បទកាកគតិ

ព្រះកេគុសូរ្យវង្ស​      មៀងមើលរូបទ្រង់    អស់នាងកញ្ញា
សើចលេងក្អាកក្អាយ   សប្បាយណាស់ណា  មុខគួរសេ្នហា
  នូវនាងទាំងឡាយ ។

ស្តេចគិតររាលោះ     អាល័យស្រណោះ    ពុំចង់ឃ្លាតឆ្ងាយ
គន់គិតជញ្ជឹង        រំពឹងសព្វសាយ      រែងគិតរែងឆ្ងាយ
ពុំចង់ឃ្លាឃា្លត ។

រីអស់ទេពផង        នាំគ្នាត្រសង        ក្រាបទូលឥន្រា្ទ
អោយស្តេចឆាប់នាំ    បុត្រស្ងួនពុំងា        រួសរាន់ម្និម្នា
មិនអោយយូរលង់ ។

រីព្រះឥន្រា្ទ​          ចមនៅទេវា         អំបូរពូជពង្ស
អាសូរបុត្រស្ងួន       ខ្លឹមខ្លួនវរវង្ស        កបរូបកបទ្រង់
លើសលែងនានា ។

ទើបស្តេចឆ្លាស់ឆ្លើយ   ថាហៃទេពអើយ     កុំគិតសងា្ក
 អញនិងនាំបុត្រ      បរិសុទ្ធពុំងា       ចរចាកឃ្លាតឃ្លា
រួសរាន់ទៅហោង ។

  ស្តេចលោមបុត្រា  ថាស្ងួនស្នេហា    សំលាញ់ស្នេហស្នង
ឪពុកនិងជូន    កូនស្ងួនទៅហោង   ឥលូវជាម្តង
ឥតឯរួញរា ។

ចៅកេតុសូរិយា      វិសេសសេដោ្ឋ​       ឆ្នួតឆ្នើមលោកា
លើកលរបង្គំ        ប្រណម្យបិតា       ទើបទូលក្រាបថា
បពិត្រម្ចាស់ថ្លៃ​ ។

ឆ្នើមអស់លោកា     ច្បងលើទេវតា       នៅនាឋានត្រៃ
ត្រឹង្សាពិភព        សួគ៏សក្តិសព្វថ្ងៃ      ចិត្តខ្ញុំអាល័យ
ពុំចង់ឃ្លាតឆ្ងាយ ។

វិបុត្រសេ្នហា​       ស្តែងស្តាប់បិតា       សាងសងសូមៃ
បើកឪស្ធប៉ប្រិម     ញញឹមប៉ប្រៃ         និងព្រះចមត្រ័យ
ជាតិជាបិតា ។

បើស្តេចអាសូរ      មេត្រីអនុកួល         អញខ្ញុំករុណា
សូមស្តេចយកឋាន​   ពិមានទេវតា         ស្អាងតាមសញ្ញា
ចិត្តខ្ញុំបំណង ។

កែងកនឧត្តម       មុខនាគបន្សំ        ភ្នាក់ដៃខ្វាត់ខ្វែង
ក្លាយជារូបសឹង្ហ   ប្រែប្រឹងសំញែង  ស្លេញស្លាញយល់ស្តែង
ហាក់រស់វិស័យ ។

ប្រាសាទប្រាំបួន     រុងរឿងថែធួន        ឆ្លៅឆ្លាក់ក្រាស់ក្រៃ
ភ្លីវលិ្លលូតសាស់     ហាក់ដូចឋានត្រៃ     ត្រឹងត្រឹមវិស័យ
មុខគួរឧបមា ។

បល្លង្កទ្រាប់ខ្សាច់    ក្បាលពេជ្រសំរេច    ក្លាយជាបក្សា
គ្រុឌយក្សគន្លព     ទ្រផ្ទប់ក្រលា​​        កា្លយបែកជាផ្លា
ឈូកផ្តាច់សួនសម ។

មានរូបបីជាន់      ល្អល្អះគ្រប់គ្រាន់     ត្រសាយត្រសុំ
ជាសារពើសូត​     រហូតដល់កំ         ពូលពេជ្រឧត្តម
បាកានទាំងប្រាំ ។

មើលទៅស្រោងស្រឹង ត្រដូចត្រដឹង       ជំនាងវិលតាម
ល្អល្អះថែធួន       សំនួនសួនសម     មើលយល់ជាកំ
រអ្នកឯណា ។

បាកានទាំងបួន     រួតប្រាំជាន់ជួន      ចែកជាមុខរាហ៏
ក្នុងភ្នក់សឹងក្បាច់    ស្រស់ស្រេចដូចគ្នា   ព្រះកេតុមាលា
មានបុណ្យស្ងប់ស្ងែង ។

រីព្រះពិស្ណុការ       រណ្តាប់សព្វសារ​​     ពើការកំប្លែង
ជារូបកញ្ញា        កាន់ផ្កាដៃឯង       ខ្លះកាន់កន្សែង
ឈរដោយចន្លោះ ។

  ក្បែរព្យូហ៏ជុំជាក់ ក្លាយជារូបយក្ស   រូបគ្រុឌសា្មនសោ្មះ
ឈរឈានចាំទ្រង់   ដោយតួឥតខ្ចោះ     របត់បោះ
គ្រប់ផ្ទាំងនោះណា ។

គន់មើលគាងឃ្វាយ  ត្រីសូល៏ពណ្ណរាយ    សឹងកែវមុក្តា
ពិទូរ្យពិទាយ       រៀងរាយសោភា     ក្រគិតគណនា
ក្រស្គាល់សព្វសាយ ។ 

ប្រដាប់ក្រលា​      បន្កំសោភា         ឆ្វេងស្តាំប្រពៃ
ស្រណុកសប្បាយ   លោះលាយពេកក្រៃ  ហាក់សួគា៏ល័យ
ទិព្វទេពទេវា ។

ត្រង់ទា្វរចូលទៅ    ប្រដាប់លំនៅ​       មហារាជមហិមា
គជាប្រាសាទ      ស្អាងស្អាតរចនា     ឆ្លាក់ជាភ្លីផ្កា
រំយោលឆ្វាត់ឆ្វាយ ។

  ឆ្លាក់ជាទេព្រក្ស    សឹងរឹទឹ្ធសិទិ្ធសកិ្ត​    ឈរឈមរៀងរាយ
ខ្លះកាន់ដំបង       ផ្គាប់ផ្គងហាត់វាយ   គ្រទាកកាយ
នែបនៅមាត់ទារ ៕

សូមអរគុណ ដែលបានអាននូវកំណាព្យនេះ

Read more...

Read more...

ព្រះបាទជ័យវរ្ម័ន ទី២
(៨០២​-៨៥៤)

