច្រើនទៀត…។មានការផ្សាយនៅតាមអ៊ីនធឺណែតតែ
មិនទាំងស្រុងនោះទេ មួយចំនួនប៉ុណ្ណោះ គឺកម្មណាដែលសំខាន់ៗ សិល្បះ
ពាណិជ្ជកម្ម ជាដើម។ ស្ថានីយ៏ទូរទស្សន៏បាយ័ន មាន Studio ច្រើន
នៅពេលនោះ ក្រុមសិស្សានុសិស្ស បានចូល Studio ចំនួនបីគឺបន្ទប់
សម្រាប់អានពត៌មាន ដែលស្អាតមែនទែនជួនគ្នានោះផងដែរក៏បានមើល
នូវសកម្មភាពការអានពត៌មាន មានន័យថាចំពេលដែលគេអានពត៌មាន។
ហើយមួយវិញទៀត ចូល Studio ទី២ គេក៏កំពុងថតដូចគ្នា គឺ ថត
អំពីកម្មវិធី ចាបី។ Studio មួយទៀតសម្រាប់ថតចម្រៀងប្រដាលនិង
ផ្សេងៗ ទៀត។ Studio ទាំងអស់សុទ្ធតែធំហើយស្អាតណាស់។ចំពោះ
កម្មវិធីចេញឆ្ងាយដូចជា តន្រ្តីស្រុកស្រែ វិញបាន ប្រារព្ធស្ទើរគ្រប់ខេត្ត
តែមានខេត្តខ្លះ មិនបានទៅដល់ដូចជា ខេត្តរតនគិរី មណ្ឌលគីរីជាដើម។
កន្លែងកាត់តពត៌មានឃើញថាមានលក្ខណះទំនើប ប្រើសុទ្ធតែប្រព្ធន័កុំព្យូ
ទ័រ។ ហើយចំពោះការពត៌មាន មិនអាចអានផ្ទាល់បាន ទេ ដោយសារតែ
ខ្លាចអាចអាក់ មានសម្លេងមិន ល្អ ផ្សេងៗទៀត។ ចំពោះអ្នកធំៗ ក្រុម
ការងារស្ថានីយ៏ទូរទស្សន៏បាយ័ន ដើរតាមរហូត គ្រប់ពេលវេលា ហើយ
ថតរូបភាព អោយច្បាស់ ហើយសរសេរអត្ថបទអោយបានល្អ ។ស្ថានីយ៏
នោះមានទំហំដី ក្បាល ៩០ និង បណ្តោយ ១៦០។ ជាចុងក្រោយក៏
បានថតរួបរួម គ្នា ។ហើយបុគ្គលិកនៅទីនោះពិតជាមានការស្វា គមន៏
ណាស់។ ម៉ោង ៣:០០ចេញពីស្ថានីយ៏ទូរទ ស្សន៏បាយ័ន ។មានរយះ
ពេល ២ម៉ោង។ នៅពេលនោះផងដែរក្រុមសិស្សានុសិស្សបានធ្វើដំណើរ
ប្រលប់មកសាលាបចេ្ចកទេស ដុនបូស្កូវិញ។ការធ្វើដំណើរប្រកបដោយ
សុវត្តិភាព ហើយ ក្រុមសិស្សានុសិស្ស និងលោកគ្រូមានការសប្បាយ
រីករាយយ៉ាងខ្លាំងណាស់។
Read more...
មានសិស្សានុសិស្សមួយកុ្រមចង់ដឹងប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ
នៅកាសែតដើមអម្ពិល
ប្រទេសកម្ពុជាលមានការរីកចម្រើនខ្លាំងណាស់ គ្រប់ផ្នែកគ្រប់វិស័យ។
ផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច ទេសចរណ៏ ទីផ្សារ និង ផ្នែកផ្សេងៗទៀត ដោយជាពិសេស គឺ
វិស័យអប់រំនៅកម្ពុជា យើងនេះ។ដោយឃើញថាការអប់រំមានសារះសំខាន់បំ
ផុតចំពោះសិស្សានុសិស្ស កុមារា កុមារី អោយបានយល់ដឹងច្បាស់ អោយ
មានចំណេះដឹង អោយមានការគិតខ្ពស់ និង អប់រំអោយ មនុស្ស សិស្សានុ
សិស្សអោយមានសីលធម៏ល្អ ហើយនៅពេលមានចំណេះដឹងហើយ គឺជួយ
គ្រួសារ និងជួយសង្គមជាតិ។ សិស្សានុសិស្សទាំងអស់ បានធ្វើការស្រាវ
ជ្រាវអ្វីដែលថ្មី ទៅ កន្លែងនេះ ទៅកន្លែងនោះដើម្បីធ្វើការសិក្សា។
ទន្ទឹមនិងនេះផងដែរ ទើបមានសិស្សមួយបាន
ធ្វើសិក្ខាសាលានៅឯទីក្រុងភ្នំពេញ ដើម្បីយល់
ដឹងអំពីប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយនៅប្រទេសកម្ពុជា។
សិស្សានុសិស្សទាំងអស់មកពី សាលាបច្ចេក
ទេសដុនបូស្កូ ផ្នែកទំនាក់ទំនងសង្គម ខេត្តព្រះ
សីហនុ បានទៅកន្លែងប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយចំនួន
បី គឺ មជ្ឈមណ្ឌលសារពត៌មានដើម អម្ពិល សា្ថនីយ៏ទូរទស្សន៏ជាតិ ទទក)
សា្ថនីយ៏ទូរទស្សន៏បាយ័នកាលពីថ្ងៃ ពុធ ទី ២៦ ខែឧសភាឆ្នាំ២០១០នៅម៉ោ
១២: ៣០ នាទី ថ្ងៃត្រង់ ក្រុមសិស្សានុសិស្សទាំងអស់បានចេញ ពីសាលា
បច្ចេកទេសដុនបូស្កូ ។ការធ្វើដំណើរមានលក្ខណះល្អប្រសើរណាស់ ។នៅ
ម៉ោង ៥: ១៧ នាទីល្ងាច បានដល់ទីក្រុងភ្នំពេញ ដែលនៅក្នុងយប់នោះ
ក្រុមសិស្សនិង គ្រូស្នាក់នៅ សាលាបច្ចេកទេសដុនបូស្កូភ្នំពេញ (ទឹកថ្លា)
មានរយះពេល ២យប់។ លុះដល់ព្រលឹមឡើង ថ្ងៃ ថ្មី ថ្ងៃព្រហស្បត្តិ៏ ទី២៧
ខែឆ្នាំដដែល សិស្សនិង លោកគ្រូ បានបរិភោគអាហារពេលព្រឹកនៅ ទីនោះ
។ បរិភោគរួចហើយ វេលាប្រហែល ៨:១៦នាទី ព្រឹកបានទៅស្តាអូឡាំពិត
ដើម្បីធ្វើ ការកស្តានបន្ថិបន្ថូច រហូតដល់វេលា ៩:១៧នាទី ចេញពីទីនោះ
ហើយធ្វើដំណើរបន្តទៅ ផ្សារ សូរិយាទៀត។ ម៉ោង ១:៤០នាទី ទើបចេញ
ពីផ្សារ។ ហើយនៅពេលនោះផងដែរក្រុមសិស្សានុ សិស្ស និង លោកគ្រូ
បានបន្តដំណើរទៅមជ្ឈមណ្ឌលសារពត៌មានដើមអម្ពិល នៅម៉ោង ២:៣១នាទី
ទៅដល់។ ដែលស្ថិតនៅមហាវិថីព្រះមុនីវង្ស។ ក្រុមការងារនៅទីនោះមានករាក់
ទាក់យ៉ាងខ្លាំង ដោយទឹកមុខទាំងញញឹម ។នៅទីនោះមានអាគារតូចល្មម
សមរម្យ ២ជាន់។ ដែលជាន់ក្រោមមាន ៤ បន្ទប់ ១.បន្ទប់ការិយាល័យ
២.បន្ទប់បចេ្ចកទេសពត៌មាន ៣.បន្ទប់បច្ចេកទេសគេហទំព័រ ៤.បន្ទប់ប
ច្ចេកទេសទស្សនាវដ្តី ។ ក្នងកនះនោះ លោក វណ្ណ សារ៉ា ដែលជាបុគ្គ
លិក បាននិយាយថា ការធ្វើពត៌មានមិនអាចធ្វើតែម្នាក់ឯងបានទេ គឺត្រូវ
ចែកគ្នាធ្វើ ដើម្បីអោយមានលក្ខណះងាយស្រួល។ ចំពោះការយកពត៌មាន
វិញការសែត ដើមអម្ពិលមានក្រុមការងារ គ្រប់ខេត្តក្រុង ទាំងអស់។ ការប
ញ្ជួនពត៌មានតាមទួរសព្ទ័ ប្រព័ន្ធ អ៊ីធឺណែត ដែលមានលក្ខណះលឿននិង
ស្រួល។ គាត់បានបន្តទៀតថា គារសរសេរពត៌មាន គឺ មិនសរសេរនៅក្នុង
កម្មវិធី Word នោះទេ គឺសរសេរនៅក្នុងកម្មវិធី Quart Xpress ដែលជា
កម្ម វិធីសម្រាប់សរសេរតែពត៌មានមួយប៉ុណ្ណោះ ។ លោកសារ៉ា បានបន្ថែម
ទៀតថា ពុម្ពអក្សរ គឺយើងសរសេរជា Limon ធម្មតា តែនៅពេលដែល
យើងយកទៅបោះពុម្ព គឺយើងត្រូវបង្កើត Font អក្សរផ្សេងទៀត ដែល
ផ្សេងពីLimon និង Unicode។ បើមិនដូច្នេះទេការបោះពុម្ពអក្សរ នោះ
មានការរញ៉េរញ៉ាយ ដូចនេះហើយទើបទាមទារបង្កើតពុម្ពអក្សរខ្លួនឯង។ ចំ
ពោះពត៌មាន អន្តរជាតិវិញ ការសែតដើមអម្ពិល បានទិញពត៌មានពីវែប
សាយ AFP ដែលគ្រប់គ្រងដោយ ប្រទេសបារាំង និង Singhour
របស់ប្រទេស ចិន។ មុនចេញផ្សាយពត៌មាននីមួយៗ គឺមានការ ត្រួតពិ
និត្យយ៉ាងម៉ត់ចត់ ពីលោកនិពន្ធនាយក លោកនិពន្ធនាយករង និង ក្រុម
មួយចំនួនទៀត។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ចំពោះបុគ្គលិក អាចយកពត៌មានចំនួន
ពីររឿង ក្នុងមួយថ្ងៃ ។ការសែត ដើមអម្ពិល ចេញផ្សាយជារៀងរាល់ថ្ងៃ។
ចំពោះការបញ្ជួនពត៌មានទៅខេត្តឆ្ងាយ គឺមានផលពិ បាកខ្លះដែរ ដោយ
សារការធ្វើដំណើរយូរ។ គាត់បានបន្ថែមទៀតថា នៅក្នុងមជ្ឈមណ្ឌល
សារពត៌មានដើមអម្ពិលមានបុគ្គលិកចំនួន ជាង ១០០នាក់។ ឃើញថាបុគ្គ
លិកនៅទី នោះមានសកម្មភាពមមាញឹកយ៉ាងខ្លាំង ។ជាសម្តីរបស់លោក
ម៉ា យ៉ារឹទ្ធ ដែលជានិពនុ្ធនា យករង។ គាត់
បានបន្ថែមទៀតថា ការធ្វើជាអ្នកការសែត មិនអាស្រ័យទៅលើ ការពាក់ក្រ
វាត់ក អាចធំ មានរាងសង្ហា នោះទេ។ អ្នកការសែតជាមនុស្សដែលសាមញ្ញ
គ្រាន់ តែពាក់អាវយឺតខោវខូវប៊យ ជាការស្រេច។ ការយកពត៌មានអន្តរជាតិ
គ្មានការពិបាក នោះទេ គឺយើងសំឡឹងទៅលើការយកពត៌ មានពីប្រទេស
ថៃ គឺ មានប្រភពច្រើន តាម ភ្នំ ពេញប៉ុស្ត ប៉ុស្តអាវក្រហម បាងកកប៉ុស្ត
ជាពិសេសប៉ុស្តអាវក្រហមតែម្តង។ ជាន់ក្រោមរៀបរាប់រួចហើយ ចំពោះជាន់
ទី ២ មានច្រើនបន្ទប់ តែយើងផ្តោតទៅលើបន្ទាប់ ថត សម្លេង គឺបន្ទប់វិទ្យុ។
លោក ទៀង ជា អ្នកគ្រប់គ្រងខាងវិទ្យុ បាននិយាយទាំងស្រុង ថា អង់តែន
វិទ្យុ មាននៅឯ ព្រែកហូរឯនោះ។ ដែលមានកំលាំង ២ គីឡូវ៉ាត់ តែនៅពេល
ខាង មុខ នឹងមានគម្រោង ១០ គីឡូវ៉ាត់។ ចំពោះការផ្សាយ មិនសុទ្ធតែជា
ពត៌មានទាំងស្រុងនោះទេ គឺមានគ្រប់ទាំងអស់មាន ការអប់រំ កសិកម្មសំនូម
ពរបទចម្រៀង តែចំពោះក្នុងកម្មវិធី សំនូមពរបទចម្រៀងប្រិយមិត្តណា ដែល
សុំបទ ញាក់ ឌីចេ គឺ កម្មវិធីមិនចាក់អោយទេ មានន័យថា ចាក់តែបទណា
ដែលជាបទប្រពៃណី បទពីដើមៗ ។ ក្នុងមួយថ្ងៃ ផ្សាយចេញ ១៩ម៉ោង។
មានលេខប៉ុស្ត ៩៣.៧៥ ។ក្នុងពេល នោះផងដែរ ក្រុមការងាររបស់ការសែត
ដើមអម្ពិលបាន ធ្វើការសម្ភាសន៏ ទៅដល់លោកគ្រូ និង សិស្ស ចំនួន ២នាក់
ផងដែរ។ ជាចុងក្រោយ ក៏មានការថតរូប រួមគ្នា ជាមួយលោក និពន្ធ នាយ
ករង អ្នកគ្រប់គ្រង បុគ្គលិក ទុកជាអនុ ស្សាវរីយ៏ ។ហើយលោកគ្រូ និង
សិស្សានុសិស្ស បានថ្លែងអំណរគុណយ៉ាង ខ្លាំងក្នុងការផ្តល់ឪកាសដ៏មាន
តំលៃនេះ ។ លោកគ្រូ និង សិស្ស បានត្រលប់មក សាលា ដុន បូស្កូ វិញ
ដើម្បីធ្វើការសម្រាក។៤:១៥នាទី ចេញពីមជ្ឈមណ្ឌលសារពត៌មាន ដើម
អម្ពិលដែលមានរយះពេល ២:២៤នាទី ។
មានសិស្សមួយក្រុមទៅទស្សនកិច្ចនៅ សា្ថនីយ៏ទូរទស្សន៏ជាតិ (ទទក)
កាលពីថ្ងៃ សុក្រទី ២៨ ខែឧសភា ឆ្នាំ ២០១០ មានក្រុមសិស្សានុសិស្ស មួយ
ក្រុម បានទៅ ស្ថា នីយ៏ទូរទស្សន៏ជាតិ នៅវេលាម៉ោង ៨:១៧នាទី ព្រឹក ។
នៅពេលនោះក្រុមការងាររបស់ស្ថានី យ៏ទូរទស្សន៏ មានការរាក់ទាក់បំផុត។
កនះនោះ លោក នូ វណ្ណា មានតូនាទី ខាងបច្ចេកទេស ដែលបានបញ្ចប់
ការសិក្សានៅប្រទេស រុស្សី ផ្នែកអេឡិចត្រូនិច ។
គាត់បានប្រាប់ទៀតថា អាគារ នេះមានជំនួយពី ប្រទេសជប៉ុន ចំនួន១៣
លានយេន រួមទាំងឧបករណ៏។ មានច្រើន បន្ទប់ ដូចជា studio បន្ទប់