         គេស្គាល់ប្រវត្តិរបស់ព្រះបាទជ័យវរ្ម័ន ទី២ ដោយសារសិលា
ចារឹក ស្តុកកក់ធំ  ដែលអ្នកប្រវត្តិវិទូខ្មែរ បានសរសេរចារឆ្លាក់លើថ្ម ២០០
ឆ្នាំ ក្រោយរដ្ឋកាលព្រះអង្គ។ ក្នុងរាជ្យព្រះអង្គ គេពុំឃើញមានសិលាចារឹក
ណាមួយ ដែលបានសរសេរចារទុកបញ្ជាក់ប្រាប់​អំពីការតស៊ូ ព្យាយាម
បង្រួបបង្រួមសាមគ្គីជាតិ​ វាយកំចាត់ខ្មាំង និង​ កសាងមាតុភូមិឡើយ។
         ១ ការតស៊ូរំដោះជាតិ
          ព្រះបាទជ័យវរ្ម័នទី២ ត្រូវជាចៅមីង ព្រះបាទបុស្សករ័ក្ស
បើគិតទៅតាមខ្សែខាងម្តាយ។ក្នុងពេលកើតព្រឹត្តការណ៏ ពួកជា្វចោរសមុទ្រ
ចូលមកលួចប្លន់ ដុតផ្ទះសំម្បែង ទីក្រុងសម្ភុបុរះ​  ព្រះអង្គព្រមទាំងព្រះញា
តិវង្សត្រូវខ្មាំងចាប់យកជាឈ្លើយ នាំទៅកោះស្នាវា។ កាលនោះ ព្រះអង្គ
នៅជាកុមារភាពនៅឡើយ។ នៅប្រទេសជា្វ ព្រះអង្គខំប្រឹងរៀនសូត្រគ្រប់
មុខវិជ្ជាទាំងក្នុងសាសនា ទាំងក្នុងរបៀបចំនគរ ដែលជាមូលដ្ឋានបានជ
ម្រុញធ្វើអោយប្រទេសជ្វា ក្លាយទៅជាមហាអំនាច មួយក្នុងភូមិភាគ អាស៊ី
អាគ្នេយ៏ ។
     ថ្ងៃមួយក្នុងគ.ស.៨០០ ព្រះបាទជ័យវរ័្មនទី២ ដោយមានសេនា
ពលអាមាត្យជាទីទុកចិត្ត ជួនដំណើរផង បានលបលួចធ្វើដំណើរ ត្រឡប់
ចូលមកស្រុកខ្មែរវិញ។ ព្រះអង្គបានតាំងទីមូលដ្ឋាននៅ ខេត្តក្រចេះក្នុងតំប
ន់ចន្លោះអតីតព្រះរាជធានី  សម្ភុបុរះនិង ស្រុកត្បូងឃ្មុំ ។ កន្លែង
នោះមានឈ្មោះថា ឥន្រ្ទបុរះ ដែលគេចាត់ទុកជាព្រះរាជធានីមួយ 
ក្នុងរជ្ឋកាលព្រះអង្គ។ ព្រះអង្គបានពន្យល់បញ្ជុះបញ្ជូលដឹកនាំព្រះញាតិវង្សា
នុវង្ស  នាមឺមន្រីមេទ័ព និង ស្តេចដែលធ្លាប់ចំណុះនគរចេនឡា  ទឹកលិច
អោយសុខចិត្តសុខកាយយល់ព្រមរួបរួមកម្លាំង វាយកំចាត់ពួកសត្រូវចោរជ្វា​។
    ក្នុងការតស៊ូរំដោះជាតិពីនឹមប្រទេសជា្វ ព្រះបាទជ័យវរ្ម័នទី២ មានសហ
ការីពួកែចំណានចំណាប់មានវិជ្ជា និង សមត្ថភាពយ៉ាងខ្ពង់ខ្ពស់ជ្រោះជ្រៅ 
ជាច្រើនជាចំនួយ។ មេទ័ពដ៏ល្បីល្បាញជាងគេឈ្មោះ ព្រឹទិ្ធឥន្រ្ទវរ្ម័ន
ដែលបានរំដោះបង្រាប​ និង​រៀនចំនគរដែលស្ថិតនៅនគរខាងត្បួង ខេត្តបាត់
ដំបង អោយមានសនិ្តភាពសន្តិសុខ។ ស្នាដៃនេះ ជាកត្តាមួយយ៉ាងសំខាន់
ដែលអនុញ្ញាតផ្តល់ដល់ព្រះមហាក្សត្រខ្មែរ នូវលទ្ធភាពកសាងព្រះរាជធានី
ក្នុងតំបន់ បឹងទន្លេសាប ដែលជាជង្រុកស្រូវ និង​ ត្រីសាច់។ហើយ
លើផ្នែកយុទ្ធសាស្រ្តវិញ ទីក្រុងកម្ពុជា ក៏ស្ថិតនៅ ឆ្ងាយពីច្រកចូលរបស់កង
ទ័ពជា្វនិង​ ចាមទន្លេមេគង្គខាងត្បូង មកតាំងទីរាជធានី នៅខាងជើងបឹង
ទន្លេសាប។
    ប្រវត្តិតស៊ូរំដោះជាតិរបស់ព្រះបាទជ័យវរ្ម័នទី២ និង ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ
ជំនាន់នោះ គេពុំបានដឹងអី្វ ជាពិតប្រាកដទេ។ តែ យើងអាចប៉ាន់ស្មានបាន
ថា ការតស៊ូរំដោះជាតិក្នុងគ្រានោះ មានសភាពខ្លាំងក្លាធ្ងន់ធ្ងរពិបាកណាស់
ជាពិសេសនៅចំពោះមុខខ្មាំងជា្វ ដែលកំពុងតែមានកម្លាំង។ ប្រហែលជាមក
ពីបញ្ហាស្ថិរភាព សន្តិសុខ និង បុព្វហេតុដូច្នេះហើយ ទើបបានជាព្រះរាជ
មហាក្សត្រខ្មែរ បានលើកបានរើទីក្រុងជាច្រើនដំណាក់។ ព្រះរាជធានីទាំង
នោះ មាន កុឌិ ដែលស្ថិតនៅក្នុងរង្វង់តំបន់ ប្រាសាទបន្ទាយក្តី
ផ្នែកខាងជើង ក្នុ្ងងខេត្តសៀមរាប  អមរិន្រ្ទបុរះ ដែលអ្នកប្រវត្តិ
សាស្រ្តសា្មនថា  នៅតំបន់បន្ទាយឆ្មារ ក្នុងខេត្តបាត់ដំបង  ហរិហរាល័យ​ 
សិ្ថតនៅតំបន់ រលួស ក្នុងខេត្តសៀមរាប និង មហិន្រ្ទបរពត ដែលជា ភ្នំគូ
លែន ស្ថិតនៅក្នុងខេត្តសៀមរាបដដែល ។
       ២   ការប្រកាសឯរាជ្យភាពកម្ពុជា
    គឺនៅលើភ្នំគូលែន ឬ ព្រះរាជធានីមហិន្រ្ទបរពត  ក្នុងគ.ស១០២
ដែលព្រះមហាក្សត្រព្រះបាទជ័យវរ្ម័នទី២បានប្រកាសឯរាជភាពកម្ពជា  
ចេញពីក្រញាំអាណានិគមស្តេចជា្វកោះស្នាវា ។ 
​​​​    ប្រវត្តិរំដោះ និង​ ប្រកាសឯរាជភាពកម្ពុជា ត្រូវបុព្វបុរសខ្មែរសសេរ
ឆ្លាក់ចារលើផ្ទាំងសិលា ក្នុងគ.ស១០៥២ដែលគេដាក់ឈ្មោះថា 
"សិលាចារឹកស្តុកកក់ធំ" ។​សិលាចារឹកនេះ គេបានរកឃើញនៅក្នុង
ប្រាសាទស្តុកកក់ធំដែលស្ថិតនៅ
ទិសខាងជើងឆៀងខាងលិចចម្ងាយប្រមាណ ២៥គីឡូម៉ែត្រ ពីទីប្រជុំជន
ស៊ីសុផុន ខេត្តបាត់ដំបង។ បច្ចុប្បន្នសិលាចារឹកស្តុកកក់ធំ ត្រូវ
គេយកទៅដំកល់ទុកនៅសារមន្ទីសៀមឯ បាងកក។ តាមរយះសិលាចារឹក
ស្តុកកក់ធំ យើងអាចឃើញស្គាល់យល់ និង​ដឹងអំពី ប្រវត្តិសាស្ត្រ វប្បធម៏
អរិយធម៏ខ្មែរមួយផ្នែកធំ ក្នុងសម័យអង្គរ។
    ដើម្បីអោយឯករាជភាពកម្ពុជា មានឥទិ្ធពលជ្រួតជា្របទៅគ្រប់ទិសទី
ទាំងក្នុងគ្រប់ស្រទាប់ជាន់ថ្នាក់ប្រជាជន ទាំងទៅលើប្រទេសជិតឆ្ងាយ ព្រះ
បាទជ័យវរ្ម័ន បានរៀបចំបង្កើតធ្វើអោយមានពិធីបុណ្យសាសនា យ៉ាងឧត្តុង្គ
ឧត្តម ចំឧឡារឹក នៅលើភ្នំគូលែន។ ព្រះអង្គបាននិមន្តព្រាហ្មណ៏ មួយអង្គ
ព្រះនាម ហិរនិយធម្ម គង់នៅអាស្រមជនបទ ហើយដែលចេះគ្រប់វិជា្ជ 
សីលសាស្ត្រមន្តអាគមគាថា អោយមកចំរើនរៀបចំពិធីបុណ្យ គោរពបូជា
ព្រហ្មញ្ញសាសនាទៅតាមតម្រាក្បូនទ្រឹស្តី ទេវរាជ ។
    ព្រាហ្មណ៏ ព្រះគ្រូហិរនិយធម្ម បានបង្ហាត់បង្រៀនសាស្ត្រាទាំង
បួនក្នុងគម្ពីរព្រះឥសូរ(វិន័យសិក្ខា  នយោច្តរះ  សមោ្មអះ  និង​ 
សិររិឆេទ )។ ដល់ព្រាហ្មណ៏ សិវកឥវលិយះ ទីប្រឹក្សាជំនិតព្រះម
ហាក្សត្រ ដើម្បីអោយចេះចងចាំក្បូនវិធីរៀបចំធ្វើ សក្ការបូជាគោរព
ទេវរាជ។ធម៏ទាំងនេះ ពួកព្រាហ្មណ៏ត្រូវរៀនសូត្រស្វាធ្យាយ និង​ 
ត្រូវចេះរៀបចំធ្វើពិធីផ្សេងៗ ដើម្បីកំចាត់សត្រូវ ដើម្បីប្រកាសតាំង
ខ្លួនជាអ្នក មានឯករាជភាព  មានឥស្សរភាព និងបួងសួងសុំអោយ
មាន នូវសេចក្តិចំរុងចំរើនសម្បូរសប្បាយដល់ប្រជាជាតិ ។ គឺអាច
ជាទ្រឹស្តី ជាក្បួន តម្រាគម្ពីរសម្រាប់រៀបចំកសាងនគរ អោយមាន
ឯកភាព ខ្លាំងពូកែល្អ។ ជាគុណបំណាច់ដល់ព្រាហ្មណ៏ សិវកឥវ
លិយះ ព្រះមហាក្សត្រ បានសច្ចាប្រគល់សិទិ្ធផ្តាច់មុខដល់គ្រួសារ
ព្រាហ្មណ៏តពូជពីជំនាន់ មួយទៅជំនាន់មួយ ជាលំដាប់លំដោយ 
តាមត្រកូលខាងម្តាយ អោយមានឋានះជាអ្នកទទួលបន្ទុករៀបចំ
ពិធីបូជាទេវរាជ តទៅអនាគត។ ដូច្នេះហើយ បានជាយើងឃើញ
មានក្រុមព្រាហ្មណ៏ បារគួបុរោហិត នៅជិតជាប់ព្រះមហាក្សត្រ 
ដើម្បីជាសក្ខីភាពនៃការគោរពប្រពៃណី។ តែក្រុមព្រាហ្មណ៏បរោហិត
ជាមានពូជពង្សចុះមកពីព្រាហ្មណ៏ សិវកឥវលិយះ ប្រហែលជាផុត
ពូជ ក្នុងសម័យស្តេចត្រសក់ផ្អែម ។ ពីព្រោះស្តេចអង្គនោះ គ្មាន
បញ្ចក្សត្រ គ្មានព្រះខ័នរាជ គ្មានអ្វីជាសំគាល់ជាស្តេច​ពេញគ្រប់
លក្ខណះ តាមច្បាប់ក្រិត្សក្រមវិន័យខ្មែរឡើយ​។​ឯពិធីធ្វើសក្ការបូជា
ទេវរាជ ត្រូវបានព្រះ មហាក្សត្រខ្មែរជំនាន់ក្រោយ គោរពប្រតិ
បត្តិ អនុវត្តធ្វើតាមរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃ។មិនតែប៉ុណ្ណោះព្រាហ្មណ៏
សិវកឥវលិយះបានទទួលឋានះជាព្រះរាជគ្រូ របស់ព្រះមហាក្សត្រ។
     ក្នុងការគោរពបូជាទេវរាជ គេយក លឹង្គ មកធើ្វជាតំណាង ។ 
លឹង្គនេះគេយកទៅតម្គល់ទុក លើភ្នំមួយយ៉ាងខ្ពស់ ដែលជាតំណាង
ភ្នំព្រះសុមេរុ ។ ​ឯភ្នំដែលតំណាងភ្នំ​ព្រះសុមេរុ គឺភ្នំគូលែន។ដូច្នេះ 
ហើយ បានជាព្រះបាទជ័យវរ្ម័នទី២ បានប្រារព្ធពិធីគោរពបូជាទេវរាជ
និង យកលឹង្គទៅតម្គល់នៅទីនោះ។លឹង្គ ជាតំណាងព្រះឥសូរ ជា
តំណាងការកកើត ។ឯក្នុងការគោរពទេវរាជ លឹង្គជាតំណាងព្រះ
មហាក្សត្រ ដែលមានភារកិច្ចការពារគ្របដណ្តប់ប្រជាជាតិ ទាំង
តាមផ្លូវចិត្ត ទាំងតាមផ្លូវកាយ។ លឹង្គ តំណាងទេវរាជ គេអាចលើក
ផ្លាស់ប្តូរទីកន្លែងបាន ទៅតាមកាលះទេសះ។
     ដោយសារពិធីសក្ការបូជាទេវរាជ ព្រះបាទជ័យវរ្ម័នទី២ អាច
ប្រកាសតាំងខ្លួនជា ស្តេចអាទិទេព មានតេជះបារមីដូចទេវរាជ មិន
ចាញ់ស្តេចជា្វនៅកោះស្នាវាឡើយ។ ដែលជាលក្ខណះ បញ្ជាក់ អំពី
ឯករាជភាពពិតប្រាកដ របស់ប្រទេសកម្ពុជា។
     ការបែងចែកអំណាច
     សាសនា ដែលតំណាងទៅដោយវណ្ណះព្រាហ្មណ៏ គ្រាន់តែ
ជាមូលដ្ឋាន សម្រាប្រមូលផ្តុំប្រជានុរាស្ត្រ និង​ ជាប្រភពសម្រាប់បង្កើត
បញេ្ជញច្បាប់ ទ្រឹស្តីគោលគំនិតនយោបាយប៉ុណ្ណោះ។ ឯព្រះមហា
ក្សត្រ ដែលជាទេវរាជ ជាអ្នកយកច្បាប់ យកគោលគំនិត ទ្រឹស្តីនយោ
បាយទាំងនោះ មកអនិវត្តប្រតិបត្តិ។ បើយើងនិយាយ និង​ ប្រើតាមភា
សាទំនើបថ្មីបច្ចុប្បន្ន ក្រុមព្រាហ្មណ៏បុរោហិតដែលតំណាងដោយព្រាហ្មណ៏
សិវតឥវលិយះ ជាអ្នកធ្វើច្បាប់ ឬ ជារដ្ឋសភា។ចំណែក ព្រះមហាក្សត្រ
វិញ ព្រះអង្គមិនធើ្វច្បាប់ទេ។ ព្រះអង្គជាអ្នកគោរពនិង អនិវត្តធើ្វតាម 
សេចក្តីបញ្ញាតិរបស់ច្បាប់។ ព្រះមហាក្សត្រ ស្ថិតនៅក្រោមអំណាច
ច្បាប់។ ព្រះអង្គជាតំណាងអំណាចនិតិប្រតិបត្តិ។ ដូច្នេះ ក្នុងការរៀប
ចំគ្រប់គ្រងប្រទេសកម្ពុជា អ្នកដឹកនាំ ឬ អ្នកនយោបាយខ្មែរជំនាន់ព្រះ
បាទជ័យវរ្ម័នទី២ បានបែងចែកអំណាចជាពីរ និតិបញ្ញាតិ និង​ និតិប្រតិ
បត្តិ ។របៀបបែងចែកអំណាច ត្រូវបានព្រះមហាក្សត្រខ្មែរ​ធ្វើសច្ចាប្រណិ
ធានថាគោរពអនុវត្តធើ្វ តាមតជារៀងរហូតទៅអនាគត។ នេះគឺជាមូលដ្ឋាន
និង ជាគ្រឹះនគរខ្មែរ ។
     ការរៀបចំសា្ថប័នជាតិ
​​​     ការបែងចែកអំណាច នាំមកនូវការរៀបចំស្ថាប័ន។ សា្ថប័ននេះ
មានទាក់ទងទៅនឹងការកំណត់ មុខងារកិច្ចការរបស់ក្រុមព្រាហ្មណ៏បុរោ
ហិត និងព្រះមហាក្សត្រ ។
    ក្រុមព្រាហ្មណ៏មា​ន ភារកិច្ចក្នុងការគោរពរៀបចំធើ្វពិធីបុណ្យ
អោយបានត្រឹមត្រូវ ទៅតាមច្បាប់វិន័យ។ ព្រាហ្មណ៏ក៏ត្រូវពិនិត្យ
ត្រួតត្រា ការអនិវត្តិទាំងនោះផងដែរ។ ហើយ ករណីយ៏កិច្ចដ៏ធំមួយ
ទៀតរបស់ព្រាហ្មណ៏ គឺការអប់រំបង្ហាត់បង្រៀនព្រះរាជវង្សានិវង្ស 
និង ផ្តល់យោបល់គោលគំនិតល្អ។ ដល់ព្រះមហាក្សត្រ។ រួមសេចក្តី
មក ក្រុមព្រាហ្មណ៏ ជាអ្នកថែរក្សាការពារ ច្បាប់ធម្មវិន័យក្រិតក្រម
ក្បួនខ្នាតគម្ពីររបស់ខ្មែរ។ ទីដ្ឋភាពត្រង់នេះ សិលាចារឹកស្តុកកក់ធំ
បានបញ្ជាក់ច្បាស់ណាស់។ 
     រីស្ថាប័ន ដែលជាប់ទៅនឹងព្រះមហាក្សត្រ ឬ អំណាចនិតិ
ប្រតិបត្តិ យើងឃើញមានការបង្កើតក្រុមមឺនមន្រ្តី ការរៀបចំសង្គម 
ការបែងចែករៀបចំទឹកដីភូមិស្រុក និង​ ការបែងចែកធនធាន។
     ការស្ថាបនាជាតិ
     ក្នុងទ្រឹស្តី ទេវរាជ ក្នុងសិលាចារឹកស្តុកកក់ធំ ពាក្យ​ស្ថាបនា
ជាពាក្យដែលសំខាន់ មានតម្លៃ និង​ អត្ថន័យធ្ងន់ធំទូលំទូលាយជាង
គេ។ ពាក្យ ស្ថាបនា ជាគន្លឹះធំ ក្នុងទិសដៅនយោបាយកសាងជាតិ
របស់ខ្មែរ។ អ្នកដឹកនាំខ្មែរត្រូវស្ថាបនាធ្វើដូចម្តេច អោយប្រទេសជាតិ
ចំរុងចំរើន អោយពលរដ្ឋមានបាន សម្បូរសប្បាយចាកផុតភាពទុកគត
ក្រីក្រតោកយ៉ាក ព្រាត់ប្រាស់ក្រុមញ្ញាតិគ្រួសារ។
     ការបែងចែកអំណាច  រៀបចំសា្ថប័នដាក់គោលការំ៏នយោ
បាយថ្មី អោយសមស្របស៊ីចង្វាក់ប្រទាក់ប្រទងប្រទាញគ្នា ទៅវិញ
ទៅមក ត្រូវធ្វើឡើង ក្នុងគោលបំណងស្ថាបនាកសាងជាតិ។ ការ
កសាងសង់ទាំងនេះ មិនមែនអនុវត្ត ដោយមិនគិតគូរល្អល្អិតល្អន់
នោះទេ។ គេក៏មិនមែនធ្វើអោយឃើញ ចេញមានតែរូបរាង ទុក
សំគាល់សម្រាប់បង្អួត អោយគេកោតសសើរឡើយ។
​​​     ការស្ថាបនានេះ ស្ថិតនៅលើការកាប់គាស់ឆ្ការព្រៃទឹកដីថ្មី
អោយក្លាយទៅជាស្រែចំការ ជាស្រុកភូមិថ្មី សម្រាប់បង្កបង្កើត
ភោគផល សម្បតិ្តសង្គមជាតិ។ មុននឹងបានសម្រេចជោគជ័យតាម
ការគ្រោងព្រះមហាក្សត្រ និង​ អ្នកដឹកនាំខ្មែរ បាន​ជួយឧបត្តម្ភប្រជា
ពលរដ្ឋ ដោយមានបែងចែកទឹកដី ទ្រព្យ ធនធាន សត្វពាហនះគោ
ក្របី ប្រដាប់ប្រដា ឧបករណ៏កសិកម្ម និង​ ខ្ញុំកំដរទាសាទាសី។ 
សក្ខីភាពនេះ អាចបង្ហាញថាព្រះមហាក្សត្រ និង​ អ្នកដឹកនាំជាតិខ្មែរ
យល់អំពីជម្រៅសេដ្ឋកិច្ច ដែលផ្អែកទាំងស្រុងទៅលើកសិកម្ម។ ដូច្នេះ
 កម្លាំងនគរ សិ្ថតនៅលើកកសិកម្ម។ ឯការសា្ថបនាកសាងនគរសិ្ថត
នៅលើកការស្ថាបនាកសិកម្ម។
      ហើយ ការបែងចែកទឹកដីភូមិស្រុក ការជួយឧបត្តម្ភ និង
បញ្ជូនប្រជាពលរដ្ឋអោយទៅកាន់កាប់ រស់នៅលើទឹកដីថ្មី ក៏ជាន
យោបាយមួយយ៉ាងល្អដែរ ក្នុងការថែរក្សាការពារជាតិមាតុភូមិ។
         ៣  ការកសាង និង​ សា្នដៃ
         ព្រះបាទជ័យវរ្មន័ទី២ ទោះបីជាព្រះអង្គ មានបេសក
កម្មធំត្រូវរំដោះជាតិ ក៏ដោយ ក៏ព្រះអង្គយកចិត្តទុកដាក់ ខំរិះ
គិតរកមធ្យោបាយ រៀបចំទីក្រុង អោយបាននឹងនមានសិ្ថរភាព
 និង​ មានការរីកចំរើនដែរ។ ដូច្នេះហើយ បានជាព្រះអង្គ រុះរើ 
លើកព្រះរាជធានីចុះឡើង។ តែព្រះរាជធានីរបស់ព្រះអង្គសិ្ថតនៅ
ជានិច្ច តែក្នុងរង្វង់តំបន់បឹងទន្លេសាប។ ដែលជាការចាប់ផ្តើមកំ
ណត់ទីតាំងព្រះរាជធានីនគរធំ ឬ មហានគរ ទៅក្នុងអនា
គត កាល។
ក្នុងរជ្ឋកាលព្រះបាទជ័យវរ្ម័នទី២ គេពុំសូវឃើញមានការកសាង
ប្រាង្គប្រាសាទធំៗទេ។ ឯទីក្រុងព្រះរាជធានីផ្សេងៗ ដែលព្រះ
អង្គបានទៅតាំងទី ក៏មិនបានទុកនូវសំណៅអ្វីជាធំដុំមានជាប់
មកដល់បច្ចុប្បន្ន។ ពីព្រោះ សំណង់ទាំងនោះ ធ្វើពីអំពីឈើ ឬ
ដោយសម្ភារះមិនសូវជាប់មាំមួន។ បុព្វហេតុនេះ គឺបណ្តាលមក
ពីស្រុកមានសង្រា្គម ព្រះអង្គគិតតែខំប្រឹងប្រែងរៀបចំការតស៊ូ 
រំដោះជាតិពីអាណានិគមជា្វកោះស្នាវា។ ម្យ៉ាងទៀត សនិ្តសុខ
ក៏ពុំទាន់មានជាសា្ថពរក្នុងនគរដែរ។