កាត់តបន្ទប់បញ្ជូលសំលេង …។ដែលមានដំណើរការ៥ទៅ៦ខែមកហើយ។
គាត់បានរៀបរាប់ អំពី ប្រពន្ធ័ T-DMB ដែលមាន២ប៉ុស្តទទកនិងបាយ័ន។
ដែលអាចមើលបានចំនួន ១២៦ប្រទេស នៅលើសកលោក។កំលាំងផ្សាយ
មាន ១០គីឡូវ៉ាត់។ លោក នូ វណ្ណា ដើរបណ្តើរប្រាប់បណ្តើរថាគាត់ក៏នាំ
ចូលបន្ទប់សាខាសំខាន់ ក្នុងបន្ទប់នោះមានឧ បករណ៏ទំនើបៗ ដែលអ្នក
ធ្វើការនៅទីនោះ ទាមទារអ្នកបច្ចេកទេសទំាងអស់ តែសព្វថ្ងៃនេះមានការ
ខ្វះខាត។ បន្ទប់ចាក់ផ្សាយ មានបន្ទប់ពត៌មាន ធំល្មម ដែលនៅក្នុងនោះ
ជាទូទៅមាន កាម៉ារ៉ា ចំនួន ៣។បន្ទប់ពត៌មានក្នុងប្រទេសកម្មវិធីពត៌រៀប
ចំតាមលំដាប់លំដោយ ពត៌ាមានដែល ទាក់ទងព្រះមហាក្សត្រត្រូវដាក់មុខ
បន្ទប់កម រដ្ឋាភិបាល រដ្ឋសភា និងនយោបាយ។ចំពោះពត៌មានចែកចេញ
ជា បី គឺ សង្គម ផលិតផល និង ការងារបង្កបង្កើនផល។ការយកពត៌មាន
មានបែងចែក អ្នកនៅតាមខេត្តផ្សេងៗហើយជាពិសេសពត៌មានផ្តោតទៅ
លើសកម្មភាពរាជរដ្ឋាពិបាល ។ ហើយនៅពេល ដែលពត៌មានអានរួច
ហើយគឺមានបន្ទប់សម្រាប់រក្សាទុក។ ចំពោះអាគារផ្កាយរណបវិញ បាន
ជួបជាមួយ លោក ជ័យ សោភា មាននាទីជា អគ្គនាយករង ទទក ។
គាត់បានប្រាប់ថាការផលិត វីដេអូ ធ្វើតាមកម្មវិធី Adobe Primaer ។
កម្មវិធី ធ្វើអោយអក្សររត់កាត់តាមទូរទស្សន៏គឺ Storm Edit។ ហើយ
បញ្ជូនទៅអង់តែនទូក គោកតាម មីក្រូវ៉ែ។ នៅទៅនោះមាន Studioធំ
ហើយមានបន្ទប់ច្រើនណាស់សម្រាប់ក្មមវិធីផ្សេងៗ ។ លោក នូ វណ្ណា
បាន បន្ថែមថា នៅក្នុងស្ថានីយ៏ ទូរទស្សន៏ជាតិមានបុគ្គលិក៤០០នាក់។
ជាចុងក្រោយ ក្រុមសិស្ស និង លោកគ្រូបានថតរូបរួមគ្នា ជាមួយលោក
នូ វណ្ណា ។ នៅម៉ោង ១០:5នាទីចេញពីសា្ថនីយ៏ទូរទស្សជាតិ។
ស្ថានីយ៏ទូរទស្សន៏បាយ័នត្រូវបានសិស្សានុសិស្សមួយក្រុមចូល
ធ្វើការសិក្ខាសាលា
ស្ថានីយ៏ទូរទស្សន៏បាយ័នជាស្ថានីយមូយ ដែលមានប្រជាប្រិយនុភាព ខ្លាំង
នៅប្រទេសកម្ពុជា។ ហេតុនេះហើយទើប មានក្រុមសិស្សមួយក្រុមមកធ្វើ
ការស្វែងយល់អំពី ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ។ដែលសិស្សានុ សិស្សនិង លោកគ្រូ
មកពី សាលាបច្ចេកទេសដុនបូស្កូ ផ្នែកទំនាក់ទំនង សង្គមខេត្តព្រះសីហនុ
។កាលពីថ្ងៃសុក្រ ទី ២៨ ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១០ ។នៅវេលាម៉ោង១:០០
រសៀល ក្រុមសិស្ស បានទៅដល់ ស្ថានីយទូរទស្សន៏បាយ័នដែលស្ថិតនៅ
ច្ប៉ារ អំពៅ។ បុគ្គលិក ដែលធ្វើការនៅទីនោះ មានការរ៉ាកទាក់យ៉ាងខ្លាំង
ក្រៃលែង។ លោកនៅអ៊ានរ៉ាន ជាប្រធានផ្នែកបច្ចេកទេស បាន នាំក្រុមសិ
ស្សានុសិស្ស គ្រប់បន្ទប់ទាំងអស់។ ការរៀបចំកម្មវិធី វីដេអូរ ប្រើតាមកម្មវិធី
Adobe Primaer ។គាត់បានបន្តទៀតថា ទូរទស្សន៏ ចាប់ផ្តើមតាំងពីឆ្នាំ
១៩៩៨ ហើយ វិទ្យុ ១៩៩៦។ មានបុគ្គលិក ជាង ២០០នាក់។ ហើយក្នុង
ផ្សាយចេញ បាន ១៤ខេត្ត។ នៅ អាស៊ី មានប្រទេសប្រហែល៣០ប្រទេស
អាចមើលបាន។ បារាំង អូស្រ្តលីអាមេរិក ក៏អាចមើលបានដែរ ដោយសារ
តែទិញ កម្ម វិធី។ បានកំលាំង ផ្សាយ ១០គីឡូវ៉ាត់។ តាម បណ្តាខេត្ត
មាន ១គីឡូវ៉ាត់។ លោក នៅ អ៊ានរ៉ាន បាននិយាយទាំងទឹកមុខរីករាយថា
គាត់បានធ្វើការនៅទីនេះអស់ រយះពេល ១២ ឆ្នាំហើយ។ ឧបករណ៏បាន
មកពីប្រទេស អង់គេ្លស និង ជប៉ុន។ កម្មវិធី ផលិតមានច្រើន ដូចជាពត៌
មាន កុនខ្មែរ កូរ៉េ ហុងកុង កម្មវិធីធ្វើម្ហូប រាត្រីពណ៏ស្វាយ ប្រដាល់ និង
យុងតារា និងកម្មវិធីជាច្រើនទៀត…។មានការផ្សាយនៅតាមអ៊ីនធឺណែតតែ
មិនទាំងស្រុងនោះទេ មួយចំនួនប៉ុណ្ណោះ គឺកម្មណាដែលសំខាន់ៗ សិល្បះ
ពាណិជ្ជកម្ម ជាដើម។ ស្ថានីយ៏ទូរទស្សន៏បាយ័ន មាន Studio ច្រើន
នៅពេលនោះ ក្រុមសិស្សានុសិស្ស បានចូល Studio ចំនួនបីគឺបន្ទប់
សម្រាប់អានពត៌មាន ដែលស្អាតមែនទែនជួនគ្នានោះផងដែរក៏បានមើល
នូវសកម្មភាពការអានពត៌មាន មានន័យថាចំពេលដែលគេអានពត៌មាន។
ហើយមួយវិញទៀត ចូល Studio ទី២ គេក៏កំពុងថតដូចគ្នា គឺ ថត
អំពីកម្មវិធី ចាបី។ Studio មួយទៀតសម្រាប់ថតចម្រៀងប្រដាលនិង
ផ្សេងៗ ទៀត។ Studio ទាំងអស់សុទ្ធតែធំហើយស្អាតណាស់។ចំពោះ
កម្មវិធីចេញឆ្ងាយដូចជា តន្រ្តីស្រុកស្រែ វិញបាន ប្រារព្ធស្ទើរគ្រប់ខេត្ត
តែមានខេត្តខ្លះ មិនបានទៅដល់ដូចជា ខេត្តរតនគិរី មណ្ឌលគីរីជាដើម។
កន្លែងកាត់តពត៌មានឃើញថាមានលក្ខណះទំនើប ប្រើសុទ្ធតែប្រព្ធន័កុំព្យូ
ទ័រ។ ហើយចំពោះការពត៌មាន មិនអាចអានផ្ទាល់បាន ទេ ដោយសារតែ
ខ្លាចអាចអាក់ មានសម្លេងមិន ល្អ ផ្សេងៗទៀត។ ចំពោះអ្នកធំៗ ក្រុម
ការងារស្ថានីយ៏ទូរទស្សន៏បាយ័ន ដើរតាមរហូត គ្រប់ពេលវេលា ហើយ
ថតរូបភាព អោយច្បាស់ ហើយសរសេរអត្ថបទអោយបានល្អ ។ស្ថានីយ៏
នោះមានទំហំដី ក្បាល ៩០ និង បណ្តោយ ១៦០។ ជាចុងក្រោយក៏
បានថតរួបរួម គ្នា ។ហើយបុគ្គលិកនៅទីនោះពិតជាមានការស្វា គមន៏
ណាស់។ ម៉ោង ៣:០០ចេញពីស្ថានីយ៏ទូរទ ស្សន៏បាយ័ន ។មានរយះ
ពេល ២ម៉ោង។ នៅពេលនោះផងដែរក្រុមសិស្សានុសិស្សបានធ្វើដំណើរ
ប្រលប់មកសាលាបចេ្ចកទេស ដុនបូស្កូវិញ។ការធ្វើដំណើរប្រកបដោយ
សុវត្តិភាព ហើយ ក្រុមសិស្សានុសិស្ស និងលោកគ្រូមានការសប្បាយ
រីករាយយ៉ាងខ្លាំងណាស់។
របាយការណ៏ការទៅសិក្ខាសាលានៅទីក្រុងភ្នំពេញ
មានសិស្សានុសិស្សមួយកុ្រមចង់ដឹងប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ
នៅកាសែតដើមអម្ពិល
ប្រទេសកម្ពុជាលមានការរីកចម្រើនខ្លាំងណាស់ គ្រប់ផ្នែកគ្រប់វិស័យ។
ផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច ទេសចរណ៏ ទីផ្សារ និង ផ្នែកផ្សេងៗទៀត ដោយជាពិសេស គឺ
វិស័យអប់រំនៅកម្ពុជា យើងនេះ។ដោយឃើញថាការអប់រំមានសារះសំខាន់បំផុត
ចំពោះសិស្សានុសិស្ស កុមារា កុមារី អោយបានយល់ដឹងច្បាស់ អោយមានចំ
ណេះដឹង អោយមានការគិតខ្ពស់ និង អប់រំអោយ មនុស្ស សិស្សានុសិស្សអោ
យមានសីលធម៏ល្អ ហើយនៅពេលមានចំណេះដឹងហើយ គឺជួយ គ្រួសារ និង
ជួយសង្គមជាតិ។ សិស្សានុសិស្សទាំងអស់ បានធ្វើការស្រាវជ្រាវអ្វីដែលថ្មី ទៅ
កន្លែងនេះ ទៅកន្លែងនោះដើម្បីធ្វើការសិក្សា។ ទន្ទឹមនិងនេះផងដែរ ទើបមាន
សិស្សមួយបាន ធ្វើសិក្ខាសាលានៅឯទីក្រុងភ្នំពេញ ដើម្បីយល់ដឹងអំពីប្រព័ន្ធផ្ស
ព្វផ្សាយនៅប្រទេសកម្ពុជា។ សិស្សានុសិស្ស ទាំងអស់មកពី សាលាបច្ចេកទេស
ដុនបូស្កូ ផ្នែកទំនាក់ទំនងសង្គម ខេត្តព្រះសីហនុ បានទៅកន្លែងប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សា
យចំនួន បី គឺ មជ្ឈមណ្ឌលសារពត៌មានដើម អម្ពិល សា្ថនីយ៏ទូរទស្សន៏ជាតិ
ទទក) សា្ថនីយ៏ទូរទស្សន៏បាយ័ន កាលពីថ្ងៃ ពុធ ទី ២៦ ខែឧសភាឆ្នាំ២០១០
នៅម៉ោ ១២: ៣០ នាទី ថ្ងៃត្រង់ ក្រុមសិស្សានុសិស្សទាំងអស់បានចេញ ពី
សាលាបច្ចេកទេសដុនបូស្កូ ។ ការធ្វើដំណើរមានលក្ខណះល្អប្រសើរណាស់ ។នៅម៉ោង ៥: ១៧ នាទីល្ងាច បានដល់ទីក្រុងភ្នំពេញ ដែលនៅក្នុងយប់នោះក្រុមសិស្សនិង គ្រូស្នាក់នៅ សាលាបច្ចេកទេសដុនបូស្កូភ្នំពេញ (ទឹកថ្លា) មានរយះពេល ២យប់។ លុះដល់ព្រលឹមឡើង ថ្ងៃ ថ្មី ថ្ងៃព្រហស្បត្តិ៏ ទី២៧ ខែឆ្នាំដដែល សិស្សនិង លោកគ្រូ បានបរិភោគអាហារពេលព្រឹកនៅ ទីនោះ ។ បរិភោគរួចហើយ វេលាប្រហែល ៨:១៦នាទី ព្រឹកបានទៅ ស្តាអូឡាំពិត ដើម្បីធ្វើ ការកស្តានបន្ថិបន្ថូច រហូតដល់វេលា ៩:១៧នាទី ចេញពីទីនោះ ហើយធ្វើដំណើរបន្តទៅ ផ្សារ សូរិយាទៀត។ ម៉ោង ១:៤០នាទី ទើបចេញពីផ្សារ។ ហើយនៅពេលនោះផងដែរក្រុមសិស្សានុ សិស្ស និង លោកគ្រូ បានបន្តដំណើរទៅមជ្ឈមណ្ឌលសារពត៌មានដើមអម្ពិល នៅម៉ោង ២:៣១នាទី ទៅដល់។ ដែលស្ថិតនៅមហាវិថីព្រះមុនីវង្ស។ ក្រុមការងារនៅទីនោះមានករាក់ ទាក់យ៉ាងខ្លាំង ដោយទឹកមុខទាំងញញឹម ។នៅទីនោះមានអាគារតូចល្មមសមរម្យ ២ជាន់។ ដែលជាន់ក្រោមមាន ៤ បន្ទប់ ១.បន្ទប់ការិយាល័យ ២.បន្ទប់បចេ្ចកទេសពត៌មាន ៣.បន្ទប់បច្ចេកទេសគេហទំព័រ ៤.បន្ទប់បច្ចេកទេសទស្សនាវដ្តី ។ ក្នងកនះនោះ លោក វណ្ណ សារ៉ា ដែលជាបុគ្គលិក បាននិយាយថា ការធ្វើពត៌មានមិនអាចធ្វើតែម្នាក់ឯងបានទេ គឺត្រូវចែកគ្នាធ្វើ ដើម្បីអោយមានលក្ខណះងាយស្រួល។ ចំពោះការយកពត៌មានវិញការសែត ដើមអម្ពិលមានក្រុមការងារ គ្រប់ខេត្តក្រុង ទាំងអស់។ ការបញ្ជួនពត៌មានតាមទួរសព្ទ័ ប្រព័ន្ធ អ៊ីធឺណែត ដែលមានលក្ខណះលឿននិងស្រួល។ គាត់បានបន្តទៀតថា គារសរសេរពត៌មាន គឺ មិនសរសេរនៅក្នុងកម្មវិធី Word នោះទេ គឺសរសេរនៅក្នុងកម្មវិធី Quart Xpress ដែលជាកម្ម វិធីសម្រាប់សរសេរតែពត៌មានមួយប៉ុណ្ណោះ ។ លោកសារ៉ា បានបន្ថែមទៀតថា ពុម្ពអក្សរ គឺយើងសរសេរជា Limon ធម្មតា តែនៅពេលដែលយើងយកទៅបោះពុម្ព គឺយើងត្រូវបង្កើត Font អក្សរផ្សេងទៀត ដែលផ្សេងពីLimon និង Unicode។ បើមិនដូច្នេះទេការបោះពុម្ពអក្សរ នោះមានការរញ៉េរញ៉ាយ ដូចនេះហើយទើបទាមទារបង្កើតពុម្ពអក្សរខ្លួនឯង។ ចំពោះពត៌មាន អន្តរជាតិវិញ ការសែតដើមអម្ពិល បានទិញពត៌មានពីវែបសាយ AFP ដែលគ្រប់គ្រងដោយ ប្រទេសបារាំង និង Singhour របស់ប្រទេស ចិន។ មុនចេញផ្សាយពត៌មាននីមួយៗ គឺមានការ ត្រួតពិនិត្យយ៉ាងម៉ត់ចត់ ពីលោកនិពន្ធនាយក លោកនិពន្ធនាយករង និង ក្រុមមួយចំនួនទៀត។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ចំពោះបុគ្គលិក អាចយកពត៌មានចំនួន ពីររឿង ក្នុងមួយថ្ងៃ ។ការសែត ដើមអម្ពិល ចេញផ្សាយជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ ចំពោះការបញ្ជួនពត៌មានទៅខេត្តឆ្ងាយ គឺមានផលពិ បាកខ្លះដែរ ដោយសារការធ្វើដំណើរយូរ។ គាត់បានបន្ថែមទៀតថា នៅក្នុងមជ្ឈមណ្ឌល
សារពត៌មានដើមអម្ពិលមានបុគ្គលិកចំនួន ជាង ១០០នាក់។ ឃើញថាបុគ្គលិកនៅទី នោះមានសកម្មភាពមមាញឹកយ៉ាងខ្លាំង ។ជា
សម្តីរបស់លោក ម៉ា យ៉ារឹទ្ធ ដែលជានិពនុ្ធនា យករង។ គាត់
បានបន្ថែមទៀតថា ការធ្វើជាអ្នកការសែត មិនអាស្រ័យទៅលើ ការពាក់ក្រវាត់ក អាចធំ មានរាងសង្ហា នោះទេ។ អ្នកការសែតជាមនុស្សដែលសាមញ្ញ គ្រាន់ តែពាក់អាវយឺតខោវខូវប៊យ ជាការស្រេច។ ការយកពត៌មានអន្តរជាតិ គ្មានការពិបាក នោះទេ គឺយើងសំឡឹងទៅលើការយកពត៌ មានពីប្រទេសថៃ គឺ មានប្រភពច្រើន តាម ភ្នំ ពេញប៉ុស្ត ប៉ុស្តអាវក្រហម បាងកកប៉ុស្ត ជាពិសេសប៉ុស្តអាវក្រហមតែម្តង។ ជាន់ក្រោមរៀបរាប់រួចហើយ ចំពោះជាន់ទី ២ មានច្រើនបន្ទប់ តែយើងផ្តោតទៅលើបន្ទាប់ ថត សម្លេង គឺបន្ទប់វិទ្យុ។ លោក ទៀង ជា អ្នកគ្រប់គ្រងខាងវិទ្យុ បាននិយាយទាំងស្រុង ថា អង់តែនវិទ្យុ មាននៅឯ ព្រែកហូរឯនោះ។ ដែលមានកំលាំង ២ គីឡូវ៉ាត់ តែនៅពេលខាង មុខ នឹងមានគម្រោង ១០ គីឡូវ៉ាត់។ ចំពោះការផ្សាយ មិនសុទ្ធតែជាពត៌មានទាំងស្រុងនោះទេ គឺមានគ្រប់ទាំងអស់មាន ការអប់រំ កសិកម្ម សំនូមពរបទចម្រៀង តែចំពោះក្នុងកម្មវិធី សំនូមពរបទចម្រៀងប្រិយមិត្តណា ដែលសុំបទ ញាក់ ឌីចេ គឺ កម្មវិធីមិនចាក់អោយទេ មានន័យថា ចាក់តែបទណាដែលជាបទប្រពៃណី បទពីដើមៗ ។ ក្នុងមួយថ្ងៃ ផ្សាយចេញ
១៩ម៉ោង។ មានលេខប៉ុស្ត ៩៣.៧៥ ។ក្នុងពេល នោះផងដែរ ក្រុមការងាររបស់ការសែតដើមអម្ពិលបាន ធ្វើការសម្ភាសន៏ ទៅដល់លោកគ្រូ និង សិស្ស ចំនួន ២នាក់ ផងដែរ។ ជាចុងក្រោយ ក៏មានការថតរូប រួមគ្នា ជាមួយលោក និពន្ធ នាយករង អ្នកគ្រប់គ្រង បុគ្គលិក ទុកជាអនុ ស្សាវរីយ៏ ។ហើយលោកគ្រូ និង សិស្សានុសិស្ស បានថ្លែងអំណរគុណយ៉ាង ខ្លាំងក្នុងការផ្តល់ឪកាសដ៏មានតំលៃនេះ ។ លោកគ្រូ និង សិស្ស បានត្រលប់មក សាលា ដុន បូស្កូ វិញ ដើម្បីធ្វើការសម្រាក។
៤:១៥នាទី ចេញពីមជ្ឈមណ្ឌលសារពត៌មាន ដើមអម្ពិល ដែលមានរយះពេល ២:២៤នាទី ។
មានសិស្សមួយក្រុមទៅទស្សនកិច្ចនៅ សា្ថនីយ៏ទូរទស្សន៏ជាតិ (ទទក)
កាលពីថ្ងៃ សុក្រទី ២៨ ខែឧសភា ឆ្នាំ ២០១០ មានក្រុមសិស្សានុសិស្ស មួយក្រុម បានទៅ ស្ថា នីយ៏ទូរទស្សន៏ជាតិ នៅវេលាម៉ោង ៨:១៧នាទី ព្រឹក ។ នៅពេលនោះក្រុមការងាររបស់ស្ថានី យ៏ទូរទស្សន៏ មានការរាក់ទាក់បំផុត។ កនះនោះ លោក នូ វណ្ណា មានតូនាទី ខាងបច្ចេកទេស ដែលបានបញ្ចប់ការសិក្សានៅប្រទេស រុស្សី ផ្នែកអេឡិចត្រូនិច ។ គាត់បានប្រាប់ទៀតថា អាគារ នេះមានជំនួយពី ប្រទេសជប៉ុន ចំនួន ១៣លានយេន រួមទាំងឧបករណ៏។ មានច្រើន បន្ទប់ ដូចជា studio បន្ទប់កាត់ត បន្ទប់បញ្ជូលសំលេង …។ ដែលមានដំណើរ ការ ៥ទៅ ៦ខែមកហើយ។ គាត់បានរៀបរាប់ អំពី ប្រពន្ធ័ T-DMB ដែលមាន ២ប៉ុស្ត ទទក និង បាយ័ន។ ដែលអាចមើលបានចំនួន ១២៦ប្រទេស នៅលើសកលោក។ កំលាំងផ្សាយមាន ១០គីឡូវ៉ាត់។ លោក នូ វណ្ណា ដើរបណ្តើរប្រាប់បណ្តើរថា គាត់ក៏នាំ ចូលបន្ទប់សាខាសំខាន់ ក្នុងបន្ទប់នោះមានឧ បករណ៏ទំនើបៗ ដែលអ្នកធ្វើការនៅទីនោះ ទាមទារអ្នកបច្ចេកទេសទំាងអស់ តែសព្វថ្ងៃ នេះ មានការខ្វះខាត។ បន្ទប់ចាក់ផ្សាយ មានបន្ទប់ពត៌មាន ធំល្មម ដែលនៅក្នុងនោះជាទូទៅមាន កាម៉ារ៉ា ចំនួន ៣ ។ បន្ទប់ពត៌មានក្នុងប្រទេសកម្មវិធីពត៌
រៀបចំតាមលំដាប់លំដោយ ពត៌ាមានដែល ទាក់ទង ព្រះមហាក្សត្រ ត្រូវដាក់មុខ បន្ទប់កម រដ្ឋាភិបាល រដ្ឋសភា និងនយោបាយ។ ចំពោះពត៌មានចែកចេញជា បី គឺ សង្គម ផលិតផល និង ការងារបង្កបង្កើនផល។ ការយកពត៌មានមានបែងចែក អ្នកនៅតាមខេត្តផ្សេងៗ ហើយជាពិសេសពត៌មានផ្តោតទៅលើ សកម្មភាពរាជរដ្ឋាពិបាល ។ ហើយនៅពេល ដែលពត៌មានអានរួចហើយ គឺមានបន្ទប់សម្រាប់រក្សាទុក។ ចំពោះអាគារផ្កាយរណបវិញ បានជួបជាមួយ លោក ជ័យ សោភា មាននាទីជា អគ្គនាយករង ទទក ។ គាត់បានប្រាប់ថា ការ ផលិត វីដេអូ ធ្វើតាមកម្មវិធី Adobe Primaer ។ កម្មវិធី
ធ្វើអោយអក្សររត់កាត់តាមទូរទស្សន៏គឺ Storm Edit។ ហើយបញ្ជូនទៅអង់តែនទូក គោកតាម មីក្រូវ៉ែ។ នៅទៅនោះមាន Studio ធំ ហើយមានបន្ទប់ច្រើនណាស់សម្រាប់ក្មមវិ ធីផ្សេងៗ ។ លោក នូ វណ្ណា បាន បន្ថែមថា នៅក្នុងស្ថានីយ៏ ទូរទស្សន៏ ជាតិ មាន បុគ្គលិក ៤០០នាក់។ ជាចុងក្រោយ ក្រុមសិស្ស និង លោកគ្រូ បានថតរូបរួមគ្នា ជាមួយលោក នូ វណ្ណា ។ នៅម៉ោង ១០: 5 នាទី ចេញពីសា្ថនីយ៏ទូរទស្សជាតិ។
ស្ថានីយ៏ទូរទស្សន៏បាយ័នត្រូវបានសិស្សានុសិស្សមួយក្រុមចូលធ្វើការសិក្ខាសាលា
ស្ថានីយ៏ទូរទស្សន៏បាយ័នជាស្ថានីយមូយ ដែលមានប្រជាប្រិយនុភាព ខ្លាំង នៅប្រទេសកម្ពុជា។ ហេតុនេះហើយទើប មានក្រុមសិស្សមួយក្រុមមកធ្វើការស្វែងយល់អំពី ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ។ដែលសិស្សានុ សិស្សនិង លោកគ្រូ មកពី សាលាបច្ចេកទេសដុនបូស្កូ ផ្នែកទំនាក់ទំនង សង្គម ខេត្តព្រះសីហនុ ។កាលពីថ្ងៃ សុក្រ ទី ២៨ ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១០ ។នៅវេលាម៉ោង ១:០០ រសៀល ក្រុមសិស្ស បានទៅដល់ ស្ថានីយទូរទស្សន៏បាយ័ន ដែលស្ថិតនៅ ច្ប៉ារ អំពៅ។ បុគ្គលិក ដែលធ្វើការនៅទីនោះ មានការរ៉ាកទាក់យ៉ាងខ្លាំងក្រៃលែង។ លោក នៅ អ៊ានរ៉ាន ជាប្រធានផ្នែកបច្ចេកទេស បាន នាំក្រុមសិស្សានុសិស្ស គ្រប់បន្ទប់ទាំងអស់។ ការរៀបចំកម្មវិធី វីដេអូរ ប្រើតាមកម្មវិធី Adobe Primaer ។គាត់បានបន្តទៀតថា ទូរទស្សន៏ ចាប់ផ្តើមតាំងពី ឆ្នាំ ១៩៩៨ ហើយ វិទ្យុ ១៩៩៦។ មានបុគ្គលិក ជាង ២០០នាក់។ ហើយក្នុងផ្សាយចេញ បាន ១៤ខេត្ត។ នៅ អាស៊ី មានប្រទេស ប្រហែល ៣០ប្រទេស អាចមើលបាន។ បារាំង អូស្រ្តលី អាមេរិក ក៏អាចមើលបានដែរ ដោយសារតែទិញ កម្ម វិធី។ បានកំលាំង ផ្សាយ ១០គីឡូវ៉ាត់។ តាម បណ្តាខេត្ត មាន ១គីឡូវ៉ាត់។ លោក នៅ អ៊ានរ៉ាន បាននិយាយទាំងទឹកមុខរីករាយថា គាត់បានធ្វើការនៅទីនេះអស់ រយះពេល ១២ ឆ្នាំហើយ។ ឧបករណ៏ បានមកពីប្រទេស អង់គេ្លស និង ជប៉ុន។ កម្មវិធី ផលិតមានច្រើន ដូចជា ពត៌មាន កុនខ្មែរ កូរ៉េ ហុងកុង កម្មវិធីធ្វើម្ហូប រាត្រីពណ៏ស្វាយ ប្រដាល់ និង យុងតារា និងកម្មវិធីជាច្រើនទៀត…។មានការផ្សាយនៅតាម អ៊ីនធឺណែតតែមិនទាំងស្រុងនោះទេ មួយចំនួនប៉ុណ្ណោះ គឺកម្មណាដែលសំខាន់ៗ សិល្បះ ពាណិជ្ជកម្ម ជាដើម។ ស្ថានីយ៏ទូរទស្សន៏បាយ័ន មាន Studio ច្រើននៅពេលនោះ ក្រុមសិស្សានុសិស្ស បានចូល Studio ចំនួនបី គឺបន្ទប់សម្រាប់អានពត៌មាន ដែលស្អាតមែនទែន ជួនគ្នានោះផងដែរក៏ បានមើលនូវសកម្មភាពការអានពត៌មាន មានន័យថាចំពេលដែលគេអានពត៌មាន។ ហើយមួយវិញទៀត ចូល Studio ទី២ គេក៏កំពុងថតដូចគ្នា គឺ ថតអំពីកម្មវិធី ចាបី។
Studio មួយទៀតសម្រាប់ថត ចម្រៀងប្រដាលនិងផ្សេងៗ ទៀត។ Studio ទាំងអស់សុទ្ធតែធំ ហើយស្អាតណាស់។ ចំពោះកម្មវិធីចេញឆ្ងាយដូចជា តន្រ្តីស្រុកស្រែ វិញបាន ប្រារព្ធស្ទើរគ្រប់ខេត្ត តែមានខេត្តខ្លះ មិនបានទៅដល់ ដូចជា ខេត្ត រតនគិរី មណ្ឌលគីរី ជាដើម។ កន្លែងកាត់តពត៌មានឃើញថាមានលក្ខណះទំនើប ប្រើសុទ្ធតែប្រព្ធន័កុំព្យូទ័រ។ ហើយចំពោះការពត៌មាន មិនអាចអានផ្ទាល់បាន ទេ ដោយសារតែខ្លាចអាចអាក់ មានសម្លេងមិន ល្អ ផ្សេងៗទៀត។ ចំពោះអ្នកធំៗ ក្រុមការងារស្ថានីយ៏ទូរទស្សន៏បាយ័ន ដើរតាមរហូត គ្រប់ពេលវេលា ហើយថតរូបភាព អោយច្បាស់ ហើយសរសេរអត្ថបទអោយបានល្អ ។ស្ថានីយ៏នោះមានទំហំដី ក្បាល ៩០ និង បណ្តោយ ១៦០។ ជាចុងក្រោយក៏បានថតរួបរួម គ្នា ។ហើយបុគ្គលិកនៅទីនោះពិតជាមានការស្វា គមន៏ណាស់។ ម៉ោង ៣:០០ចេញពីស្ថានីយ៏ទូរទ ស្សន៏បាយ័ន ។មានរយះពេល ២ម៉ោង។ នៅពេលនោះផងដែរក្រុមសិស្សានុសិស្សបាន ធ្វើដំណើរប្រលប់មកសាលាបចេ្ចកទេស ដុនបូស្កូ វិញ។ ការធ្វើដំណើរប្រកបដោយសុវត្តិភាព ហើយ ក្រុមសិស្សានុសិស្ស និង លោកគ្រូ មានការសប្បាយរីករាយយ៉ាងខ្លាំងណាស់។
Read more...