ប្រាសាទដែលបានសង់ក្នុងរាជ្យព្រះអង្គ មានជាអាទិ 
ប្រាសាទរំចែង ត្រូវបានកសាងនៅភ្នំគូលែន ក្នុងគ្រា
ដែលព្រះរាជធានីបានរើទៅតាំងនៅទីនោះ។
ប្រាសាទអកយំ ដែលស្ថិតនៅម្តុំ បារាយខាងលិច ត្រូវ
បានកសាងដោយឥដ្ឋិ។ប្រាសាទទាំងនេះមានរូបរាងទំហំតូច
មែន ។ តែ គេអាចចាត់ទុកជាយុគថ្មីមួយរបស់ខ្មែរ ក្នុង
វិស័យសិល្បះ និង សាងសង់ប្រាសាទ។ យើងបានឃើញប្រា
សាទខ្មែរជំនាន់ក្រោយជាច្រើន កសាងទៅតាមលំនាមប្រាសាទ
រំចែង និង អកយំ។

ក្រោយដែលបានទៅតាំងព្រះរាជធានី នៅភ្នំគូលែនឬ​ មហិន្រ្ទបរព័ត
ព្រះបាទជ័យវរ្ម័នទី២ បានយាងត្រឡប់មកគង់នៅឯរលួស
ទីក្រុងចាស់ ហរិហរាល័យ។ព្រះអង្គបានចូលទិវង្គត នៅ
ទីក្រុងនេះ ក្នុង គ.ស ៨៥៤ ក្នុងព្រះជន្នប្រហែលជា ៩០វស្សា។
ព្រះអង្គេជាព្រះមហាក្សត្រខ្មែរយ៉ាងធំមួយអង្គ  នៅក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រ
ខ្មែរ។ ព្រះអង្គបានរំដោះជាតិពីនឹមជា្វ ព្រះអង្គបានបង្រួបបង្រួមប្រ
ទេសកម្ពុជាអោយមានឯកភាព ហើយ ព្រះអង្គក៏ជាក្សត្រខ្មែរដែល
បានស្ថាបនា កសាងទឹកដីខ្មែរអោយធំធាត់មានកិត្យនុភាព ជាមហា
នគរដែរ។ ព្រះបាទជ័យវរ្ម័នទី២ ព្រះអង្គជាមហាក្សត្រខ្មែរមួយអង្គ
ខ្លាំងពូកែ អង់អាចក្លាហាន ព្យាយាមតស៊ូ មានចិត្តអំណត់ មានចំ
ណេះវិជ្ជាជ្រៅជ្រេះ  មានប្រាជា្ញភ្លឺថា្លឈ្លាសវៃ  ដែលបានធ្វើពលិ
កម្មគ្រប់បែបយ៉ាងដើម្បីខ្មែរ និង កូនចៅជំនាន់ក្រោយ៕

Read more...

ភពភ្លុយតូ


ភពភ្លុយតូ
ជាភពមួយដែលទ្រេតទៅខាងក្រៅ នៃប្រពន្ធ័ព្រះអាទិត្យផងដែល
នោះភពមួយនេះត្រូវបានគេជឿជាក់ថា មានជីវិតយឺនយូរជាងគេ
នៅក្នុងគន្លងផ្លូចគោចរនៃភពណិបទួន ភពភ្លុយតូមិនត្រូចបានគេ​
រកឃើញ រហូតដល់ឆ្នាំ១៩៣០។ផ្កាយរណបរបសវាមានឈោ្មះថា
ឆារុន មិនត្រូវបានគេ ស្រាវជ្រាវរហូតដល់ឆ្នាំ ១៩៧៨​ ។​ ភព
នេះត្រូវបានគេគិតថាត្រូវបានកើតឡើងដោយការរលាយចូលគ្នា
នៃឧស្ម័ន ដែលមានជាតិកក និង ថ្ម ។វាមានលក្ខណះខុសប្លែក
ពី ផ្លូវគោចរ ដែលសព្វថ្ងៃ នេះនៅខាងក្នុងផ្លូវគោចរ នៃ​ភពណិប
ទួនទីកន្លែងវា និង តាំងនៅរហូតដល់ទីបញ្ចាប់ នៃ សតវត្ស​៕




ផ្កាយអង្គារ៏

ផ្កាយអង្គារ៏ មានបរិយាកាសស្តើង គឺមានច្រើនតែ
កាបូនឌីអុកស៊ីត (៩៥ ​ភាគរយ) ។ ​មានន័យថា ផ្ទៃខាងក្រៅ
សីតុណ្ហភាណមានប្រហែល៤០អង្សាសេ,លំដាប់ពីឥ១៣៨អង្សា
សេ​នៅប៉ូលដ៏ត្រជាក់​​ទៅ២៧អង្សាសេ នៅខ្សែអេក្វាទ័រ​បណា្តល
អោយមាននៃខ្យល់អាកាសការចរត្រេចខ្លាំង ។ព្យុះធូលីអាចកើត
ឡើងដើម្បីស្រោបភព ។លក្ខណះផ្ទៃខាងក្រៅ រួមទាំង រណ្តៅ
ភ្នំភើ្លង ជារឿយៗគឺបំពេញជាមួយ​ធូលី វាលកម្អែភ្នំភ្លើងនិងភ្នំភ្លើង
មានមាឌធំៗ ដូចជាអូឡាំពូស ម៉ុង មានកំពស់ (២៥គីឡូម៉ែត្រ
និង​ ៥០០គីឡូម៉ែត្រសម្រាប់ ឆ្លងកាត់ទីតាំងរបស់វា ) អន្លង់ទឹក
ដ៏ធំសំបើម និង​ មានប៉ូលទឹកកកជាច្រើន ដែលមានការរីករាល
ដាល និង​​ផ្លាស់ប្តូររូបរាង គឺបង្រួមទៅតាមរដូវ ។

Read more...

ផែនដី

---

ផែនដី
មានទំហំធំជាងគេបំផុត ខាងក្នុងភពទាំងអស់ ។បរិយាកាសទាប
ប្រកបទៅដោយ ឧស្ម័ននីដ្រូសែនជាច្រើននិងឧស្ម័នអ៊ីដ្រូសែន ។​
អូហ្សូន​ជាស្រទាប់ដ៏ខ្ពស់ដែលមានអត្ថប្រយោជន៏ដ៏សំខាន់ទៅដល់
ផែនដី គឺសម្រាប់ការពារផែនដីយើងទាំងមូលពី​កាំរស្មី ដែលធើ្វ
អោយអន្តរាយ​ របស់ព្រះអទិត្យ ។ ផែនដីគឺភពមានតែមួយ នៅ
ក្នុងភពទាំងអស់ ដែលមានផ្ទៃក្រៅយ៉ាងក្រាស់ បានគ្របដណ្តប់
ជាមួយទឹក ៧០ភាគរយ,ផ្ទុកទៅដោយដុំផ្ទៃដីទ្វីប។ បន្ទះបាន
វិវត្តន៏​ដែលលេចចេញ តាមរបៀបដែលមានលក្ខណះត្រឹមត្រូវ​
សម្រាប់រចនាសម្ព័ន្ធនៃ ផ្ទៃខាងក្រៅ ។​ ដែលបន្ទាប់មកត្រូវបាន
ការពារដើម្បីឥទិ្ធពលសំណឹក ការកើតឡើង ការផ្លាស់ប្តូរ
ទេសភាពណ ៕

Read more...