មានសិស្សានុសិស្សមួយកុ្រមចង់ដឹងប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ
នៅកាសែតដើមអម្ពិល
ប្រទេសកម្ពុជាលមានការរីកចម្រើនខ្លាំងណាស់ គ្រប់ផ្នែកគ្រប់វិស័យ។
ផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច ទេសចរណ៏ ទីផ្សារ និង ផ្នែកផ្សេងៗទៀត ដោយជាពិសេស គឺ
វិស័យអប់រំនៅកម្ពុជា យើងនេះ។ដោយឃើញថាការអប់រំមានសារះសំខាន់បំផុត
ចំពោះសិស្សានុសិស្ស កុមារា កុមារី អោយបានយល់ដឹងច្បាស់ អោយមានចំ
ណេះដឹង អោយមានការគិតខ្ពស់ និង អប់រំអោយ មនុស្ស សិស្សានុសិស្សអោ
យមានសីលធម៏ល្អ ហើយនៅពេលមានចំណេះដឹងហើយ គឺជួយ គ្រួសារ និង
ជួយសង្គមជាតិ។ សិស្សានុសិស្សទាំងអស់ បានធ្វើការស្រាវជ្រាវអ្វីដែលថ្មី ទៅ
កន្លែងនេះ ទៅកន្លែងនោះដើម្បីធ្វើការសិក្សា។ ទន្ទឹមនិងនេះផងដែរ ទើបមាន
សិស្សមួយបាន ធ្វើសិក្ខាសាលានៅឯទីក្រុងភ្នំពេញ ដើម្បីយល់ដឹងអំពីប្រព័ន្ធផ្ស
ព្វផ្សាយនៅប្រទេសកម្ពុជា។ សិស្សានុសិស្ស ទាំងអស់មកពី សាលាបច្ចេកទេស
ដុនបូស្កូ ផ្នែកទំនាក់ទំនងសង្គម ខេត្តព្រះសីហនុ បានទៅកន្លែងប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សា
យចំនួន បី គឺ មជ្ឈមណ្ឌលសារពត៌មានដើម អម្ពិល សា្ថនីយ៏ទូរទស្សន៏ជាតិ
ទទក) សា្ថនីយ៏ទូរទស្សន៏បាយ័ន កាលពីថ្ងៃ ពុធ ទី ២៦ ខែឧសភាឆ្នាំ២០១០
នៅម៉ោ ១២: ៣០ នាទី ថ្ងៃត្រង់ ក្រុមសិស្សានុសិស្សទាំងអស់បានចេញ ពី
សាលាបច្ចេកទេសដុនបូស្កូ ។ ការធ្វើដំណើរមានលក្ខណះល្អប្រសើរណាស់ ។នៅម៉ោង ៥: ១៧ នាទីល្ងាច បានដល់ទីក្រុងភ្នំពេញ ដែលនៅក្នុងយប់នោះក្រុមសិស្សនិង គ្រូស្នាក់នៅ សាលាបច្ចេកទេសដុនបូស្កូភ្នំពេញ (ទឹកថ្លា) មានរយះពេល ២យប់។ លុះដល់ព្រលឹមឡើង ថ្ងៃ ថ្មី ថ្ងៃព្រហស្បត្តិ៏ ទី២៧ ខែឆ្នាំដដែល សិស្សនិង លោកគ្រូ បានបរិភោគអាហារពេលព្រឹកនៅ ទីនោះ ។ បរិភោគរួចហើយ វេលាប្រហែល ៨:១៦នាទី ព្រឹកបានទៅ ស្តាអូឡាំពិត ដើម្បីធ្វើ ការកស្តានបន្ថិបន្ថូច រហូតដល់វេលា ៩:១៧នាទី ចេញពីទីនោះ ហើយធ្វើដំណើរបន្តទៅ ផ្សារ សូរិយាទៀត។ ម៉ោង ១:៤០នាទី ទើបចេញពីផ្សារ។ ហើយនៅពេលនោះផងដែរក្រុមសិស្សានុ សិស្ស និង លោកគ្រូ បានបន្តដំណើរទៅមជ្ឈមណ្ឌលសារពត៌មានដើមអម្ពិល នៅម៉ោង ២:៣១នាទី ទៅដល់។ ដែលស្ថិតនៅមហាវិថីព្រះមុនីវង្ស។ ក្រុមការងារនៅទីនោះមានករាក់ ទាក់យ៉ាងខ្លាំង ដោយទឹកមុខទាំងញញឹម ។នៅទីនោះមានអាគារតូចល្មមសមរម្យ ២ជាន់។ ដែលជាន់ក្រោមមាន ៤ បន្ទប់ ១.បន្ទប់ការិយាល័យ ២.បន្ទប់បចេ្ចកទេសពត៌មាន ៣.បន្ទប់បច្ចេកទេសគេហទំព័រ ៤.បន្ទប់បច្ចេកទេសទស្សនាវដ្តី ។ ក្នងកនះនោះ លោក វណ្ណ សារ៉ា ដែលជាបុគ្គលិក បាននិយាយថា ការធ្វើពត៌មានមិនអាចធ្វើតែម្នាក់ឯងបានទេ គឺត្រូវចែកគ្នាធ្វើ ដើម្បីអោយមានលក្ខណះងាយស្រួល។ ចំពោះការយកពត៌មានវិញការសែត ដើមអម្ពិលមានក្រុមការងារ គ្រប់ខេត្តក្រុង ទាំងអស់។ ការបញ្ជួនពត៌មានតាមទួរសព្ទ័ ប្រព័ន្ធ អ៊ីធឺណែត ដែលមានលក្ខណះលឿននិងស្រួល។ គាត់បានបន្តទៀតថា គារសរសេរពត៌មាន គឺ មិនសរសេរនៅក្នុងកម្មវិធី Word នោះទេ គឺសរសេរនៅក្នុងកម្មវិធី Quart Xpress ដែលជាកម្ម វិធីសម្រាប់សរសេរតែពត៌មានមួយប៉ុណ្ណោះ ។ លោកសារ៉ា បានបន្ថែមទៀតថា ពុម្ពអក្សរ គឺយើងសរសេរជា Limon ធម្មតា តែនៅពេលដែលយើងយកទៅបោះពុម្ព គឺយើងត្រូវបង្កើត Font អក្សរផ្សេងទៀត ដែលផ្សេងពីLimon និង Unicode។ បើមិនដូច្នេះទេការបោះពុម្ពអក្សរ នោះមានការរញ៉េរញ៉ាយ ដូចនេះហើយទើបទាមទារបង្កើតពុម្ពអក្សរខ្លួនឯង។ ចំពោះពត៌មាន អន្តរជាតិវិញ ការសែតដើមអម្ពិល បានទិញពត៌មានពីវែបសាយ AFP ដែលគ្រប់គ្រងដោយ ប្រទេសបារាំង និង Singhour របស់ប្រទេស ចិន។ មុនចេញផ្សាយពត៌មាននីមួយៗ គឺមានការ ត្រួតពិនិត្យយ៉ាងម៉ត់ចត់ ពីលោកនិពន្ធនាយក លោកនិពន្ធនាយករង និង ក្រុមមួយចំនួនទៀត។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ចំពោះបុគ្គលិក អាចយកពត៌មានចំនួន ពីររឿង ក្នុងមួយថ្ងៃ ។ការសែត ដើមអម្ពិល ចេញផ្សាយជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ ចំពោះការបញ្ជួនពត៌មានទៅខេត្តឆ្ងាយ គឺមានផលពិ បាកខ្លះដែរ ដោយសារការធ្វើដំណើរយូរ។ គាត់បានបន្ថែមទៀតថា នៅក្នុងមជ្ឈមណ្ឌល
សារពត៌មានដើមអម្ពិលមានបុគ្គលិកចំនួន ជាង ១០០នាក់។ ឃើញថាបុគ្គលិកនៅទី នោះមានសកម្មភាពមមាញឹកយ៉ាងខ្លាំង ។ជា
សម្តីរបស់លោក ម៉ា យ៉ារឹទ្ធ ដែលជានិពនុ្ធនា យករង។ គាត់
បានបន្ថែមទៀតថា ការធ្វើជាអ្នកការសែត មិនអាស្រ័យទៅលើ ការពាក់ក្រវាត់ក អាចធំ មានរាងសង្ហា នោះទេ។ អ្នកការសែតជាមនុស្សដែលសាមញ្ញ គ្រាន់ តែពាក់អាវយឺតខោវខូវប៊យ ជាការស្រេច។ ការយកពត៌មានអន្តរជាតិ គ្មានការពិបាក នោះទេ គឺយើងសំឡឹងទៅលើការយកពត៌ មានពីប្រទេសថៃ គឺ មានប្រភពច្រើន តាម ភ្នំ ពេញប៉ុស្ត ប៉ុស្តអាវក្រហម បាងកកប៉ុស្ត ជាពិសេសប៉ុស្តអាវក្រហមតែម្តង។ ជាន់ក្រោមរៀបរាប់រួចហើយ ចំពោះជាន់ទី ២ មានច្រើនបន្ទប់ តែយើងផ្តោតទៅលើបន្ទាប់ ថត សម្លេង គឺបន្ទប់វិទ្យុ។ លោក ទៀង ជា អ្នកគ្រប់គ្រងខាងវិទ្យុ បាននិយាយទាំងស្រុង ថា អង់តែនវិទ្យុ មាននៅឯ ព្រែកហូរឯនោះ។ ដែលមានកំលាំង ២ គីឡូវ៉ាត់ តែនៅពេលខាង មុខ នឹងមានគម្រោង ១០ គីឡូវ៉ាត់។ ចំពោះការផ្សាយ មិនសុទ្ធតែជាពត៌មានទាំងស្រុងនោះទេ គឺមានគ្រប់ទាំងអស់មាន ការអប់រំ កសិកម្ម សំនូមពរបទចម្រៀង តែចំពោះក្នុងកម្មវិធី សំនូមពរបទចម្រៀងប្រិយមិត្តណា ដែលសុំបទ ញាក់ ឌីចេ គឺ កម្មវិធីមិនចាក់អោយទេ មានន័យថា ចាក់តែបទណាដែលជាបទប្រពៃណី បទពីដើមៗ ។ ក្នុងមួយថ្ងៃ ផ្សាយចេញ
១៩ម៉ោង។ មានលេខប៉ុស្ត ៩៣.៧៥ ។ក្នុងពេល នោះផងដែរ ក្រុមការងាររបស់ការសែតដើមអម្ពិលបាន ធ្វើការសម្ភាសន៏ ទៅដល់លោកគ្រូ និង សិស្ស ចំនួន ២នាក់ ផងដែរ។ ជាចុងក្រោយ ក៏មានការថតរូប រួមគ្នា ជាមួយលោក និពន្ធ នាយករង អ្នកគ្រប់គ្រង បុគ្គលិក ទុកជាអនុ ស្សាវរីយ៏ ។ហើយលោកគ្រូ និង សិស្សានុសិស្ស បានថ្លែងអំណរគុណយ៉ាង ខ្លាំងក្នុងការផ្តល់ឪកាសដ៏មានតំលៃនេះ ។ លោកគ្រូ និង សិស្ស បានត្រលប់មក សាលា ដុន បូស្កូ វិញ ដើម្បីធ្វើការសម្រាក។
៤:១៥នាទី ចេញពីមជ្ឈមណ្ឌលសារពត៌មាន ដើមអម្ពិល ដែលមានរយះពេល ២:២៤នាទី ។
មានសិស្សមួយក្រុមទៅទស្សនកិច្ចនៅ សា្ថនីយ៏ទូរទស្សន៏ជាតិ (ទទក)
កាលពីថ្ងៃ សុក្រទី ២៨ ខែឧសភា ឆ្នាំ ២០១០ មានក្រុមសិស្សានុសិស្ស មួយក្រុម បានទៅ ស្ថា នីយ៏ទូរទស្សន៏ជាតិ នៅវេលាម៉ោង ៨:១៧នាទី ព្រឹក ។ នៅពេលនោះក្រុមការងាររបស់ស្ថានី យ៏ទូរទស្សន៏ មានការរាក់ទាក់បំផុត។ កនះនោះ លោក នូ វណ្ណា មានតូនាទី ខាងបច្ចេកទេស ដែលបានបញ្ចប់ការសិក្សានៅប្រទេស រុស្សី ផ្នែកអេឡិចត្រូនិច ។ គាត់បានប្រាប់ទៀតថា អាគារ នេះមានជំនួយពី ប្រទេសជប៉ុន ចំនួន ១៣លានយេន រួមទាំងឧបករណ៏។ មានច្រើន បន្ទប់ ដូចជា studio បន្ទប់កាត់ត បន្ទប់បញ្ជូលសំលេង …។ ដែលមានដំណើរ ការ ៥ទៅ ៦ខែមកហើយ។ គាត់បានរៀបរាប់ អំពី ប្រពន្ធ័ T-DMB ដែលមាន ២ប៉ុស្ត ទទក និង បាយ័ន។ ដែលអាចមើលបានចំនួន ១២៦ប្រទេស នៅលើសកលោក។ កំលាំងផ្សាយមាន ១០គីឡូវ៉ាត់។ លោក នូ វណ្ណា ដើរបណ្តើរប្រាប់បណ្តើរថា គាត់ក៏នាំ ចូលបន្ទប់សាខាសំខាន់ ក្នុងបន្ទប់នោះមានឧ បករណ៏ទំនើបៗ ដែលអ្នកធ្វើការនៅទីនោះ ទាមទារអ្នកបច្ចេកទេសទំាងអស់ តែសព្វថ្ងៃ នេះ មានការខ្វះខាត។ បន្ទប់ចាក់ផ្សាយ មានបន្ទប់ពត៌មាន ធំល្មម ដែលនៅក្នុងនោះជាទូទៅមាន កាម៉ារ៉ា ចំនួន ៣ ។ បន្ទប់ពត៌មានក្នុងប្រទេសកម្មវិធីពត៌
រៀបចំតាមលំដាប់លំដោយ ពត៌ាមានដែល ទាក់ទង ព្រះមហាក្សត្រ ត្រូវដាក់មុខ បន្ទប់កម រដ្ឋាភិបាល រដ្ឋសភា និងនយោបាយ។ ចំពោះពត៌មានចែកចេញជា បី គឺ សង្គម ផលិតផល និង ការងារបង្កបង្កើនផល។ ការយកពត៌មានមានបែងចែក អ្នកនៅតាមខេត្តផ្សេងៗ ហើយជាពិសេសពត៌មានផ្តោតទៅលើ សកម្មភាពរាជរដ្ឋាពិបាល ។ ហើយនៅពេល ដែលពត៌មានអានរួចហើយ គឺមានបន្ទប់សម្រាប់រក្សាទុក។ ចំពោះអាគារផ្កាយរណបវិញ បានជួបជាមួយ លោក ជ័យ សោភា មាននាទីជា អគ្គនាយករង ទទក ។ គាត់បានប្រាប់ថា ការ ផលិត វីដេអូ ធ្វើតាមកម្មវិធី Adobe Primaer ។ កម្មវិធី
ធ្វើអោយអក្សររត់កាត់តាមទូរទស្សន៏គឺ Storm Edit។ ហើយបញ្ជូនទៅអង់តែនទូក គោកតាម មីក្រូវ៉ែ។ នៅទៅនោះមាន Studio ធំ ហើយមានបន្ទប់ច្រើនណាស់សម្រាប់ក្មមវិ ធីផ្សេងៗ ។ លោក នូ វណ្ណា បាន បន្ថែមថា នៅក្នុងស្ថានីយ៏ ទូរទស្សន៏ ជាតិ មាន បុគ្គលិក ៤០០នាក់។ ជាចុងក្រោយ ក្រុមសិស្ស និង លោកគ្រូ បានថតរូបរួមគ្នា ជាមួយលោក នូ វណ្ណា ។ នៅម៉ោង ១០: 5 នាទី ចេញពីសា្ថនីយ៏ទូរទស្សជាតិ។
ស្ថានីយ៏ទូរទស្សន៏បាយ័នត្រូវបានសិស្សានុសិស្សមួយក្រុមចូលធ្វើការសិក្ខាសាលា
ស្ថានីយ៏ទូរទស្សន៏បាយ័នជាស្ថានីយមូយ ដែលមានប្រជាប្រិយនុភាព ខ្លាំង នៅប្រទេសកម្ពុជា។ ហេតុនេះហើយទើប មានក្រុមសិស្សមួយក្រុមមកធ្វើការស្វែងយល់អំពី ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ។ដែលសិស្សានុ សិស្សនិង លោកគ្រូ មកពី សាលាបច្ចេកទេសដុនបូស្កូ ផ្នែកទំនាក់ទំនង សង្គម ខេត្តព្រះសីហនុ ។កាលពីថ្ងៃ សុក្រ ទី ២៨ ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១០ ។នៅវេលាម៉ោង ១:០០ រសៀល ក្រុមសិស្ស បានទៅដល់ ស្ថានីយទូរទស្សន៏បាយ័ន ដែលស្ថិតនៅ ច្ប៉ារ អំពៅ។ បុគ្គលិក ដែលធ្វើការនៅទីនោះ មានការរ៉ាកទាក់យ៉ាងខ្លាំងក្រៃលែង។ លោក នៅ អ៊ានរ៉ាន ជាប្រធានផ្នែកបច្ចេកទេស បាន នាំក្រុមសិស្សានុសិស្ស គ្រប់បន្ទប់ទាំងអស់។ ការរៀបចំកម្មវិធី វីដេអូរ ប្រើតាមកម្មវិធី Adobe Primaer ។គាត់បានបន្តទៀតថា ទូរទស្សន៏ ចាប់ផ្តើមតាំងពី ឆ្នាំ ១៩៩៨ ហើយ វិទ្យុ ១៩៩៦។ មានបុគ្គលិក ជាង ២០០នាក់។ ហើយក្នុងផ្សាយចេញ បាន ១៤ខេត្ត។ នៅ អាស៊ី មានប្រទេស ប្រហែល ៣០ប្រទេស អាចមើលបាន។ បារាំង អូស្រ្តលី អាមេរិក ក៏អាចមើលបានដែរ ដោយសារតែទិញ កម្ម វិធី។ បានកំលាំង ផ្សាយ ១០គីឡូវ៉ាត់។ តាម បណ្តាខេត្ត មាន ១គីឡូវ៉ាត់។ លោក នៅ អ៊ានរ៉ាន បាននិយាយទាំងទឹកមុខរីករាយថា គាត់បានធ្វើការនៅទីនេះអស់ រយះពេល ១២ ឆ្នាំហើយ។ ឧបករណ៏ បានមកពីប្រទេស អង់គេ្លស និង ជប៉ុន។ កម្មវិធី ផលិតមានច្រើន ដូចជា ពត៌មាន កុនខ្មែរ កូរ៉េ ហុងកុង កម្មវិធីធ្វើម្ហូប រាត្រីពណ៏ស្វាយ ប្រដាល់ និង យុងតារា និងកម្មវិធីជាច្រើនទៀត…។មានការផ្សាយនៅតាម អ៊ីនធឺណែតតែមិនទាំងស្រុងនោះទេ មួយចំនួនប៉ុណ្ណោះ គឺកម្មណាដែលសំខាន់ៗ សិល្បះ ពាណិជ្ជកម្ម ជាដើម។ ស្ថានីយ៏ទូរទស្សន៏បាយ័ន មាន Studio ច្រើននៅពេលនោះ ក្រុមសិស្សានុសិស្ស បានចូល Studio ចំនួនបី គឺបន្ទប់សម្រាប់អានពត៌មាន ដែលស្អាតមែនទែន ជួនគ្នានោះផងដែរក៏ បានមើលនូវសកម្មភាពការអានពត៌មាន មានន័យថាចំពេលដែលគេអានពត៌មាន។ ហើយមួយវិញទៀត ចូល Studio ទី២ គេក៏កំពុងថតដូចគ្នា គឺ ថតអំពីកម្មវិធី ចាបី។
Studio មួយទៀតសម្រាប់ថត ចម្រៀងប្រដាលនិងផ្សេងៗ ទៀត។ Studio ទាំងអស់សុទ្ធតែធំ ហើយស្អាតណាស់។ ចំពោះកម្មវិធីចេញឆ្ងាយដូចជា តន្រ្តីស្រុកស្រែ វិញបាន ប្រារព្ធស្ទើរគ្រប់ខេត្ត តែមានខេត្តខ្លះ មិនបានទៅដល់ ដូចជា ខេត្ត រតនគិរី មណ្ឌលគីរី ជាដើម។ កន្លែងកាត់តពត៌មានឃើញថាមានលក្ខណះទំនើប ប្រើសុទ្ធតែប្រព្ធន័កុំព្យូទ័រ។ ហើយចំពោះការពត៌មាន មិនអាចអានផ្ទាល់បាន ទេ ដោយសារតែខ្លាចអាចអាក់ មានសម្លេងមិន ល្អ ផ្សេងៗទៀត។ ចំពោះអ្នកធំៗ ក្រុមការងារស្ថានីយ៏ទូរទស្សន៏បាយ័ន ដើរតាមរហូត គ្រប់ពេលវេលា ហើយថតរូបភាព អោយច្បាស់ ហើយសរសេរអត្ថបទអោយបានល្អ ។ស្ថានីយ៏នោះមានទំហំដី ក្បាល ៩០ និង បណ្តោយ ១៦០។ ជាចុងក្រោយក៏បានថតរួបរួម គ្នា ។ហើយបុគ្គលិកនៅទីនោះពិតជាមានការស្វា គមន៏ណាស់។ ម៉ោង ៣:០០ចេញពីស្ថានីយ៏ទូរទ ស្សន៏បាយ័ន ។មានរយះពេល ២ម៉ោង។ នៅពេលនោះផងដែរក្រុមសិស្សានុសិស្សបាន ធ្វើដំណើរប្រលប់មកសាលាបចេ្ចកទេស ដុនបូស្កូ វិញ។ ការធ្វើដំណើរប្រកបដោយសុវត្តិភាព ហើយ ក្រុមសិស្សានុសិស្ស និង លោកគ្រូ មានការសប្បាយរីករាយយ៉ាងខ្លាំងណាស់។
របាយការណ៏ការទៅសិក្ខាសាលានៅទីក្រុងភ្នំពេញ
មានសិស្សានុសិស្សមួយកុ្រមចង់ដឹងប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ
នៅកាសែតដើមអម្ពិល
ប្រទេសកម្ពុជាលមានការរីកចម្រើនខ្លាំងណាស់ គ្រប់ផ្នែកគ្រប់វិស័យ។ ផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច ទេសចរណ៏ ទីផ្សារ និង ផ្នែកផ្សេងៗទៀត ដោយជាពិសេស គឺ វិស័យអប់រំនៅកម្ពុជា យើងនេះ។ដោយឃើញថាការអប់រំមានសារះសំខាន់បំផុតចំពោះសិស្សានុសិស្ស កុមារា កុមារី អោយបានយល់ដឹងច្បាស់ អោយមានចំណេះដឹង អោយមានការគិតខ្ពស់ និង អប់រំអោយ មនុស្ស សិស្សានុសិស្សអោយមានសីល
ធម៏ល្អ ហើយនៅពេលមានចំណេះ
ដឹងហើយ គឺជួយ គ្រួសារ និងជួយសង្គម
ជាតិ។ សិស្សានុសិស្សទាំងអស់ បានធ្វើការស្រាវជ្រាវអ្វីដែលថ្មី ទៅ កន្លែងនេះ ទៅកន្លែងនោះ
ដើម្បីធ្វើការសិក្សា។ ទន្ទឹមនិងនេះផងដែរ ទើបមានសិស្សមួយបាន ធ្វើសិក្ខាសាលានៅឯទីក្រុងភ្នំពេញ ដើម្បីយល់ដឹងអំពីប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយនៅប្រទេសកម្ពុជា។ សិស្សានុសិស្ស ទាំងអស់មកពី សាលាបច្ចេកទេសដុនបូស្កូ ផ្នែកទំនាក់ទំនងសង្គម ខេត្តព្រះសីហនុ បានទៅកន្លែងប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយចំនួន បី គឺ មជ្ឈមណ្ឌលសារពត៌មានដើម អម្ពិល សា្ថនីយ៏ទូរទស្សន៏ជាតិ (ទទក) សា្ថនីយ៏ទូរទស្សន៏បាយ័ន កាលពីថ្ងៃ ពុធ ទី ២៦ ខែ ឧសភា ឆ្នាំ២០១០ នៅម៉ោ ១២: ៣០ នាទី ថ្ងៃត្រង់ ក្រុមសិស្សានុសិស្សទាំងអស់បានចេញ ពីសាលាបច្ចេកទេសដុនបូស្កូ ។ ការធ្វើដំណើរមានលក្ខណះល្អប្រសើរណាស់ ។នៅម៉ោង ៥: ១៧ នាទីល្ងាច បានដល់ទីក្រុងភ្នំពេញ ដែលនៅក្នុងយប់នោះក្រុមសិស្សនិង គ្រូស្នាក់នៅ សាលាបច្ចេកទេសដុនបូស្កូភ្នំពេញ (ទឹកថ្លា) មានរយះពេល ២យប់។ លុះដល់ព្រលឹមឡើង ថ្ងៃ ថ្មី ថ្ងៃព្រហស្បត្តិ៏ ទី២៧ ខែឆ្នាំដដែល សិស្សនិង លោកគ្រូ បានបរិភោគអាហារពេលព្រឹកនៅ ទីនោះ ។ បរិភោគរួចហើយ វេលាប្រហែល ៨:១៦នាទី ព្រឹកបានទៅ ស្តាអូឡាំពិត ដើម្បីធ្វើ ការកស្តានបន្ថិបន្ថូច រហូតដល់វេលា ៩:១៧នាទី ចេញពីទីនោះ ហើយធ្វើដំណើរបន្តទៅ ផ្សារ សូរិយាទៀត។ ម៉ោង ១:៤០នាទី ទើបចេញពីផ្សារ។ ហើយនៅពេលនោះផងដែរក្រុមសិស្សានុ សិស្ស និង លោកគ្រូ បានបន្តដំណើរទៅមជ្ឈមណ្ឌលសារពត៌មានដើមអម្ពិល នៅម៉ោង ២:៣១នាទី ទៅដល់។ ដែលស្ថិតនៅមហាវិថីព្រះមុនីវង្ស។ ក្រុមការងារនៅទីនោះមានករាក់ ទាក់យ៉ាងខ្លាំង ដោយទឹកមុខទាំងញញឹម ។នៅទីនោះមានអាគារតូចល្មមសមរម្យ ២ជាន់។ ដែលជាន់ក្រោមមាន ៤ បន្ទប់ ១.បន្ទប់ការិយាល័យ ២.បន្ទប់បចេ្ចកទេសពត៌មាន ៣.បន្ទប់បច្ចេកទេសគេហទំព័រ ៤.បន្ទប់បច្ចេកទេសទស្សនាវដ្តី ។ ក្នងកនះនោះ លោក វណ្ណ សារ៉ា ដែលជាបុគ្គលិក បាននិយាយថា ការធ្វើពត៌មានមិនអាចធ្វើតែម្នាក់ឯងបានទេ គឺត្រូវចែកគ្នាធ្វើ ដើម្បីអោយមានលក្ខណះងាយស្រួល។ ចំពោះការយកពត៌មានវិញការសែត ដើមអម្ពិលមានក្រុមការងារ គ្រប់ខេត្តក្រុង ទាំងអស់។ ការបញ្ជួនពត៌មានតាមទួរសព្ទ័ ប្រព័ន្ធ អ៊ីធឺណែត ដែលមានលក្ខណះលឿននិងស្រួល។ គាត់បានបន្តទៀតថា គារសរសេរពត៌មាន គឺ មិនសរសេរនៅក្នុងកម្មវិធី Word នោះទេ គឺសរសេរនៅក្នុងកម្មវិធី Quart Xpress ដែលជាកម្ម វិធីសម្រាប់សរសេរតែពត៌មានមួយប៉ុណ្ណោះ ។ លោកសារ៉ា បានបន្ថែមទៀតថា ពុម្ពអក្សរ គឺយើងសរសេរជា Limon ធម្មតា តែនៅពេលដែលយើងយកទៅបោះពុម្ព គឺយើងត្រូវបង្កើត Font អក្សរផ្សេងទៀត ដែលផ្សេងពីLimon និង Unicode។ បើមិនដូច្នេះទេការបោះពុម្ពអក្សរ នោះមានការរញ៉េរញ៉ាយ ដូចនេះហើយទើបទាមទារបង្កើតពុម្ពអក្សរខ្លួនឯង។ ចំពោះពត៌មាន អន្តរជាតិវិញ ការសែតដើមអម្ពិល បានទិញពត៌មានពីវែបសាយ AFP ដែលគ្រប់គ្រងដោយ ប្រទេសបារាំង និង Singhour របស់ប្រទេស ចិន។ មុនចេញផ្សាយពត៌មាននីមួយៗ គឺមានការ ត្រួតពិនិត្យយ៉ាងម៉ត់ចត់ ពីលោកនិពន្ធនាយក លោកនិពន្ធនាយករង និង ក្រុមមួយចំនួនទៀត។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ចំពោះបុគ្គលិក អាចយកពត៌មានចំនួន ពីររឿង ក្នុងមួយថ្ងៃ ។ការសែត ដើមអម្ពិល ចេញផ្សាយជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ ចំពោះការបញ្ជួនពត៌មានទៅខេត្តឆ្ងាយ គឺមានផលពិ បាកខ្លះដែរ ដោយសារការធ្វើដំណើរយូរ។ គាត់បានបន្ថែមទៀតថា នៅក្នុងមជ្ឈមណ្ឌល
សារពត៌មានដើមអម្ពិលមានបុគ្គលិកចំនួន ជាង ១០០នាក់។ ឃើញថាបុគ្គលិកនៅទី នោះមានសកម្មភាពមមាញឹកយ៉ាងខ្លាំង ។ជា
សម្តីរបស់លោក ម៉ា យ៉ារឹទ្ធ ដែលជានិពនុ្ធនា យករង។ គាត់
បានបន្ថែមទៀតថា ការធ្វើជាអ្នកការសែត មិនអាស្រ័យទៅលើ ការពាក់ក្រវាត់ក អាចធំ មានរាងសង្ហា នោះទេ។ អ្នកការសែតជាមនុស្សដែលសាមញ្ញ គ្រាន់ តែពាក់អាវយឺតខោវខូវប៊យ ជាការស្រេច។ ការយកពត៌មានអន្តរជាតិ គ្មានការពិបាក នោះទេ គឺយើងសំឡឹងទៅលើការយកពត៌ មានពីប្រទេសថៃ គឺ មានប្រភពច្រើន តាម ភ្នំ ពេញប៉ុស្ត ប៉ុស្តអាវក្រហម បាងកកប៉ុស្ត ជាពិសេសប៉ុស្តអាវក្រហមតែម្តង។ ជាន់ក្រោមរៀបរាប់រួចហើយ ចំពោះជាន់ទី ២ មានច្រើនបន្ទប់ តែយើងផ្តោតទៅលើបន្ទាប់ ថត សម្លេង គឺបន្ទប់វិទ្យុ។ លោក ទៀង ជា អ្នកគ្រប់គ្រងខាងវិទ្យុ បាននិយាយទាំងស្រុង ថា អង់តែនវិទ្យុ មាននៅឯ ព្រែកហូរឯនោះ។ ដែលមានកំលាំង ២ គីឡូវ៉ាត់ តែនៅពេលខាង មុខ នឹងមានគម្រោង ១០ គីឡូវ៉ាត់។ ចំពោះការផ្សាយ មិនសុទ្ធតែជាពត៌មានទាំងស្រុងនោះទេ គឺមានគ្រប់ទាំងអស់មាន ការអប់រំ កសិកម្ម សំនូមពរបទចម្រៀង តែចំពោះក្នុងកម្មវិធី សំនូមពរបទចម្រៀងប្រិយមិត្តណា ដែលសុំបទ ញាក់ ឌីចេ គឺ កម្មវិធីមិនចាក់អោយទេ មានន័យថា ចាក់តែបទណាដែលជាបទប្រពៃណី បទពីដើមៗ ។ ក្នុងមួយថ្ងៃ ផ្សាយចេញ
១៩ម៉ោង។ មានលេខប៉ុស្ត ៩៣.៧៥ ។ក្នុងពេល នោះផងដែរ ក្រុមការងាររបស់ការសែតដើមអម្ពិលបាន ធ្វើការសម្ភាសន៏ ទៅដល់លោកគ្រូ និង សិស្ស ចំនួន ២នាក់ ផងដែរ។ ជាចុងក្រោយ ក៏មានការថតរូប រួមគ្នា ជាមួយលោក និពន្ធ នាយករង អ្នកគ្រប់គ្រង បុគ្គលិក ទុកជាអនុ ស្សាវរីយ៏ ។ហើយលោកគ្រូ និង សិស្សានុសិស្ស បានថ្លែងអំណរគុណយ៉ាង ខ្លាំងក្នុងការផ្តល់ឪកាសដ៏មានតំលៃនេះ ។ លោកគ្រូ និង សិស្ស បានត្រលប់មក សាលា ដុន បូស្កូ វិញ ដើម្បីធ្វើការសម្រាក។
៤:១៥នាទី ចេញពីមជ្ឈមណ្ឌលសារពត៌មាន ដើមអម្ពិល ដែលមានរយះពេល ២:២៤នាទី ។
មានសិស្សមួយក្រុមទៅទស្សនកិច្ចនៅ សា្ថនីយ៏ទូរទស្សន៏ជាតិ (ទទក)
កាលពីថ្ងៃ សុក្រទី ២៨ ខែឧសភា ឆ្នាំ ២០១០ មានក្រុមសិស្សានុសិស្ស មួយក្រុម បានទៅ ស្ថា នីយ៏ទូរទស្សន៏ជាតិ នៅវេលាម៉ោង ៨:១៧នាទី ព្រឹក ។ នៅពេលនោះក្រុមការងាររបស់ស្ថានី យ៏ទូរទស្សន៏ មានការរាក់ទាក់បំផុត។ កនះនោះ លោក នូ វណ្ណា មានតូនាទី ខាងបច្ចេកទេស ដែលបានបញ្ចប់ការសិក្សានៅប្រទេស រុស្សី ផ្នែកអេឡិចត្រូនិច ។ គាត់បានប្រាប់ទៀតថា អាគារ នេះមានជំនួយពី ប្រទេសជប៉ុន ចំនួន ១៣លានយេន រួមទាំងឧបករណ៏។ មានច្រើន បន្ទប់ ដូចជា studio បន្ទប់កាត់ត បន្ទប់បញ្ជូលសំលេង …។ ដែលមានដំណើរ ការ ៥ទៅ ៦ខែមកហើយ។ គាត់បានរៀបរាប់ អំពី ប្រពន្ធ័ T-DMB ដែលមាន ២ប៉ុស្ត ទទក និង បាយ័ន។ ដែលអាចមើលបានចំនួន ១២៦ប្រទេស នៅលើសកលោក។ កំលាំងផ្សាយមាន ១០គីឡូវ៉ាត់។ លោក នូ វណ្ណា ដើរបណ្តើរប្រាប់បណ្តើរថា គាត់ក៏នាំ ចូលបន្ទប់សាខាសំខាន់ ក្នុងបន្ទប់នោះមានឧ បករណ៏ទំនើបៗ ដែលអ្នកធ្វើការនៅទីនោះ ទាមទារអ្នកបច្ចេកទេសទំាងអស់ តែសព្វថ្ងៃ នេះ មានការខ្វះខាត។ បន្ទប់ចាក់ផ្សាយ មានបន្ទប់ពត៌មាន ធំល្មម ដែលនៅក្នុងនោះជាទូទៅមាន កាម៉ារ៉ា ចំនួន ៣ ។ បន្ទប់ពត៌មានក្នុងប្រទេសកម្មវិធីពត៌
រៀបចំតាមលំដាប់លំដោយ ពត៌ាមានដែល ទាក់ទង ព្រះមហាក្សត្រ ត្រូវដាក់មុខ បន្ទប់កម រដ្ឋាភិបាល រដ្ឋសភា និងនយោបាយ។ ចំពោះពត៌មានចែកចេញជា បី គឺ សង្គម ផលិតផល និង ការងារបង្កបង្កើនផល។ ការយកពត៌មានមានបែងចែក អ្នកនៅតាមខេត្តផ្សេងៗ ហើយជាពិសេសពត៌មានផ្តោតទៅលើ សកម្មភាពរាជរដ្ឋាពិបាល ។ ហើយនៅពេល ដែលពត៌មានអានរួចហើយ គឺមានបន្ទប់សម្រាប់រក្សាទុក។ ចំពោះអាគារផ្កាយរណបវិញ បានជួបជាមួយ លោក ជ័យ សោភា មាននាទីជា អគ្គនាយករង ទទក ។ គាត់បានប្រាប់ថា ការ ផលិត វីដេអូ ធ្វើតាមកម្មវិធី Adobe Primaer ។ កម្មវិធី
ធ្វើអោយអក្សររត់កាត់តាមទូរទស្សន៏គឺ Storm Edit។ ហើយបញ្ជូនទៅអង់តែនទូក គោកតាម មីក្រូវ៉ែ។ នៅទៅនោះមាន Studio ធំ ហើយមានបន្ទប់ច្រើនណាស់សម្រាប់ក្មមវិ ធីផ្សេងៗ ។ លោក នូ វណ្ណា បាន បន្ថែមថា នៅក្នុងស្ថានីយ៏ ទូរទស្សន៏ ជាតិ មាន បុគ្គលិក ៤០០នាក់។ ជាចុងក្រោយ ក្រុមសិស្ស និង លោកគ្រូ បានថតរូបរួមគ្នា ជាមួយលោក នូ វណ្ណា ។ នៅម៉ោង ១០: 5 នាទី ចេញពីសា្ថនីយ៏ទូរទស្សជាតិ។
ស្ថានីយ៏ទូរទស្សន៏បាយ័នត្រូវបានសិស្សានុសិស្សមួយក្រុមចូលធ្វើការសិក្ខាសាលា
ស្ថានីយ៏ទូរទស្សន៏បាយ័នជាស្ថានីយមូយ ដែលមានប្រជាប្រិយនុភាព ខ្លាំង នៅប្រទេសកម្ពុជា។ ហេតុនេះហើយទើប មានក្រុមសិស្សមួយក្រុមមកធ្វើការស្វែងយល់អំពី ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ។ដែលសិស្សានុ សិស្សនិង លោកគ្រូ មកពី សាលាបច្ចេកទេសដុនបូស្កូ ផ្នែកទំនាក់ទំនង សង្គម ខេត្តព្រះសីហនុ ។កាលពីថ្ងៃ សុក្រ ទី ២៨ ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១០ ។នៅវេលាម៉ោង ១:០០ រសៀល ក្រុមសិស្ស បានទៅដល់ ស្ថានីយទូរទស្សន៏បាយ័ន ដែលស្ថិតនៅ ច្ប៉ារ អំពៅ។ បុគ្គលិក ដែលធ្វើការនៅទីនោះ មានការរ៉ាកទាក់យ៉ាងខ្លាំងក្រៃលែង។ លោក នៅ អ៊ានរ៉ាន ជាប្រធានផ្នែកបច្ចេកទេស បាន នាំក្រុមសិស្សានុសិស្ស គ្រប់បន្ទប់ទាំងអស់។ ការរៀបចំកម្មវិធី វីដេអូរ ប្រើតាមកម្មវិធី Adobe Primaer ។គាត់បានបន្តទៀតថា ទូរទស្សន៏ ចាប់ផ្តើមតាំងពី ឆ្នាំ ១៩៩៨ ហើយ វិទ្យុ ១៩៩៦។ មានបុគ្គលិក ជាង ២០០នាក់។ ហើយក្នុងផ្សាយចេញ បាន ១៤ខេត្ត។ នៅ អាស៊ី មានប្រទេស ប្រហែល ៣០ប្រទេស អាចមើលបាន។ បារាំង អូស្រ្តលី អាមេរិក ក៏អាចមើលបានដែរ ដោយសារតែទិញ កម្ម វិធី។ បានកំលាំង ផ្សាយ ១០គីឡូវ៉ាត់។ តាម បណ្តាខេត្ត មាន ១គីឡូវ៉ាត់។ លោក នៅ អ៊ានរ៉ាន បាននិយាយទាំងទឹកមុខរីករាយថា គាត់បានធ្វើការនៅទីនេះអស់ រយះពេល ១២ ឆ្នាំហើយ។ ឧបករណ៏ បានមកពីប្រទេស អង់គេ្លស និង ជប៉ុន។ កម្មវិធី ផលិតមានច្រើន ដូចជា ពត៌មាន កុនខ្មែរ កូរ៉េ ហុងកុង កម្មវិធីធ្វើម្ហូប រាត្រីពណ៏ស្វាយ ប្រដាល់ និង យុងតារា និងកម្មវិធីជាច្រើនទៀត…។មានការផ្សាយនៅតាម អ៊ីនធឺណែតតែមិនទាំងស្រុងនោះទេ មួយចំនួនប៉ុណ្ណោះ គឺកម្មណាដែលសំខាន់ៗ សិល្បះ ពាណិជ្ជកម្ម ជាដើម។ ស្ថានីយ៏ទូរទស្សន៏បាយ័ន មាន Studio ច្រើននៅពេលនោះ ក្រុមសិស្សានុសិស្ស បានចូល Studio ចំនួនបី គឺបន្ទប់សម្រាប់អានពត៌មាន ដែលស្អាតមែនទែន ជួនគ្នានោះផងដែរក៏ បានមើលនូវសកម្មភាពការអានពត៌មាន មានន័យថាចំពេលដែលគេអានពត៌មាន។ ហើយមួយវិញទៀត ចូល Studio ទី២ គេក៏កំពុងថតដូចគ្នា គឺ ថតអំពីកម្មវិធី ចាបី។
Studio មួយទៀតសម្រាប់ថត ចម្រៀងប្រដាលនិងផ្សេងៗ ទៀត។ Studio ទាំងអស់សុទ្ធតែធំ ហើយស្អាតណាស់។ ចំពោះកម្មវិធីចេញឆ្ងាយដូចជា តន្រ្តីស្រុកស្រែ វិញបាន ប្រារព្ធស្ទើរគ្រប់ខេត្ត តែមានខេត្តខ្លះ មិនបានទៅដល់ ដូចជា ខេត្ត រតនគិរី មណ្ឌលគីរី ជាដើម។ កន្លែងកាត់តពត៌មានឃើញថាមានលក្ខណះទំនើប ប្រើសុទ្ធតែប្រព្ធន័កុំព្យូទ័រ។ ហើយចំពោះការពត៌មាន មិនអាចអានផ្ទាល់បាន ទេ ដោយសារតែខ្លាចអាចអាក់ មានសម្លេងមិន ល្អ ផ្សេងៗទៀត។ ចំពោះអ្នកធំៗ ក្រុមការងារស្ថានីយ៏ទូរទស្សន៏បាយ័ន ដើរតាមរហូត គ្រប់ពេលវេលា ហើយថតរូបភាព អោយច្បាស់ ហើយសរសេរអត្ថបទអោយបានល្អ ។ស្ថានីយ៏នោះមានទំហំដី ក្បាល ៩០ និង បណ្តោយ ១៦០។ ជាចុងក្រោយក៏បានថតរួបរួម គ្នា ។ហើយបុគ្គលិកនៅទីនោះពិតជាមានការស្វា គមន៏ណាស់។ ម៉ោង ៣:០០ចេញពីស្ថានីយ៏ទូរទ ស្សន៏បាយ័ន ។មានរយះពេល ២ម៉ោង។ នៅពេលនោះផងដែរក្រុមសិស្សានុសិស្សបាន ធ្វើដំណើរប្រលប់មកសាលាបចេ្ចកទេស ដុនបូស្កូ វិញ។ ការធ្វើដំណើរប្រកបដោយសុវត្តិភាព ហើយ ក្រុមសិស្សានុសិស្ស និង លោកគ្រូ មានការសប្បាយរីករាយយ៉ាងខ្លាំងណាស់។
Read more...