ផ្កាយអង្គារ៏


ផ្កាយអង្គារ៏ មានបរិយាកាសស្តើង គឺមានច្រើនតែកាបូនឌីអុកស៊ីត
(៩៥ ​ភាគរយ) ។ ​មានន័យថា ផ្ទៃខាងក្រៅសីតុណ្ហភាណមាន
ប្រហែល៤០អង្សាសេ,លំដាប់ពីឥ១៣៨អង្សាសេ​នៅប៉ូលដ៏ត្រជាក់​​
ទៅ២៧អង្សាសេ នៅខ្សែអេក្វាទ័រ​បណា្តលអោយមាននៃខ្យល់អា
កាសការចរត្រេចខ្លាំង ។ព្យុះធូលីអាចកើតឡើងដើម្បីស្រោបភព
។លក្ខណះផ្ទៃខាងក្រៅ រួមទាំង រណ្តៅភ្នំភើ្លង ជារឿយៗគឺ
បំពេញជាមួយ​ធូលី វាលកម្អែភ្នំភ្លើង និង ភ្នំភ្លើងមានមាឌធំៗ
ដូចជាអូឡាំពូស ម៉ុង មានកំពស់ (២៥គីឡូម៉ែត្រ និង​ ៥០០
គីឡូម៉ែត្រសម្រាប់ឆ្លងកាត់ទីតាំងរបស់វា ) អន្លង់ទឹកដ៏ធំសំបើម
និង​ មានប៉ូលទឹកកកជាច្រើន ដែលមានការរីករាលដាល និង​​
ផ្លាស់ប្តូររូបរាង គឺបង្រួមទៅតាមរដូវ ។




ផែនដី

---

ផែនដី
មានទំហំធំជាងគេបំផុត ខាងក្នុងភពទាំងអស់ ។ បរិយាកាសទាប
ប្រកបទៅដោយ ឧស្ម័ននីដ្រូសែនជាច្រើននិងឧស្ម័នអ៊ីដ្រូសែន ។​
អូហ្សូន​ជាស្រទាប់ដ៏ខ្ពស់ដែលមានអត្ថប្រយោជន៏ដ៏សំខាន់ទៅដល់
ផែនដី គឺសម្រាប់ការពារផែនដីយើងទាំងមូលពី​កាំរស្មី ដែលធើ្វ
អោយអន្តរាយ​ របស់ព្រះអទិត្យ ។ ផែនដីគឺភពមានតែមួយ នៅ
ក្នុងភពទាំងអស់ ដែលមានផ្ទៃក្រៅយ៉ាងក្រាស់ បានគ្របដណ្តប់
ជាមួយទឹក ៧០ភាគរយ,ផ្ទុកទៅដោយដុំផ្ទៃដីទ្វីប។ បន្ទះបាន
វិវត្តន៏​ដែលលេចចេញ តាមរបៀបដែលមានលក្ខណះត្រឹមត្រូវ​
សម្រាប់រចនាសម្ព័ន្ធនៃ ផ្ទៃខាងក្រៅ ។​ ដែលបន្ទាប់មកត្រូវបាន
ការពារដើម្បីឥទិ្ធពលសំណឹក ការកើតឡើង ការផ្លាស់ប្តូរ ទេស
ភាពណ ៕

Read more...

ព្រះអាទិត្យ

---

ព្រះអាទិត្យ គឺ មានទំហំធំណាស់ ជាផ្កាយ​ដែលភ្លឺត្រចេះត្រចង់
មានន័យថា​មានពន្លឺខ្លាំង នៅចំណុចកណ្តាល នៃប្រព័ន្ធ
ព្រះអាទិត្យ ។​ វាគឺ​​ តាមតែគិតទៅ អាចប្រហែលជា មាន
អាយុរាប់លាន​ ឆ្នាំ។ ការឆ្លងកាត់ពាក់កណ្តាលរបស់វា
មិនផ្លាស់ប្តូរ​ ក្នុងអំឡុងពេល នៃ​ការស្ថិតនៅ ។ ប្រភព
នៃថាមពលធំធេង របស់ព្រះអាទិត្យ គឺ បានបន្តការ
រំលាយបញ្ជូលគ្នា នៃ​ អ៊ីដ្រូសែន ទៅក្នុង អេលីយ៉ូម ។
ចំពោះ សីតុណ្ហភាព នៅក្នុង​សុរិយាភាមណ្ឌល​
(កន្លែងលំហនៅជុំវិញព្រះអាទិត្យ)អាច
ឈានទៅដល់ ៥៥០០អង្សាសេ ។ នៅខាងលើស្រទាប់
បានផ្ទុក ឧបកណ៏ដែលឈានទៅរក មានគន្លងរង្វង់
ដូចពងក្រពើទាប(​​រូបរាងដូចបាំងឆ័ត្រ ព្រះអាទិត្យ)។
គន្លងរង្វង់នោះបានពង្រីកយ៉ាងវែង ផុតពីព្រះអាទិត្យ និង
បង្កើត ពន្លឺក្រហមទំ(បញ្ចេញពន្លឺសន្ធៅ) ។
ព្រះអាទិត្យ គឺមានភាពលេចជ្រងោ ឬលយចេញ
បង្កើត​រង្វង់ជាធ្នូរ បានពង្រីក ចូលទៅក្នុង​គន្លងរង្វង់នោះ។
ដែលលក្ខណះលេចជ្រងោ ធំបំផុត​នៅលើ ព្រះអាទិត្យ
គឺ មានពណ៏​ខ្មៅងងឹត​​ អាចហៅបាន​ថា កន្លែងឈប់ព្រះអាទិត្យ។
ក្រុមទាំងនេះ អាចភ្ជាប់ជាមួយ អណ្តាតភ្លើងព្រះអាទិត្យដ៏​ខ្លាងខ្លា​៕

Read more...

ប្រព័ន្ធ​ ព្រះអាទិត្យ

---

អ្នកវិទ្យាសាស្រ្តនិងក្រុមតារាសាស្រ្តបានសិក្សាដែលមានការកើន
ឡើងចំណេះដឹងរបស់យើងនៃសកលលោក​ និងខាងក្នុងវាមាន​
លំហ​របស់ផែនដីយ៉ាងធំ។ ការរុករក​ទីលំហ បានដោះស្រាយនូវ
អាថកំបាំងខ្លះៗ ប៉ុន្តែនៅតែមានការស្រាវជ្រាវជាច្រើនទៀត ។
ផែនដីជាភពមួយក្នុង
ចំណោមភពទាំងប្រាំបួន នឹង មានទំហំតូចជាគេ
ដែលធ្វើ ផ្លូវគោចរជុំវិញព្រះអាទិត្យ។ព្រះអាទិត្យជាចំណែកមួយនៃ
ក្រុមដ៏ច្រើន មានទំហំធំជាងគេប្រហែលជាមាន ផ្កាយ ១០០​លាន
កោដដែលធ្វើឡើងជា​ កញ្ចុំផ្កាយ ។ ដែលជា បណ្តុំមួយនៃបណ្តុំ
រាប់លាននៃ កញ្ចុំផ្កាយជាច្រើននៅក្នុងសកលលោកធំធេង ដែល
មិនអាចយល់បាន​ ៕



​​ ដំណើរផ្លូវចរ​ របស់ព្រះអាទិត្យ

---

នៅក្រោមការគ្រប់គ្រង នៃទំនាញរបស់ព្រះអាទិត្យបង្ខំអោយ ភព
និមួយៗ គ្រប់គ្រងនឹងទប់ ផ្លូវគោចរជារៀង អេលីប ។ ដូចជាថា ភព អង្គារ៏
និង
ភព ភ្លុយតូ ដែលមាន ខ្សែអេក្វាទ័រទ្រេត ៧⁰ និង
១៧⁰រៀងៗខ្លួន ។ ផ្លូវគោចរនៃ ភពផ្សេងទៀត មានខ្សែទេ្រត គឺ ៣⁰ ជាភពនៃ
ខ្សែអេក្វាទ័ររបស់ព្រះអាទិត្យ ៕





ព្រះអាទិត្យ

---

ព្រះអាទិត្យ គឺ មានទំហំធំណាស់ ជាផ្កាយ​ដែលភ្លឺត្រចេះត្រចង់
មានន័យថា​មានពន្លឺខ្លាំងនៅចំណុចកណ្តាលនៃប្រព័ន្ធព្រះអាទិត្យ។​
វាគឺ​​ តាមតែគិតទៅ អាចប្រហែលជា មានអាយុរាប់លាន​ ឆ្នាំ។
ការឆ្លងកាត់ពាក់កណ្តាលរបស់វាមិនផ្លាស់ប្តូរ​ ក្នុងអំឡុងពេល
នៃ​ការស្ថិតនៅ ។ ប្រភពនៃថាមពលធំធេង របស់ព្រះអាទិត្យ
គឺ បានបន្តការរំលាយបញ្ជូលគ្នា នៃ​ អ៊ីដ្រូសែន ទៅក្នុង
អេលីយ៉ូម ។ចំពោះ សីតុណ្ហភាព នៅក្នុង​សុរិយាភាមណ្ឌល​
(កន្លែងលំហនៅជុំវិញព្រះអាទិត្យ)អាចឈានទៅដល់៥៥០០
អង្សាសេ ។ នៅខាងលើស្រទាប់បានផ្ទុក ឧបកណ៏ដែលឈាន
ទៅរក មានគន្លងរង្វង់ដូចពងក្រពើទាប(​​រូបរាងដូចបាំងឆ័ត្រ
ព្រះអាទិត្យ)។គន្លងរង្វង់នោះបានពង្រីកយ៉ាងវែង ផុតពីព្រះ
អាទិត្យ និងបង្កើត ពន្លឺក្រហមទំ(បញ្ចេញពន្លឺសន្ធៅ) ។
ព្រះអាទិត្យ គឺមានភាពលេចជ្រងោ ឬលយចេញបង្កើត​រង្វង់
ជាធ្នូរ បានពង្រីក ចូលទៅក្នុង​គន្លងរង្វង់នោះ។ដែលលក្ខណះ
លេចជ្រងោ ធំបំផុត​នៅលើ ព្រះអាទិត្យគឺ មានពណ៏​ខ្មៅងងឹត​​
អាចហៅបាន​ថា កន្លែងឈប់ព្រះអាទិត្យ។ក្រុមទាំងនេះ អាច
ភ្ជាប់ជាមួយ អណ្តាតភ្លើងព្រះអាទិត្យដ៏​ខ្លាងខ្លា​៕

Read more...

ប្រាសាទអង្គរវត្ត
ប្រាសាទអង្គរវត្តជាប្រាសាទដ៏អស្ចារ្យជាអង្គរដ៏ស្រស់ស្អាត​នៃ ​ប្រទេស

កម្ពុជាដែលសិ្ថតនៅក្នុង ខេត្តសៀមរាប។​ដែលត្រួវ បានកសាងដោយ ព្រះបាទ សូរវរ្ម័ន​ទី​២ ​ នៅចុងសតវត្ស ទី១២​ដែល ជាទី ក្រុងនិងរាជ ធានីរបស់គាត់។ពាក្យថា អង្គរតាមវចនានុក្រមរបស់ លោកគ្រូពៅសាវរសអង្គរ មកពីពាក្យសំស្ដ្រឹតថា នគរ មានន័យថាទីក្រុងធានីអា ណាចក្រ។រីឯពាក្យវត្តជាទី ដែលមាន​ព្រះសង្ឃគង់នៅ។ រួមន័យមកអង្គរវត្ត មានន័យថាជាទី ក្រុងដែលមាន​វត្តពុទ្ធសាសនា។ ដែលជា ទីកន្លែងការពារដ៏ល្អបំផុត និង​ ប្រសាទនេះជាមជ្ឈមណ្ឌលគោរពសាសនាដ៏សំខាន់ៗតាំងពីស្ថាបនាជា
លើកដំបូលគឺសាសនាហ៊ិណ្ឌូសម្រាប់ឧទ្ទិសទៅ ដល់អាទិទេពវិស្ហុ និង​
ព្រះពុទ្ធ។ប្រាសាទ ជាសា្ថបត្យករ ខ្មែរពិតៗ។ ហើយត្រូវបានក្លាយជា
និមិត្តសញ្ញា នៃប្រទេសកម្ពុជា ។ ដែលបានដាក់ជានិមិត្តសញ្ញារបស់​​
ប្រទេសជាតិ។​ និងជាប្រទេសមួយដែលបានទាក់ទាញនូវភ្ញៀវទេសចរណ៏
។ប្រាសាទអង្គរវត្ត មានការ រៀបចំគម្រោងដ៏សំខាន់ៗ ពីរ នៃប្រាសាទ​
ជាសា្ថបត្យករខ្មែរ ដូចជា : ភ្នំមាន ប្រាសាទនិង គ្រឿងរត្ថុបុរាណ នៅក្នុងប្រាសាទ ដែលសំអាងទៅលើ សា្ថបត្យករ ហ៊ិណ្ឌួប្រទេសឥណ្ឌា ភាគខាងត្បូង។​ ហើយជាគន្លះដ៏ពិសេស ដូចជា ចាហ្គាទី​ ដែលត្រួវគេបង្កើត ឡើងសម្រាប់មោន​ មឺរូ ជាសំណាក់ របស់អាទិទេព នៅក្នុង រឿងទេវកថា ហ៊ិណ្ឌូ​ : នៅក្នុងស្នាមក្រះ និង​ ខាងក្រៅ ជញ្ជាំងមាន
ចម្ងាយ ៣.៦គីឡូម៉ែត្រ មានបន្ទប់តាំងសិល្បវត្ថុ​ផ្សេងទៀតមាននៅ
ខាងលើ។​នៅខាងជ្រុងនៃប្រា សាទមានរូបជាចតុរង្គនៃកំពូល មិនដួច
ទៅនិងប្រាសាទ អង្គរ​។អង្គរវត្ត ត្រូវបានឈានទៅទិសខាងលិច ដោយ
អ្នកប្រាជ្ញត្រួវបានបែងចែកសេចក្តី សំខាន់ៗដួចជា ប្រាសាទត្រូវបានគេ
សរសើរ សម្រាប់សេចក្តីថ្កុំថ្កើង អំណាច វិសាលភាព និង សុខដុម
សេចក្តីពិរោះ នៃសា្ថបត្យករ។ ហើយមានចំម្លាក់ លឹម ចំម្លាក់ ក្រឡេត ដែលហៅ ថាចំម្លាក់ លៀន។​ និង​សម្រាប់អំឡុងពេលដ៏យូរជាប្រ លឹងថែរក្សា​មានការតាក់តែង វានៅ លើជ ញ្ជាំង។ឈ្មោះពេញនិយមអង្គវត្តមានន័យថាប្រាសាទក្រុងអង្គរជាភាសា
ក្នុងស្រុកមួយដែលមកពីពាក្យថានរគដែលមកពីពាក្យបាលីសំស្ក្រឹតពាក្យ
ថា ណាហ្ការា មានន័យថា រាជធានី ។ វត្តគឺជាខ្មែរ​មកពីពាក្យប្រាសាទ។ ពីមុនដល់ពេលឥឡូវនេះប្រាសាទត្រូវបានគ្រប់គ្រងដោយព្រះពិស្ហុលក​បន្ទប់ពីមច្ឆាមរណះ​ជាចំនងជើងនៃព្រះបាទ​ជ័យវរ្ម័ន​ទី​២ ៕
ប្រវត្តិសាស្រ្ត
ប្រាសាទអង្គរវត្តស្ថិតនៅទិសខាងជើងទីក្រុងសៀមរាបមានចម្ងាយប្រមាណ
៥.​៥ គីឡួម៉ែត ហើយទិសខាង ត្បូងមានចម្ងាយខ្លីនិងខាងលិចតិចតួចនៃ
រាជធានី។ ដែលត្រូវនៅចំនុចកណ្តាប្រាសាទបាពួនស្ថិតនៅទឹកដី ប្រទេស
កម្ពុជា ដែលមានក្រុមរចនាសម្ពន័បុរាណសំខាន់ៗ។ វាគឺ នៅខាងត្បួងដ៏
ឆ្ងាយនៃទីតាំងអង្គរ ។ការរៀបចំ​ និង គ្រោងការណ៏ជាលើកដំបូង នៃប្រា
សាទ​បានបង្កើតឡើងជាលើកដំបួងនៅពាក់កណ្តាលសតវត្សទី ១២
អំឡុងរដ្ឋសម័យ នៃ ព្រះបាទ​ជ័យវរ្ម័ន​ទី​២ ។​ ឧទ្ទិស ទៅ ព្រះវិស្ហុ ។ វា
ត្រូវបានកសាង ជាទីតាំង ប្រាសាទ និង រាជធានី ទីក្រុង សម្រាប់ ស្តេច
។​ហើយមិន ថែមទាំង រកឃើញ យោងទៅ តាមក្បាល សហសម័យ​ដែល
ប្រាសាទបាន រកឃើញ ឈោ្មះដើម របស់វា គឺ គ្មានអ្នក ណាម្នាក់ ស្គាល់
នោះទេ ។ ប៉ុន្តែអាចត្រវបានគេស្គាល់ ព្រះវិស្ហុ មានបន្តទៅទៀត.......

Read more...