មានសិស្សានុសិស្សមួយកុ្រមចង់ដឹងប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ
នៅកាសែតដើមអម្ពិល
ប្រទេសកម្ពុជាលមានការរីកចម្រើនខ្លាំងណាស់ គ្រប់ផ្នែកគ្រប់វិស័យ។ ផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច ទេសចរណ៏ ទីផ្សារ និង ផ្នែកផ្សេងៗទៀត ដោយជាពិសេស គឺ វិស័យអប់រំនៅកម្ពុជា យើងនេះ។ដោយឃើញថាការអប់រំមានសារះសំខាន់បំផុតចំពោះសិស្សានុសិស្ស កុមារា កុមារី អោយបានយល់ដឹងច្បាស់ អោយមានចំណេះដឹង អោយមានការគិតខ្ពស់ និង អប់រំអោយ មនុស្ស សិស្សានុសិស្សអោយមានសីល
ធម៏ល្អ ហើយនៅពេលមានចំណេះ
ដឹងហើយ គឺជួយ គ្រួសារ និងជួយសង្គម
ជាតិ។ សិស្សានុសិស្សទាំងអស់ បានធ្វើការស្រាវជ្រាវអ្វីដែលថ្មី ទៅ កន្លែងនេះ ទៅកន្លែងនោះ
ដើម្បីធ្វើការសិក្សា។ ទន្ទឹមនិងនេះផងដែរ ទើបមានសិស្សមួយបាន ធ្វើសិក្ខាសាលានៅឯទីក្រុងភ្នំពេញ ដើម្បីយល់ដឹងអំពីប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយនៅប្រទេសកម្ពុជា។ សិស្សានុសិស្ស ទាំងអស់មកពី សាលាបច្ចេកទេសដុនបូស្កូ ផ្នែកទំនាក់ទំនងសង្គម ខេត្តព្រះសីហនុ បានទៅកន្លែងប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយចំនួន បី គឺ មជ្ឈមណ្ឌលសារពត៌មានដើម អម្ពិល សា្ថនីយ៏ទូរទស្សន៏ជាតិ (ទទក) សា្ថនីយ៏ទូរទស្សន៏បាយ័ន កាលពីថ្ងៃ ពុធ ទី ២៦ ខែ ឧសភា ឆ្នាំ២០១០ នៅម៉ោ ១២: ៣០ នាទី ថ្ងៃត្រង់ ក្រុមសិស្សានុសិស្សទាំងអស់បានចេញ ពីសាលាបច្ចេកទេសដុនបូស្កូ ។ ការធ្វើដំណើរមានលក្ខណះល្អប្រសើរណាស់ ។នៅម៉ោង ៥: ១៧ នាទីល្ងាច បានដល់ទីក្រុងភ្នំពេញ ដែលនៅក្នុងយប់នោះក្រុមសិស្សនិង គ្រូស្នាក់នៅ សាលាបច្ចេកទេសដុនបូស្កូភ្នំពេញ (ទឹកថ្លា) មានរយះពេល ២យប់។ លុះដល់ព្រលឹមឡើង ថ្ងៃ ថ្មី ថ្ងៃព្រហស្បត្តិ៏ ទី២៧ ខែឆ្នាំដដែល សិស្សនិង លោកគ្រូ បានបរិភោគអាហារពេលព្រឹកនៅ ទីនោះ ។ បរិភោគរួចហើយ វេលាប្រហែល ៨:១៦នាទី ព្រឹកបានទៅ ស្តាអូឡាំពិត ដើម្បីធ្វើ ការកស្តានបន្ថិបន្ថូច រហូតដល់វេលា ៩:១៧នាទី ចេញពីទីនោះ ហើយធ្វើដំណើរបន្តទៅ ផ្សារ សូរិយាទៀត។ ម៉ោង ១:៤០នាទី ទើបចេញពីផ្សារ។ ហើយនៅពេលនោះផងដែរក្រុមសិស្សានុ សិស្ស និង លោកគ្រូ បានបន្តដំណើរទៅមជ្ឈមណ្ឌលសារពត៌មានដើមអម្ពិល នៅម៉ោង ២:៣១នាទី ទៅដល់។ ដែលស្ថិតនៅមហាវិថីព្រះមុនីវង្ស។ ក្រុមការងារនៅទីនោះមានករាក់ ទាក់យ៉ាងខ្លាំង ដោយទឹកមុខទាំងញញឹម ។នៅទីនោះមានអាគារតូចល្មមសមរម្យ ២ជាន់។ ដែលជាន់ក្រោមមាន ៤ បន្ទប់ ១.បន្ទប់ការិយាល័យ ២.បន្ទប់បចេ្ចកទេសពត៌មាន ៣.បន្ទប់បច្ចេកទេសគេហទំព័រ ៤.បន្ទប់បច្ចេកទេសទស្សនាវដ្តី ។ ក្នងកនះនោះ លោក វណ្ណ សារ៉ា ដែលជាបុគ្គលិក បាននិយាយថា ការធ្វើពត៌មានមិនអាចធ្វើតែម្នាក់ឯងបានទេ គឺត្រូវចែកគ្នាធ្វើ ដើម្បីអោយមានលក្ខណះងាយស្រួល។ ចំពោះការយកពត៌មានវិញការសែត ដើមអម្ពិលមានក្រុមការងារ គ្រប់ខេត្តក្រុង ទាំងអស់។ ការបញ្ជួនពត៌មានតាមទួរសព្ទ័ ប្រព័ន្ធ អ៊ីធឺណែត ដែលមានលក្ខណះលឿននិងស្រួល។ គាត់បានបន្តទៀតថា គារសរសេរពត៌មាន គឺ មិនសរសេរនៅក្នុងកម្មវិធី Word នោះទេ គឺសរសេរនៅក្នុងកម្មវិធី Quart Xpress ដែលជាកម្ម វិធីសម្រាប់សរសេរតែពត៌មានមួយប៉ុណ្ណោះ ។ លោកសារ៉ា បានបន្ថែមទៀតថា ពុម្ពអក្សរ គឺយើងសរសេរជា Limon ធម្មតា តែនៅពេលដែលយើងយកទៅបោះពុម្ព គឺយើងត្រូវបង្កើត Font អក្សរផ្សេងទៀត ដែលផ្សេងពីLimon និង Unicode។ បើមិនដូច្នេះទេការបោះពុម្ពអក្សរ នោះមានការរញ៉េរញ៉ាយ ដូចនេះហើយទើបទាមទារបង្កើតពុម្ពអក្សរខ្លួនឯង។ ចំពោះពត៌មាន អន្តរជាតិវិញ ការសែតដើមអម្ពិល បានទិញពត៌មានពីវែបសាយ AFP ដែលគ្រប់គ្រងដោយ ប្រទេសបារាំង និង Singhour របស់ប្រទេស ចិន។ មុនចេញផ្សាយពត៌មាននីមួយៗ គឺមានការ ត្រួតពិនិត្យយ៉ាងម៉ត់ចត់ ពីលោកនិពន្ធនាយក លោកនិពន្ធនាយករង និង ក្រុមមួយចំនួនទៀត។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ចំពោះបុគ្គលិក អាចយកពត៌មានចំនួន ពីររឿង ក្នុងមួយថ្ងៃ ។ការសែត ដើមអម្ពិល ចេញផ្សាយជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ ចំពោះការបញ្ជួនពត៌មានទៅខេត្តឆ្ងាយ គឺមានផលពិ បាកខ្លះដែរ ដោយសារការធ្វើដំណើរយូរ។ គាត់បានបន្ថែមទៀតថា នៅក្នុងមជ្ឈមណ្ឌល
សារពត៌មានដើមអម្ពិលមានបុគ្គលិកចំនួន ជាង ១០០នាក់។ ឃើញថាបុគ្គលិកនៅទី នោះមានសកម្មភាពមមាញឹកយ៉ាងខ្លាំង ។ជា
សម្តីរបស់លោក ម៉ា យ៉ារឹទ្ធ ដែលជានិពនុ្ធនា យករង។ គាត់
បានបន្ថែមទៀតថា ការធ្វើជាអ្នកការសែត មិនអាស្រ័យទៅលើ ការពាក់ក្រវាត់ក អាចធំ មានរាងសង្ហា នោះទេ។ អ្នកការសែតជាមនុស្សដែលសាមញ្ញ គ្រាន់ តែពាក់អាវយឺតខោវខូវប៊យ ជាការស្រេច។ ការយកពត៌មានអន្តរជាតិ គ្មានការពិបាក នោះទេ គឺយើងសំឡឹងទៅលើការយកពត៌ មានពីប្រទេសថៃ គឺ មានប្រភពច្រើន តាម ភ្នំ ពេញប៉ុស្ត ប៉ុស្តអាវក្រហម បាងកកប៉ុស្ត ជាពិសេសប៉ុស្តអាវក្រហមតែម្តង។ ជាន់ក្រោមរៀបរាប់រួចហើយ ចំពោះជាន់ទី ២ មានច្រើនបន្ទប់ តែយើងផ្តោតទៅលើបន្ទាប់ ថត សម្លេង គឺបន្ទប់វិទ្យុ។ លោក ទៀង ជា អ្នកគ្រប់គ្រងខាងវិទ្យុ បាននិយាយទាំងស្រុង ថា អង់តែនវិទ្យុ មាននៅឯ ព្រែកហូរឯនោះ។ ដែលមានកំលាំង ២ គីឡូវ៉ាត់ តែនៅពេលខាង មុខ នឹងមានគម្រោង ១០ គីឡូវ៉ាត់។ ចំពោះការផ្សាយ មិនសុទ្ធតែជាពត៌មានទាំងស្រុងនោះទេ គឺមានគ្រប់ទាំងអស់មាន ការអប់រំ កសិកម្ម សំនូមពរបទចម្រៀង តែចំពោះក្នុងកម្មវិធី សំនូមពរបទចម្រៀងប្រិយមិត្តណា ដែលសុំបទ ញាក់ ឌីចេ គឺ កម្មវិធីមិនចាក់អោយទេ មានន័យថា ចាក់តែបទណាដែលជាបទប្រពៃណី បទពីដើមៗ ។ ក្នុងមួយថ្ងៃ ផ្សាយចេញ
១៩ម៉ោង។ មានលេខប៉ុស្ត ៩៣.៧៥ ។ក្នុងពេល នោះផងដែរ ក្រុមការងាររបស់ការសែតដើមអម្ពិលបាន ធ្វើការសម្ភាសន៏ ទៅដល់លោកគ្រូ និង សិស្ស ចំនួន ២នាក់ ផងដែរ។ ជាចុងក្រោយ ក៏មានការថតរូប រួមគ្នា ជាមួយលោក និពន្ធ នាយករង អ្នកគ្រប់គ្រង បុគ្គលិក ទុកជាអនុ ស្សាវរីយ៏ ។ហើយលោកគ្រូ និង សិស្សានុសិស្ស បានថ្លែងអំណរគុណយ៉ាង ខ្លាំងក្នុងការផ្តល់ឪកាសដ៏មានតំលៃនេះ ។ លោកគ្រូ និង សិស្ស បានត្រលប់មក សាលា ដុន បូស្កូ វិញ ដើម្បីធ្វើការសម្រាក។
៤:១៥នាទី ចេញពីមជ្ឈមណ្ឌលសារពត៌មាន ដើមអម្ពិល ដែលមានរយះពេល ២:២៤នាទី ។
មានសិស្សមួយក្រុមទៅទស្សនកិច្ចនៅ សា្ថនីយ៏ទូរទស្សន៏ជាតិ (ទទក)
កាលពីថ្ងៃ សុក្រទី ២៨ ខែឧសភា ឆ្នាំ ២០១០ មានក្រុមសិស្សានុសិស្ស មួយក្រុម បានទៅ ស្ថា នីយ៏ទូរទស្សន៏ជាតិ នៅវេលាម៉ោង ៨:១៧នាទី ព្រឹក ។ នៅពេលនោះក្រុមការងាររបស់ស្ថានី យ៏ទូរទស្សន៏ មានការរាក់ទាក់បំផុត។ កនះនោះ លោក នូ វណ្ណា មានតូនាទី ខាងបច្ចេកទេស ដែលបានបញ្ចប់ការសិក្សានៅប្រទេស រុស្សី ផ្នែកអេឡិចត្រូនិច ។ គាត់បានប្រាប់ទៀតថា អាគារ នេះមានជំនួយពី ប្រទេសជប៉ុន ចំនួន ១៣លានយេន រួមទាំងឧបករណ៏។ មានច្រើន បន្ទប់ ដូចជា studio បន្ទប់កាត់ត បន្ទប់បញ្ជូលសំលេង …។ ដែលមានដំណើរ ការ ៥ទៅ ៦ខែមកហើយ។ គាត់បានរៀបរាប់ អំពី ប្រពន្ធ័ T-DMB ដែលមាន ២ប៉ុស្ត ទទក និង បាយ័ន។ ដែលអាចមើលបានចំនួន ១២៦ប្រទេស នៅលើសកលោក។ កំលាំងផ្សាយមាន ១០គីឡូវ៉ាត់។ លោក នូ វណ្ណា ដើរបណ្តើរប្រាប់បណ្តើរថា គាត់ក៏នាំ ចូលបន្ទប់សាខាសំខាន់ ក្នុងបន្ទប់នោះមានឧ បករណ៏ទំនើបៗ ដែលអ្នកធ្វើការនៅទីនោះ ទាមទារអ្នកបច្ចេកទេសទំាងអស់ តែសព្វថ្ងៃ នេះ មានការខ្វះខាត។ បន្ទប់ចាក់ផ្សាយ មានបន្ទប់ពត៌មាន ធំល្មម ដែលនៅក្នុងនោះជាទូទៅមាន កាម៉ារ៉ា ចំនួន ៣ ។ បន្ទប់ពត៌មានក្នុងប្រទេសកម្មវិធីពត៌
រៀបចំតាមលំដាប់លំដោយ ពត៌ាមានដែល ទាក់ទង ព្រះមហាក្សត្រ ត្រូវដាក់មុខ បន្ទប់កម រដ្ឋាភិបាល រដ្ឋសភា និងនយោបាយ។ ចំពោះពត៌មានចែកចេញជា បី គឺ សង្គម ផលិតផល និង ការងារបង្កបង្កើនផល។ ការយកពត៌មានមានបែងចែក អ្នកនៅតាមខេត្តផ្សេងៗ ហើយជាពិសេសពត៌មានផ្តោតទៅលើ សកម្មភាពរាជរដ្ឋាពិបាល ។ ហើយនៅពេល ដែលពត៌មានអានរួចហើយ គឺមានបន្ទប់សម្រាប់រក្សាទុក។ ចំពោះអាគារផ្កាយរណបវិញ បានជួបជាមួយ លោក ជ័យ សោភា មាននាទីជា អគ្គនាយករង ទទក ។ គាត់បានប្រាប់ថា ការ ផលិត វីដេអូ ធ្វើតាមកម្មវិធី Adobe Primaer ។ កម្មវិធី
ធ្វើអោយអក្សររត់កាត់តាមទូរទស្សន៏គឺ Storm Edit។ ហើយបញ្ជូនទៅអង់តែនទូក គោកតាម មីក្រូវ៉ែ។ នៅទៅនោះមាន Studio ធំ ហើយមានបន្ទប់ច្រើនណាស់សម្រាប់ក្មមវិ ធីផ្សេងៗ ។ លោក នូ វណ្ណា បាន បន្ថែមថា នៅក្នុងស្ថានីយ៏ ទូរទស្សន៏ ជាតិ មាន បុគ្គលិក ៤០០នាក់។ ជាចុងក្រោយ ក្រុមសិស្ស និង លោកគ្រូ បានថតរូបរួមគ្នា ជាមួយលោក នូ វណ្ណា ។ នៅម៉ោង ១០: 5 នាទី ចេញពីសា្ថនីយ៏ទូរទស្សជាតិ។
ស្ថានីយ៏ទូរទស្សន៏បាយ័នត្រូវបានសិស្សានុសិស្សមួយក្រុមចូលធ្វើការសិក្ខាសាលា
ស្ថានីយ៏ទូរទស្សន៏បាយ័នជាស្ថានីយមូយ ដែលមានប្រជាប្រិយនុភាព ខ្លាំង នៅប្រទេសកម្ពុជា។ ហេតុនេះហើយទើប មានក្រុមសិស្សមួយក្រុមមកធ្វើការស្វែងយល់អំពី ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ។ដែលសិស្សានុ សិស្សនិង លោកគ្រូ មកពី សាលាបច្ចេកទេសដុនបូស្កូ ផ្នែកទំនាក់ទំនង សង្គម ខេត្តព្រះសីហនុ ។កាលពីថ្ងៃ សុក្រ ទី ២៨ ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១០ ។នៅវេលាម៉ោង ១:០០ រសៀល ក្រុមសិស្ស បានទៅដល់ ស្ថានីយទូរទស្សន៏បាយ័ន ដែលស្ថិតនៅ ច្ប៉ារ អំពៅ។ បុគ្គលិក ដែលធ្វើការនៅទីនោះ មានការរ៉ាកទាក់យ៉ាងខ្លាំងក្រៃលែង។ លោក នៅ អ៊ានរ៉ាន ជាប្រធានផ្នែកបច្ចេកទេស បាន នាំក្រុមសិស្សានុសិស្ស គ្រប់បន្ទប់ទាំងអស់។ ការរៀបចំកម្មវិធី វីដេអូរ ប្រើតាមកម្មវិធី Adobe Primaer ។គាត់បានបន្តទៀតថា ទូរទស្សន៏ ចាប់ផ្តើមតាំងពី ឆ្នាំ ១៩៩៨ ហើយ វិទ្យុ ១៩៩៦។ មានបុគ្គលិក ជាង ២០០នាក់។ ហើយក្នុងផ្សាយចេញ បាន ១៤ខេត្ត។ នៅ អាស៊ី មានប្រទេស ប្រហែល ៣០ប្រទេស អាចមើលបាន។ បារាំង អូស្រ្តលី អាមេរិក ក៏អាចមើលបានដែរ ដោយសារតែទិញ កម្ម វិធី។ បានកំលាំង ផ្សាយ ១០គីឡូវ៉ាត់។ តាម បណ្តាខេត្ត មាន ១គីឡូវ៉ាត់។ លោក នៅ អ៊ានរ៉ាន បាននិយាយទាំងទឹកមុខរីករាយថា គាត់បានធ្វើការនៅទីនេះអស់ រយះពេល ១២ ឆ្នាំហើយ។ ឧបករណ៏ បានមកពីប្រទេស អង់គេ្លស និង ជប៉ុន។ កម្មវិធី ផលិតមានច្រើន ដូចជា ពត៌មាន កុនខ្មែរ កូរ៉េ ហុងកុង កម្មវិធីធ្វើម្ហូប រាត្រីពណ៏ស្វាយ ប្រដាល់ និង យុងតារា និងកម្មវិធីជាច្រើនទៀត…។មានការផ្សាយនៅតាម អ៊ីនធឺណែតតែមិនទាំងស្រុងនោះទេ មួយចំនួនប៉ុណ្ណោះ គឺកម្មណាដែលសំខាន់ៗ សិល្បះ ពាណិជ្ជកម្ម ជាដើម។ ស្ថានីយ៏ទូរទស្សន៏បាយ័ន មាន Studio ច្រើននៅពេលនោះ ក្រុមសិស្សានុសិស្ស បានចូល Studio ចំនួនបី គឺបន្ទប់សម្រាប់អានពត៌មាន ដែលស្អាតមែនទែន ជួនគ្នានោះផងដែរក៏ បានមើលនូវសកម្មភាពការអានពត៌មាន មានន័យថាចំពេលដែលគេអានពត៌មាន។ ហើយមួយវិញទៀត ចូល Studio ទី២ គេក៏កំពុងថតដូចគ្នា គឺ ថតអំពីកម្មវិធី ចាបី។
Studio មួយទៀតសម្រាប់ថត ចម្រៀងប្រដាលនិងផ្សេងៗ ទៀត។ Studio ទាំងអស់សុទ្ធតែធំ ហើយស្អាតណាស់។ ចំពោះកម្មវិធីចេញឆ្ងាយដូចជា តន្រ្តីស្រុកស្រែ វិញបាន ប្រារព្ធស្ទើរគ្រប់ខេត្ត តែមានខេត្តខ្លះ មិនបានទៅដល់ ដូចជា ខេត្ត រតនគិរី មណ្ឌលគីរី ជាដើម។ កន្លែងកាត់តពត៌មានឃើញថាមានលក្ខណះទំនើប ប្រើសុទ្ធតែប្រព្ធន័កុំព្យូទ័រ។ ហើយចំពោះការពត៌មាន មិនអាចអានផ្ទាល់បាន ទេ ដោយសារតែខ្លាចអាចអាក់ មានសម្លេងមិន ល្អ ផ្សេងៗទៀត។ ចំពោះអ្នកធំៗ ក្រុមការងារស្ថានីយ៏ទូរទស្សន៏បាយ័ន ដើរតាមរហូត គ្រប់ពេលវេលា ហើយថតរូបភាព អោយច្បាស់ ហើយសរសេរអត្ថបទអោយបានល្អ ។ស្ថានីយ៏នោះមានទំហំដី ក្បាល ៩០ និង បណ្តោយ ១៦០។ ជាចុងក្រោយក៏បានថតរួបរួម គ្នា ។ហើយបុគ្គលិកនៅទីនោះពិតជាមានការស្វា គមន៏ណាស់។ ម៉ោង ៣:០០ចេញពីស្ថានីយ៏ទូរទ ស្សន៏បាយ័ន ។មានរយះពេល ២ម៉ោង។ នៅពេលនោះផងដែរក្រុមសិស្សានុសិស្សបាន ធ្វើដំណើរប្រលប់មកសាលាបចេ្ចកទេស ដុនបូស្កូ វិញ។ ការធ្វើដំណើរប្រកបដោយសុវត្តិភាព ហើយ ក្រុមសិស្សានុសិស្ស និង លោកគ្រូ មានការសប្បាយរីករាយយ៉ាងខ្លាំងណាស់។
Saturday, June 5, 2010
អរិធម៏ខ្មែរសម័យចេនឡា
ក៏ដូចសម័យអាណាចក្រភ្នំដែរ ពត៌មានដែលទាក់ទងនឹងវប្បធម៌ អរិយធម៌
សុទ្ធតែមានប្រភពពីចិន ស្ទើរតែទាំងអស់។ តាមការកត់ត្រារបស់ព្រះរាជព
ង្សាវតាស៊ុយ សម័យចេនឡា ត្រូវបានកត់ត្រាដូចខាងក្រោមនេះសង្គមខែ្មរ
ក្នុងសម័យចេឡាដែលបានបន្តវេនពីសម័យនគរភ្នំ បានទទួលស្គាល់នូវវ
ណ្ណះទំាង ៤ ប៉ុន្តែការបែរចែកវណ្ណះរបៀបនេះមិនមានលក្ខណះតឹងរឹងដូច
នៅស្រុកក្លិង្គទេ។នេះជាផលវិបាកដ៏ល្អមួយ កើតឡើងដោយសារឥទិ្ធពល
នៃព្រះពុទ្ធសាសនាជាសាសនមួយ ដែលតែងផ្សព្វផ្សាយនូវព្រហ្មវិហារធម៌
ចំពោះសត្វលោក។ ការសិក្សាឯកសាផ្សេងៗ បានបង្ហាញអោយដឹងនូវរ
បៀបគ្រប់គ្រងក្នុងប្រទេសខ្មែរ។ របបនយោបាយ គឺរបបរាជានិយមពោល
គឺមានព្រះអធិរាជ ឬ ស្តេចសោយរាជ្យ ដោយមានការជួយឧបត្តម្ភពីស
ម្នាក់នាមឺនមន្រ្តីគ្រប់ជាន់ថ្នាក់ ព្រាហ្មណ៏បុរោហិត និង ប្រជាពលរដ្ឋ ឬ
រាស្រ្តផង។
សិលាចារឹកបានអោយដឹងទៀតថា ស្តេចខ្មែរជាម្ចាស់ផែនដី។ ដោយហេតុ
នេះហើយបានជាព្រះអង្គធ្វើ អំណោយដីភូមិដល់នាមឺនឬព្រាហ្មណ៏ សម្រា
ប់កសាងវត្តអារាមឬទេវស្ថាននានា មានដូចជា ប្រាង្គ ប្រាសាទ និងវត្តអា
រាមជាដើម។ ចំពោះបញ្ហានេះ គេគួរសម្គាល់ថា សិលាចារឹកខ្មែរបានផ្តល់
ពត៌មានថែមទៀតថា ស្រែនិងដីធ្លីទំាងឡាយជាកម្មសិទ្ធរបស់អ្នកដឹកនាំនិងរ
បស់ប្រជារាស្រ្តខ្មែរ។ លើសពីនេះ មានការផ្តល់ដោយព្រះរាជានូវដីភូមិអោ
យក្លាយជាកម្មសិទ្ធរបស់វង្សត្រកូលសំខាន់ៗ ក្នុងព្រះរាជាណាចក្រខ្មែរ ទាំ
ងមូល។បើនិយាយម៉្យាងទៀត គឺអ្នករាជការសំខាន់ៗ ឬភ្នាក់ងារឬ ក៏វង្ស
ត្រកូលស្តេច ដែលជាអ្នកមានសិទ្ធិក្នុងការបែងចែក ឬទទួលយកបន្តកេរម
រតកភូមិស្រុកបីបុព្វបុរសរបស់ខ្លួន។ពិតមែនតែដីធ្លីមានកម្មសិទ្ធិ ប៉ុន្តែគេត្រូ
វបង់ពន្ធ អាករជូនរដ្ឋ លើកលែងតែសាសនស្ថាន។
ការកត់ត្រាបានបញ្ជាក់ថែមទៀតថា មនុស្សសម័យនោះមានមាឌតូចៗ ស
ម្បុរខ្មៅដូចមនុស្សនៅសម័យអាណាចក្រភ្នំដែរ ប៉ុន្តែស្រីៗ ភាគច្រើនមាន
សម្បុរស។ នេះប្រហែលជាមកពីពួកគេនៅក្នុងម្លប់ មិនចេញប្រកបការងារ
ខាងក្រៅដូចបុរសក៏មិនដឹង។ទាំងប្រុសទំាងស្រីសុទ្ធតែបួងសក់ ហើយពាក់
រយ៉ាថែមទៀត។ លក្ខណះរួបរាងកាយទាំងនេះឃើញថាដូចពួកខ្មែរលើដែ
លរស់នៅខ្ពស់រាបសព្វថ្ងៃនេះ។ ពួកនេះ មានគនិតវាងវៃ ហើយមានមាឌ
មាំទៀងផង។
ក្នុងជីវភាពរស់នៅ គេចាត់ទុកដៃស្តាំថាបរិសុទ្ធ ឯដៃឆ្វែងថាមិបបរិសុទ្ធ ។ រៀងរាល់ព្រឹកគេតែងតែធ្វើការលុបលាងចាក់ធ្មេញ រួចអានសៀវភៅសឬ
សូត្រធម៏។មុនពេលទទួលទានអាហារ គេតែងតែធ្វើការលុបលាងសារជាថ្មី
លុះទួទលទានរួចហើយ គេចាក់ធ្មេញហើយសូត្រធម៌ថែមទៀត។ ក្នុងម្ហូប
អាហារ គេចូលចិត្តប្រើទឹកដោះគោ ស្ករដែលមានគ្រាប់ល្អិតៗ បាយ ត្រី
និងសាច់។ នេះជាការអះអាង ដែលផ្អែកលើកំណាយបុរាណវិទ្យា។
សិលាចារឹកក៏បានអោយដឹងដែរថា គេនិយមរាប់ញាតិដោយយកខ្សែតាម
ម្តាយ។ ក្នុងរឿងជ្រើសរើសគូរស្រករ គឺកូនប្រុសត្រូវទៅដណ្ដឹងកូនស្រី។
ត្រង់នេះឃើញថា មានការអភិវឌ្ឍខុសប្លែងពីសម័យមុន ដែលជួនកាល
ស្រីត្រូវទៅដណ្ដឹងប្រុស។ មុនដំបូង ខាងប្រុស ត្រូវលើលដំនូនជូនទៅ
គ្រួសារខាងស្រី ដែលខ្លួនពេញចិត្ត បន្ទាប់មកខាងស្រីត្រូវជ្រើសរើសថ្ងៃម
ង្គល ដើម្បីនាំកូនស្រីទៅផ្ទះខាងប្រុស តាមរយះមេអណ្តើកម្នាក់។ គ្រួសា
ទាំងសងខាងសិ្ថតនៅក្នុងផ្ទះអស់ថេរវេលា ៨ថ្ងៃ ដោយពុំមានចេញទៅ
ណាមកណាហើយដោយមានអុជចង្កៀង ទំាងយប់ទាំងថ្ងៃផង។ លុះពីធីមង្គលការចប់សព្វគ្រប់ហើយកូនប្រុសក៏ទទួលកេរមរតកពីឪពុក
ម្តាយបង្កើតរបស់ខ្លួន ហើយបែងផ្ទះទៅ។ ប្រសិនបើឪពុកម្តាយស្លាប់
ពួកកូននៅលីវអាចទទួលមរតក ដែលនៅសេសសល់ទំាងអស់ ។ប្រសិន
បើកូនទាំងនោះមានប្តីប្រពន្ធ ព្រមទាំងបានទទួលមរតករួចហើយ ទ្រព្យ
ត្រូវគេបញ្ជួនទៅក្នុងឃ្លាំងជាតិ។ ក្នុងពីធីបុណ្យសព កូនទំាងអស់ របស់
សពត្រូវអត់បាយ ៧ថ្ងៃ ត្រូវកោរសក់ហើយត្រូវយំស្រែកយ៉ាងខ្លាំង។ក្រុម
គ្រួសាររបស់សព រួមជាមួយនឹងព្រះភិក្ខុនិង ភិក្ខុនីត្រូវធ្វើក្បួនដង្ហែរដោយ
មានច្រៀង និងលេងភ្លេងផង។ សពគេបួជាក្នុងបច្ឆាសង់ដោយឈើក្រអួ
បរួចគេរើសធាតុដាក់ក្នុងកោដ្ឋមាស ឬប្រាក់ បន្ទាប់មក គេក៏យកទៅទម្លា
ក់ចោលក្នុងទឹក។ ពួកអ្នកក្រ គេប្រើកោដ្ឋដីមានលាបពណ៏ផ្សេងៗ។ មានអ្នកខ្លះគេយកសពទៅចោលនៅកនុងព្រៃស្មសានទុកអោយសត្វស៊ី។
ទម្លាប់ម៉្យាងទៀតរបស់អ្នក ស្រុកគឺ ពេលទៅណាមកណាម្តងៗ គេមាន
ពាក់អាវក្រោះ និងកាន់អាវុធ ហើយបើកាលណាមានរឿង បន្តិចបន្ទួច
គេក៏ប្រយុទ្ធបង្ហូរឈាមគ្នាភា្លម។ យោងតាមរូបចម្លាក់នៅក្រុមប្រាសាទស
ម្បូណ៏ព្រៃគុក ស្លៀកពាក់សារុងឬបឹង។ លក្ខណះសិល្បះនៃផ្តៃរខ្មែរ តាម
រចនាបទ្មសម្បូរណ៏ព្រៃគុក កំពង់ព្រះនិង ព្រៃក្មេងអាចអោយគេយល់ថា
ក្នុងស្ថាបត្យកម្មខ្មែរ ផ្តែរមានសារះសំខាន់ណាស់ក្នុងដារកំណត់នូវកាបរិ
ច្ឆេទឬអាយុកាលនៃប្រាសាទ។ ផ្ទាំងទាំងនោះមិនគ្រាន់តែចារក្បូរក្បាច់រចនា
សម្រាប់លម្អខ្លោងទ្វារប្រាសាទតែប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែវាជាកត្តាមួយបញ្ជាក់
អោយគេដឹងពីជំនឿទៅលើសាសនារបស់ជនជាតិខ្មែរក្នុងអតីតកាលផង។
ជាទួទៅ នៅផ្នែកកណ្តាល ដូចជាផ្តែរនៃប្រាសាទ ឬប្រាង្គប្រជាននៃក្រុម
ប្រាសាទ សម្បូរណ៏ព្រៃគុក គេឃើញមានផ្តែរក្បាច់ជារាងដងធ្នូ ជាបន្ទះសំ
ប៉ែត ហើយនៅលើដងធ្នូមានក្បាច់ផ្កាចាន់ ៣ នៅចំណ្តាល ដងធ្នូប្រថាប់ពី
លើ ឯផ្កាពីរទៀតស្ថិតនៅអមសងខាង ហើយនៅចុងនៃដងធ្នូទាំងសងខាង
មានសត្វមករហាមាត់ពាំរំយោលក្បាច់កម្រង នៅចន្លោះក្បាច់កម្រង មាន
ក្បាច់ស្លឺកលាតតូចៗ ដែលឆ្លាក់ប្រកបដោយទេពកោសល្យពីសម្នាក់ជាង
ខ្មែរនាសម័យនោះ។នៅមានផ្តែរជាច្រើន ប្រភេទទៀត ដូចជារឿងទាក់ទង
នឹងទេវកថា ដែលមានរួបទេវតាឬ អរិយបុគ្គល ដូចជា ព្រាហ្មណ៏បុរោហិត
កំពុងច្រៀងរំា ដើម្បីបូជាព្រះសិវះឬកំពុងប្រារព្ធពិធីអភិសេកស្តេចនៅក្រោម
ដងធ្នូ។គួរបញ្ជាក់ថា ផ្តែរសម័យរចនាបទ្មសម្បូរណ៏ព្រៃគុកសុទ្ធសឹង តែធ្វើ
ឡើងសម្រាប់បញ្ជាក់ពីកាលម្អរបស់ជាងទងទាំងអស់។ មានលក្ខណះពិសេ
សមួយទៀតនៃរចនា បទ្មសម្បួរណ៏ព្រៃគុក ដែលស្ថិតនៅ លើការតុបតែង
ប្រាសាទដោយកូបប្រាសាទតូចៗ ដែលគេភ្ជិតភ្ជាប់ នឹងជញ្ជាំងប្រាសាទ
ហើយមានឈ្មោះថាវិមានអាកាស។ ប្រាសាទវិមានអាកាសតូចៗ ទាំងអស់
នេះ គេរៀបចំកសាងជាជួរ ពីក្រោមទៅលើ ដោយសល់តែឥដ្ឋទទេតែប៉ុ
ណ្ណោះ។ រីឯនៅលើហោជាង ដែលមានរាងជាក្រចកសេះ ក៏គេឃើញមាន
ក្បាច់រចនាយ៉ាងផូរផង់ផងដែរ។ នេះជាលក្ខណះពិសេសមួយទៀតសម្រាប់
សម្គាល់រចនាបទ្មសម្បួរណ៏ព្រៃគុកនិងរចនាបទ្មផ្សេងៗទៀត ដែលបន្តវេនពី
សម័យកាលខាងលើនេះ មានរចនាបទ្ម កំពង់ព្រះនិង រចនាបទ្មព្រៃក្មេង
ជាដើម។
Read more...