បទព្រហ្មគិត

---

 
  តែងជាបទព្រហ្មគិត         លើកដោយដិតតាមទំនង

  ដំណើរពីមុនហោង         អ្នកប្រាជ្ញលោកលើកមកស្រាប់​។

  .............         .....................
  កាលនោះអស្ចារ្យក្រៃ       មានក្សត្រថ្លៃដោយរាជា

  ស្តេចទ្រង់ព្រះនាមា        ហៅព្រះបាទវង្សអស្ចារ្យ។

  ស្តេចមានអំណាច​​​         សេពសោយរាជ្យដោយនួវធម៏

  គ្រប់គ្រងអស់រាស្ត្រណា     សឹងក្សេមដោយបារមី។

  ស្តេចមានវរជាយា         ទ្រង់នាមាទ័យវតី 

  ឆោមឆាយស្រស់សោភី     ជាច្បងច្បាស់អស់ស្នំផង ។    

  អនេកនូវបរិពារ          ស្រីស្រឹងា្គរឥតឯឆ្គង

  ស្រីស្រស់ទន់ទងវង       រៀបរាយរៀងបំរើនិត្យ។

  ព្រះមហាក្សត្រត្រកូល      ជាឥសូរអង្គឯក្សត្រ

  សឹងមហាប្រណិប័តន៏      ថ្វាយបង្គំឥតឯកឆ្គង។

  សឹងនាំភ្ញីប្រាក់មាស       ច្រើនដេរដាសដោយពណ៏ហោង      
  ក៏ថ្វាយនូវសួយផង       ជាប្រក្រតីពុំដែលអាក់​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​។

  អនេកនូវទ្រព្យផង        រតន៏កែវកងនូវមាសប្រាក់
  ព្រំព្រែវិស័យចក្រ    ​​    ខៀនក្រឡាកាសាវ័ចន្ទន៏។

  អនេលនូវដុះរី           រថពាជីរាជយាន                
  ក្លឹង្គក្កស់នូវពិតាន        វាំងនននែបមាសមាលា។

  អនេកនូវរេហ៏ពល        ទាំងសកលសែនយោធា
  ខុនណាងមន្រ្តីត្រា        គ្រប់គ្រងគាល់ច្រើនក្រាស់ក្រៃ។

  ស្តេចមានព្រះរាជបុត្រ     ប្រុសពិសុទ្ធពិសេសក្រៃ   
  ប្រសើរព្រះនាមនៃ       ហៅព្រះកេតុមាលាហោង។

  រីព្រះរាជកុមារ          បុណ្យសំភារក្រៃកន្លង
  លឺសូរស័ព្ទសាយហោង    អស្ចារ្យកើតកាលនោះណា។

  កក្រើកដាលដូចដល់     សួគ៏សកលត្រៃត្រឹង្សា
  សម្តេចព្រះឥន្រ្ទា        បើកទិព្វចក្ខុមើលមកហោង។

  យល់ព្រះរាជកុមារ       មានសំភារក្រៃកន្លង
  ជៀងដាក់ជាច្បាស់ច្បង    លើសលែងលង់លើក្សត្រា។

  .............    ...................៕

Read more...

ល្បើកអង្គរវត្ត
បទកាកគតិ

សាសព្ទសេដោ្ធ   ឯកបញ្ចទោ​    សសោត្តមំ  
 
ឆ្នាំវកនក្សត្រ     វិវឌ្ឍន៏        សាធុការំ

តិលកាលា​ ។
ខ្ញុំអង្គរអំបូរ      ពូជពង្សត្រកូល  ជាតិវង្សា 

នាមនៃអ្នកប៉ាង   តាក់សាងសាស្រា្ត ល្បើកអង្គរជា

ច្បាប់ទៅមុខហោង ។
មានចិត្តសទ្ធា    អាចចារសាស្រ្តា  ដោយដានគន្លង 

គាថាបាលី      ពិតពីព្រេងហោង មែនដូចនោះហោង

ពុំឃ្លាតឡើយណា ។
អង្គរអញខ្ញុំសូម  សំណាងសំនូម  បានបរិបូរណ៏ប្រា

កដដូចខ្ញុំគិត    ក្នុងចិត្តប្រាថ្នា   កុំអោយមានឃ្លាត

ឃា្លតដល់តិចឡើយ ៕

Read more...

 
   កុំខ្ជិលល្ងង់ខ្លៅពេក          អោយចេះដេកអោយចេះដើរ

   ចេញសព្វគ្រប់ប្រសើរ        កុំចង់ហើរហួសភាពខ្លួន ។

   ចង់ក្តីអោយរៀនច្បាប់        រស់នឹងស្លាប់អោយចេះក្បួន

   ចេះអ្វីចេះអោយមួន         កុំបន្លំផ្សំនឹងគេ ។

   កុំដេកចាំសំណាង          កុំក្អេងក្អាងចាំបុព្វេ

   ខំរកកុំទំនេរ              រេរៀនរិះចេះអោយគ្រប់ ។

   ជាតិមនុស្សទោះប្រុសស្រី     រាស្រ្តមន្រ្តីជាធម្មតា

   ពេលព្រឹកតែងឧស្សាហ៏      ថ្ងៃក្តៅល្អាខ្ជិលល្អិតឆ្អឹង ។

   ចង់ធំខំពីតូច              បើខ្លាចខួចកុំឆាប់ខឹង

   ការអ្វីអោយចេះថ្លឹង         កុំប្រឹងជុះតាមដំរី ។

   សំលឹងមើលអោយសព្វ      បើនឹងស្អប់កុំអាលបាញ់

   ក្តីឈ្នះគេចុះចាញ់          កុំក្នាញ់តាមផ្តនា្ទទៀត ។

   បើខឹងកុំរំលោភ            បើនឹងលោ្មភអោយល្មមមាត់

   កុំរមាស់ក្រែងភ្លាត់ស្នៀត      វាតហួសវង់ផុតគំនិត ។

   ដាំដូងអោយខំថែ           ចង់បានផ្លែអោយដុតគល់

   បើជួនសំណាងដល់         រវល់តែឆ្ងាញ់ពិសា ។

   ប្រាជ្ងប្រិតប្រៀនប្រដៅ       ចូរញាតិមិត្តពិចារណា 

   រំពឹងក្នុងប្រាជា្ញ            ស្រាយបញ្ហានេះអោយដឹង ។

   នេះច្បាប់កេរកាលថ្មី        អស់សេចក្តីតែប៉ុណ្ណឹង

   កូនប្រុសអ្នកខំប្រឹង         សំលឹងចាំតទៅមុខ ៕

Read more...

កម្មវិធីនៃក្បួនដង្ហែរព្រះសព ដុន បូស្កូមកកាន់ប្រទេសកម្ពុជា



ថ្ងៃពុធទី ១ ខែ ធ្នូ ឆ្នាំ ២០១០
១០:០០-១១:30 : ព្រះសពសន្តយូហានបូស្កូ នឹងដង្ហែរមកដល់ប៉ុស្ថត្រួតពិនិត្យព្រំដែនប៉ោយប៉ែត ។
១២:០០-១៣:00 : អ្នកតំណាង៥០នាក់មកពីក្រុមគ្រួសារសាឡេស៊ាន បុគ្គលិគ្គ
សិស្សានុសិស្សនៃសាលាដុន បូស្កូប៉ោយប៉ែត រួមទាំងគណ:គ្រប់គ្រង នឹងសមាជិកនៃមូលនិធិ ដុន បូស្កូកុមារទាំងអស់ចូលរួមដង្ហែរព្រះសព ទៅកាន់ សាលាដុន បូស្កូប៉ោយប៉ែតក្នុងរយ:ពេល ៣០នាទី។
១៣:០០-១៥:00 : ក្បួនដង្ហែព្រះសពយូហាន ដុនបូស្កូ នឹងឆ្ពោះទៅកាន់ សាលា ដុន បូស្កូអណ្តូងចេញ
ខេត្តបាត់ដំបង។
១៥:00-១៦:០០: ស្វាគមន៏សម្រាប់កម្មវិធីដ៏អធឹកអឹកអរនៅតំបន់នោះដោយមានការអនុញ្ញាត្តិនៃ
វិហារ កាតូលិក លោកអភិបាល អេណរីគេ ហ្វីគេរេដូ (Mgr. Enrique Figaredo) ជាមួយក្រុម សមាជិកគ្រួសារសាឡេស៊ាន បុគ្គលិកដុនបូស្កូ សិស្សានុសិស្ស និង គណះគ្រប់ គ្រងនៃគោលបំណងរបស់ ដុនបូស្កូនៅខេត្ត បាត់ដំបង។
១៦:០០-២១:០០: ក្បួនដង្ហែរមានគណះគ្រប់គ្រងជាតំណាងចំនួន៥០នាក់ដែលមកពី ដុន បូស្កូប៉ោយ
ប៉ែត និង ដុន បូស្កូបាត់ដំបងដើម្បីដង្ហែរព្រះសព សន្តដុនបូស្កូ ឆ្ពោះទៅកាន់ សាលាបច្ចេកទេស ដុន បូស្កូ ទីក្រុងភ្នំពេញ។