ក៏ដូចសម័យអាណាចក្រភ្នំដែរ ពត៌មានដែលទាក់ទងនឹងវប្បធម៌ អរិយធម៌
សុទ្ធតែមានប្រភពពីចិន ស្ទើរតែទាំងអស់។ តាមការកត់ត្រារបស់ព្រះរាជព
ង្សាវតាស៊ុយ សម័យចេនឡា ត្រូវបានកត់ត្រាដូចខាងក្រោមនេះសង្គមខែ្មរ
ក្នុងសម័យចេឡាដែលបានបន្តវេនពីសម័យនគរភ្នំ បានទទួលស្គាល់នូវវ
ណ្ណះទំាង ៤ ប៉ុន្តែការបែរចែកវណ្ណះរបៀបនេះមិនមានលក្ខណះតឹងរឹងដូច
នៅស្រុកក្លិង្គទេ។នេះជាផលវិបាកដ៏ល្អមួយ កើតឡើងដោយសារឥទិ្ធពល
នៃព្រះពុទ្ធសាសនាជាសាសនមួយ ដែលតែងផ្សព្វផ្សាយនូវព្រហ្មវិហារធម៌
ចំពោះសត្វលោក។ ការសិក្សាឯកសាផ្សេងៗ បានបង្ហាញអោយដឹងនូវរ
បៀបគ្រប់គ្រងក្នុងប្រទេសខ្មែរ។ របបនយោបាយ គឺរបបរាជានិយមពោល
គឺមានព្រះអធិរាជ ឬ ស្តេចសោយរាជ្យ ដោយមានការជួយឧបត្តម្ភពីស
ម្នាក់នាមឺនមន្រ្តីគ្រប់ជាន់ថ្នាក់ ព្រាហ្មណ៏បុរោហិត និង ប្រជាពលរដ្ឋ ឬ
រាស្រ្តផង។
សិលាចារឹកបានអោយដឹងទៀតថា ស្តេចខ្មែរជាម្ចាស់ផែនដី។ ដោយហេតុ
នេះហើយបានជាព្រះអង្គធ្វើ អំណោយដីភូមិដល់នាមឺនឬព្រាហ្មណ៏ សម្រា
ប់កសាងវត្តអារាមឬទេវស្ថាននានា មានដូចជា ប្រាង្គ ប្រាសាទ និងវត្តអា
រាមជាដើម។ ចំពោះបញ្ហានេះ គេគួរសម្គាល់ថា សិលាចារឹកខ្មែរបានផ្តល់
ពត៌មានថែមទៀតថា ស្រែនិងដីធ្លីទំាងឡាយជាកម្មសិទ្ធរបស់អ្នកដឹកនាំនិងរ
បស់ប្រជារាស្រ្តខ្មែរ។ លើសពីនេះ មានការផ្តល់ដោយព្រះរាជានូវដីភូមិអោ
យក្លាយជាកម្មសិទ្ធរបស់វង្សត្រកូលសំខាន់ៗ ក្នុងព្រះរាជាណាចក្រខ្មែរ ទាំ
ងមូល។បើនិយាយម៉្យាងទៀត គឺអ្នករាជការសំខាន់ៗ ឬភ្នាក់ងារឬ ក៏វង្ស
ត្រកូលស្តេច ដែលជាអ្នកមានសិទ្ធិក្នុងការបែងចែក ឬទទួលយកបន្តកេរម
រតកភូមិស្រុកបីបុព្វបុរសរបស់ខ្លួន។ពិតមែនតែដីធ្លីមានកម្មសិទ្ធិ ប៉ុន្តែគេត្រូ
វបង់ពន្ធ អាករជូនរដ្ឋ លើកលែងតែសាសនស្ថាន។
ការកត់ត្រាបានបញ្ជាក់ថែមទៀតថា មនុស្សសម័យនោះមានមាឌតូចៗ ស
ម្បុរខ្មៅដូចមនុស្សនៅសម័យអាណាចក្រភ្នំដែរ ប៉ុន្តែស្រីៗ ភាគច្រើនមាន
សម្បុរស។ នេះប្រហែលជាមកពីពួកគេនៅក្នុងម្លប់ មិនចេញប្រកបការងារ
ខាងក្រៅដូចបុរសក៏មិនដឹង។ទាំងប្រុសទំាងស្រីសុទ្ធតែបួងសក់ ហើយពាក់
រយ៉ាថែមទៀត។ លក្ខណះរួបរាងកាយទាំងនេះឃើញថាដូចពួកខ្មែរលើដែ
លរស់នៅខ្ពស់រាបសព្វថ្ងៃនេះ។ ពួកនេះ មានគនិតវាងវៃ ហើយមានមាឌ
មាំទៀងផង។
ក្នុងជីវភាពរស់នៅ គេចាត់ទុកដៃស្តាំថាបរិសុទ្ធ ឯដៃឆ្វែងថាមិបបរិសុទ្ធ ។ រៀងរាល់ព្រឹកគេតែងតែធ្វើការលុបលាងចាក់ធ្មេញ រួចអានសៀវភៅសឬ
សូត្រធម៏។មុនពេលទទួលទានអាហារ គេតែងតែធ្វើការលុបលាងសារជាថ្មី
លុះទួទលទានរួចហើយ គេចាក់ធ្មេញហើយសូត្រធម៌ថែមទៀត។ ក្នុងម្ហូប
អាហារ គេចូលចិត្តប្រើទឹកដោះគោ ស្ករដែលមានគ្រាប់ល្អិតៗ បាយ ត្រី
និងសាច់។ នេះជាការអះអាង ដែលផ្អែកលើកំណាយបុរាណវិទ្យា។
សិលាចារឹកក៏បានអោយដឹងដែរថា គេនិយមរាប់ញាតិដោយយកខ្សែតាម
ម្តាយ។ ក្នុងរឿងជ្រើសរើសគូរស្រករ គឺកូនប្រុសត្រូវទៅដណ្ដឹងកូនស្រី។
ត្រង់នេះឃើញថា មានការអភិវឌ្ឍខុសប្លែងពីសម័យមុន ដែលជួនកាល
ស្រីត្រូវទៅដណ្ដឹងប្រុស។ មុនដំបូង ខាងប្រុស ត្រូវលើលដំនូនជូនទៅ
គ្រួសារខាងស្រី ដែលខ្លួនពេញចិត្ត បន្ទាប់មកខាងស្រីត្រូវជ្រើសរើសថ្ងៃម
ង្គល ដើម្បីនាំកូនស្រីទៅផ្ទះខាងប្រុស តាមរយះមេអណ្តើកម្នាក់។ គ្រួសា
ទាំងសងខាងសិ្ថតនៅក្នុងផ្ទះអស់ថេរវេលា ៨ថ្ងៃ ដោយពុំមានចេញទៅ
ណាមកណាហើយដោយមានអុជចង្កៀង ទំាងយប់ទាំងថ្ងៃផង។ លុះពីធីមង្គលការចប់សព្វគ្រប់ហើយកូនប្រុសក៏ទទួលកេរមរតកពីឪពុក
ម្តាយបង្កើតរបស់ខ្លួន ហើយបែងផ្ទះទៅ។ ប្រសិនបើឪពុកម្តាយស្លាប់
ពួកកូននៅលីវអាចទទួលមរតក ដែលនៅសេសសល់ទំាងអស់ ។ប្រសិន
បើកូនទាំងនោះមានប្តីប្រពន្ធ ព្រមទាំងបានទទួលមរតករួចហើយ ទ្រព្យ
ត្រូវគេបញ្ជួនទៅក្នុងឃ្លាំងជាតិ។ ក្នុងពីធីបុណ្យសព កូនទំាងអស់ របស់
សពត្រូវអត់បាយ ៧ថ្ងៃ ត្រូវកោរសក់ហើយត្រូវយំស្រែកយ៉ាងខ្លាំង។ក្រុម
គ្រួសាររបស់សព រួមជាមួយនឹងព្រះភិក្ខុនិង ភិក្ខុនីត្រូវធ្វើក្បួនដង្ហែរដោយ
មានច្រៀង និងលេងភ្លេងផង។ សពគេបួជាក្នុងបច្ឆាសង់ដោយឈើក្រអួ
បរួចគេរើសធាតុដាក់ក្នុងកោដ្ឋមាស ឬប្រាក់ បន្ទាប់មក គេក៏យកទៅទម្លា
ក់ចោលក្នុងទឹក។ ពួកអ្នកក្រ គេប្រើកោដ្ឋដីមានលាបពណ៏ផ្សេងៗ។ មានអ្នកខ្លះគេយកសពទៅចោលនៅកនុងព្រៃស្មសានទុកអោយសត្វស៊ី។
ទម្លាប់ម៉្យាងទៀតរបស់អ្នក ស្រុកគឺ ពេលទៅណាមកណាម្តងៗ គេមាន
ពាក់អាវក្រោះ និងកាន់អាវុធ ហើយបើកាលណាមានរឿង បន្តិចបន្ទួច
គេក៏ប្រយុទ្ធបង្ហូរឈាមគ្នាភា្លម។ យោងតាមរូបចម្លាក់នៅក្រុមប្រាសាទស
ម្បូណ៏ព្រៃគុក ស្លៀកពាក់សារុងឬបឹង។ លក្ខណះសិល្បះនៃផ្តៃរខ្មែរ តាម
រចនាបទ្មសម្បូរណ៏ព្រៃគុក កំពង់ព្រះនិង ព្រៃក្មេងអាចអោយគេយល់ថា
ក្នុងស្ថាបត្យកម្មខ្មែរ ផ្តែរមានសារះសំខាន់ណាស់ក្នុងដារកំណត់នូវកាបរិ
ច្ឆេទឬអាយុកាលនៃប្រាសាទ។ ផ្ទាំងទាំងនោះមិនគ្រាន់តែចារក្បូរក្បាច់រចនា
សម្រាប់លម្អខ្លោងទ្វារប្រាសាទតែប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែវាជាកត្តាមួយបញ្ជាក់
អោយគេដឹងពីជំនឿទៅលើសាសនារបស់ជនជាតិខ្មែរក្នុងអតីតកាលផង។
ជាទួទៅ នៅផ្នែកកណ្តាល ដូចជាផ្តែរនៃប្រាសាទ ឬប្រាង្គប្រជាននៃក្រុម
ប្រាសាទ សម្បូរណ៏ព្រៃគុក គេឃើញមានផ្តែរក្បាច់ជារាងដងធ្នូ ជាបន្ទះសំ
ប៉ែត ហើយនៅលើដងធ្នូមានក្បាច់ផ្កាចាន់ ៣ នៅចំណ្តាល ដងធ្នូប្រថាប់ពី
លើ ឯផ្កាពីរទៀតស្ថិតនៅអមសងខាង ហើយនៅចុងនៃដងធ្នូទាំងសងខាង
មានសត្វមករហាមាត់ពាំរំយោលក្បាច់កម្រង នៅចន្លោះក្បាច់កម្រង មាន
ក្បាច់ស្លឺកលាតតូចៗ ដែលឆ្លាក់ប្រកបដោយទេពកោសល្យពីសម្នាក់ជាង
ខ្មែរនាសម័យនោះ។នៅមានផ្តែរជាច្រើន ប្រភេទទៀត ដូចជារឿងទាក់ទង
នឹងទេវកថា ដែលមានរួបទេវតាឬ អរិយបុគ្គល ដូចជា ព្រាហ្មណ៏បុរោហិត
កំពុងច្រៀងរំា ដើម្បីបូជាព្រះសិវះឬកំពុងប្រារព្ធពិធីអភិសេកស្តេចនៅក្រោម
ដងធ្នូ។គួរបញ្ជាក់ថា ផ្តែរសម័យរចនាបទ្មសម្បូរណ៏ព្រៃគុកសុទ្ធសឹង តែធ្វើ
ឡើងសម្រាប់បញ្ជាក់ពីកាលម្អរបស់ជាងទងទាំងអស់។ មានលក្ខណះពិសេ
សមួយទៀតនៃរចនា បទ្មសម្បួរណ៏ព្រៃគុក ដែលស្ថិតនៅ លើការតុបតែង
ប្រាសាទដោយកូបប្រាសាទតូចៗ ដែលគេភ្ជិតភ្ជាប់ នឹងជញ្ជាំងប្រាសាទ
ហើយមានឈ្មោះថាវិមានអាកាស។ ប្រាសាទវិមានអាកាសតូចៗ ទាំងអស់
នេះ គេរៀបចំកសាងជាជួរ ពីក្រោមទៅលើ ដោយសល់តែឥដ្ឋទទេតែប៉ុ
ណ្ណោះ។ រីឯនៅលើហោជាង ដែលមានរាងជាក្រចកសេះ ក៏គេឃើញមាន
ក្បាច់រចនាយ៉ាងផូរផង់ផងដែរ។ នេះជាលក្ខណះពិសេសមួយទៀតសម្រាប់
សម្គាល់រចនាបទ្មសម្បួរណ៏ព្រៃគុកនិងរចនាបទ្មផ្សេងៗទៀត ដែលបន្តវេនពី
សម័យកាលខាងលើនេះ មានរចនាបទ្ម កំពង់ព្រះនិង រចនាបទ្មព្រៃក្មេង
ជាដើម។
Subscribe to:
Posts (Atom)
Facebook