២១:00-២២:០០: ការមកដល់ឯសាលាបច្ចេកទេសដុន បូស្កូ ទីក្រុងភ្នំពេញ មានការស្វាគមន៏ជាផ្លូវ
ការនៃព្រះសព សន្តដុន បូស្កូ ដោយមូលធិនិដុន បូស្កូនៃប្រទេសកម្ពុជា ដែលដឹក
នាំដោយ លោកឪពុក ចន វិស័រ (សាលាបច្ចេកទេសដុន បូស្កូ ខេត្តព្រះសីហនុ)
ក្រុមគ្រួសារសាឡេស៊ាន គណះប្រតិភូ សហការី គណះគ្រប់គ្រងរបស់សាលា ដុនបូស្កូ អ្នកកាន់សាសនានៅព្រះវិហារទីនោះ។
នៅប្រារព្ធពិធី និង កំដរព្រះសព រហូតដល់ព្រះសពសន្ត ដុន បូស្កូ ចាកចេញពីទីក្រុងភ្នំពេញនៅខែ ធ្នូ ទី ៤ ឆ្នំា ២០១០។
ថ្ងៃ ព្រហស្បតិ ខែ ធ្នូ ទី២ ឆ្នំា ២០១០
នៅពេលព្រឹក ពុក ដុន បូស្កូ លោកឪពុកទាំងអស់ រាជរដ្ឋាភិបាលធ្វើជាប្រធានកិត្តិយស ដើម្បីទទួលស្វាគមន៏ ព្រះសព សន្តដុន បូស្កូ
០៨:30-០៩:០០: ក្រុមភ្លេងសាលាដុន បូស្កូ ទឹកថ្លា លេងរបាំនៅមាត់ទ្វាចូលដើម្បីទទួលស្វាគមន៏
ភ្ញៀវកិត្តិយសដែលចូលរូមក្នុងកម្មវិធី។
• ភ្ញៀវកិត្តិយសជាច្រើនត្រូវទទួលស្វាគមន៏ និង សុន្ទនកាថានៅលើវេទិកា
ដើម្បីរងចាំភ្ញៀវកិត្តិយសសំខាន់ៗ
០៩:00-០៩:15: លោកឪពុក ចន វិស័រ ពាក់កម្រងផ្កាទៅដល់ ភ្ញៀវកិត្តិយស ក្នុងពេលភ្ញៀវកិត្តិយស
មកដល់
• អ្នករបាំ ក្ងោក ដែលមកពី សាលាដុន បូស្កូ ទឹកថ្លា រាំនាំមុខភ្ញៀវ និង ភ្ញៀវកិត្តិយស ពីកន្លែងវេទិកា ទៅព្រះសព សន្តដុន បូស្កូ (Open Pyramid) ក្នុងអំឡុងពេលដែល ក្រុម គ្រួសារសាឡេស៊ាន សិស្សានុសិស្ស បុគ្គលិក នៃ សាលាដុន បូស្កូទាំងអស់ ឈរ ដើម្បីទទួលស្វាគមន៏ភ្ញៀវកិត្តិយស
• ប្រសិនបើស្តេចមកដល់ខាងលើវេទិកា ព្រះសង្ឃពីរព្រះអង្គនឹង សូត្រ និងប្រទានពរទៅ ដល់ស្តេច។
ព្រះសង្ឃត្រូវបានទទួលអំណោយបន្ទាប់ពីសូត្រប្រទានពរ។ ស្តេចប្រថាប់នៅ កៅអី កិតិ្តយសនៅលើវេទិកាខាងស្តាំ នៅខាងមុខ សន្តដុន បូស្កូ។
• រាំរបាំជូនពរ ដោយ កូនសិស្សស្រីរបស់បងស្រីនៅទីក្រុងភ្នំពេញ
០៩:៤៥-០៩:៥០: ច្រៀងភ្លេងជាតិ និង ដឹកនាំច្រៀងដោយសិស្សានារី មកពី សាលាដុន បូស្កូ ផ្សារតូច
០៩:៥០-១០:០០: លោកឪពុក ចន វិស័រ ឡើងអានសុន្ទនកថា ជាកិច្ចសា្វគមន៏
១០:00-១០:៣០: បទបង្ហាញដោយ សាលាបច្ចេកទេសដុន បូស្កូ ខេត្តព្រះសីហនុ ពុក បូស្កូ និង ចាប់
ផ្តើមសហធម្មចារី
១០:៣០-១០:៥០: អ្នកតំណាង ១ ឬ ២ នាក់អំពី ពុកដុន បូស្កូ មកពី ជំនាន់សិស្សចាស់
១០:៥០-១១:១០: ភ្ញៀវកិត្តិយសឡើងសុន្ទនកថា
១១:១០-១១:២០: ធ្វើការអត្ថាធិប្បាយប្រវតិ្ត ពុក បូស្កូ និង ថតចម្លងរឿងរបស់លោក ពុកបូស្កូទៅដល់ ភ្ញៀវ ដូចជា ធើ្វការដឹកគុណនៅចំពោះមុខ ពុក បូស្កូ នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា រយះ ១៩ឆ្នំា
១១:២០-១១:៣០: ភ្ញៀវកិត្តិយស និង ភ្ញៀវផ្សេងៗទៀត សម្តែងសេចក្តីគោរពទៅដល់ពុក បូស្កូ
( ពាក់កម្រងផ្កា ទៅដល់ព្រះសព សន្តដុន បូស្កូ នៅទីនោះក្នុងអំឡុងពេលច្រៀង សន្និបាត)
១១:៣០-១២:០០: រៀបចំអាហារពិសេសនៅពេលថ្ងៃត្រង់សម្រាប់ភ្ញៀវកិត្តិយសនៅកន្លែងសន្និតបាត ប្រសិនបើស្តេចយាងមក រៀបចំបន្ទាប់យ៉ាងសមរម្យសម្រាប់ ស្តេច និង រាជរដ្ឋា ភិបាល
១២:៣០-១៦:៣០: មានការប្រកួតបាល់ទាត់មិត្តភាព ក្រុមសិស្សចាស់ ត្រូវបានអញ្ជើញចូលរូមក្ន កម្មវិធី។ មានក្រុមចាំកំដរ ឬ អបអរ (១៥ ទៅ ៣០ នាទីអ្នកសូត្រមុនពេល
សន្តដុន បូស្កូ ) ហើយបន្ត
នៅពេលល្ងាច- ដុន បូស្កូ លោកឪពុកជាប្រធានកិត្តិយសទៅ ពុក ដុនបូស្កូ ដោយក្រុមគ្រួសារសាឡេស៊ាន សិស្សានុសិស្ស និង គណះគ្រប់គ្រង សហការីទាំងអស់
១៧:៣០-១៩:០០: ក្រុមគ្រួសារសាឡេស៊ាន ប្រជុំជាមួ លោកឪពុក ចន វិស័រ ដែលតំណាងអោយ មូលនិធិដុន បូស្កូ ប្រទេសកម្ពុជា
• ការប្រគល់វត្ថុអនុស្សាវរិយ៏ទៅដល់ ក្រុមគ្រួសារសាឡេស៊ាន និង គណះគ្រប់គ្រងមួយចំនួន
១៩:00-២០:០០: ក្រុមគ្រួសារសាឡេស៊ាន ទទួលទានអាហារ
• កន្លែងពិសេសនឹង រៀបចំសម្រាប់ក្រុមសមាជិក ក្រុមគ្រួសារសាឡេស៊ាន ជាមួយ សិស្សចាស់ នៅសាលាសន្និបាទ
• ផ្តល់អាហារទៅដល់ សិស្សានុសិស្ស បុគ្គលិក និង សិស្សចាស់ ទាំងអស់ ( ក្រុមសិស្សស្រី របស់បងស្រី និង សមាជិកដុន បូស្កូ រៀបចំអាហារសម្រាប់រៀងៗខ្លួន )
២០:00-២១:៣០: កម្មវិធិក្រុមគ្រួសារសាឡេស៊ាន ធ្ចើសុង្កាករ
• ប្រធានកម្មវិធី : គ្រូ វីរះ និង អ្នក គ្រូ សុភណ័
• ការចូលរួមនៃ : មូលនិធិកុមារដុនបូស្កូ វាគ្មិន សាលាដុន បូស្កូភ្នំពេញ ខេត្តព្រះសីហនុ ប៉ោយប៉ែត
សាលា អណ្តូងចេញ ទឹកថ្លា ទួលគោក សាលាវិជ្ជាជីវះដុនបូស្កូ សម្រាប់ស្រី នៅខេត្តបាត់ដំបង និង ក្រុមសិស្សចាស់
ថ្ងៃ សុក្រ ទី ៣ ខែ ធ្នូ ឆ្នាំ ២០១០
នៅពេលព្រឹក និង នៅពេលរសៀល
៧:៣០-១៦:៣០: សមាជិកគ្រួសារសាឡេស៊ានបានបន្តដែលចំណាយរយះពេល ១៥ ទៅ
៣០នាទី នៃគ្រឹស្តបរិស័ទនៅពីមុន ព្រះសពសន្តដុន បូស្កូ។
នៅពេលល្ងាច ដុន បូស្កូ បូជាចារ្យ របស់ពួគយើង
១៧:៣០-១៩:០០: មានការប្រជុំយ៉ាងឧឡារិក ជាមួយលោកអភិបាល អូលីវីយេ និង បព្វជិត
• ផ្តល់វត្ថុអនុស្សាវរីយ៏ទៅដល់ លោកអភិបាលនៃ បូជាចារ្យ
១៩:០០-២០:០០: ទទួលទានអាហារពេលល្ងាច
• អាហារពិសេស នឹងរៀបចំទៅដល់បព្វជិត អ្នកបួស ប្រធានអង្គការ កាតូលិក និង តំណាង ព្រះសហគមន៏ នៃសន្និបាតនោះ
២០:០០-២១:៣០: មានប្រគុំតន្ត្រីរបស់ ក្រុមយុវជន ដុន បូស្កូ

• មានការចូលរួមពី តន្ត្រីករពិសេសជាច្រើន ដូចជា លោកឪពុក ខៃ
• មានការសម្តែង មកពី ក្រុមខុសៗគ្នា មកពី ព្រះវិហារ កាតូលិក
• ប្រធានកម្មវិធី គ្រូ វីរះ និង អ្នកគ្រូ ចាន់ សុខ
២១: ៣០-២២:00: You Vigil – Taize Prayer by the youth diocese
ថ្ងៃ សៅរ៏ ទី ៤ ខែ ធ្នូ ឆ្នំា ២០១០ ជាថ្ងៃ ដែលជំរាបលាលោកឪពុក បូស្កូ
នៅពេលព្រឹក
• ច្រៀងចម្រៀងជូនពរដោយ សាលាដុន បូស្កូ ទឹកថ្លា
• ពិធីថ្លែងអំណរគុណ និង ជំរាបលា ដោយសិស្សានុសិស្សសាលាបច្ចេកទេស ដុនបូស្កូ ភ្នំពេញ
• ព្រះសព សន្តដុន បូស្កូត្រូវបានលើកដាក់នៅលើរថយន្ត អមដោយច្រៀងដំកើន
• សិស្សានុសិស្ស និង បុគ្គលិក ឈរជាជួរនៅតាមមាត់ផ្លូវ និង បក់ទង់ជាតិ ដែលជាសញ្ញាប្រាប់ថា ជំរាបលា លោក ពុកដុន បូស្កូ
• ក្បួនជូនដំណើរ ព្រះសព សន្តដុន បូស្កូ ទៅដល់ប្រលានយន្តហោះអន្តរជាតិភ្នំពេញ។

Read more...