កុំដៀលអ្នកស្រែ ត្រកូលឯងខ្មែរ
កុំប្រែក្រលាស ក្រលេកមើលគុណ
ទន់ភ្លន់សំពះ កុំធើ្វអ្នកណាស់
កុំត្មះអ្នកក្រ ៕
អ្នកកុំភ្លេចគុណ គ្រូលេខនព្វន្ត
គ្រូសូត្រអក្សរ កុំចាប់ដៃទាញ
គំនាប់ងក់ក កុំជជែកត
ស្មើមិត្រសំលាញ់ ។
រាស្ត្ររត់ចូលជ្រក កុំថាគេថោក
កុំអើឯងអញ ពាក្យពុំពិរោះ
គេកើតមួក្នាញ់ គេដៀលផ្ទាល់ផ្ទាញ់
អន្តរាយកេរ្តិ៏ឈ្មោះ ។
កុំឆ្មើងអាងបុណ្យ ស្រដីអោយទន់
ពោលពាក្យពិរោះ ខ្លួនអ្នកនឹងថ្កើង
នឹងឡើងស័ក្តយស កុំឆ្លៀតនាំឈ្មោះ
ញុះញង់អ្នកធំ ។
កុំស្តាប់អ្នកតួច បើឃើញគ្នាខួច
កូចគិតប្រមុំ ទោសគ្នាតិចតួច
ផ្តួចឡើងជាធំ ផ្សែងពូតជាដុំ
ផ្តុំឆេះជាភ្លើង ។
តាំងពីឆ្នាំច ចាំជាដំណ
ទំនិញឡើងថ្លៃ ចងក្បិនអោយតឹង
ប្រឹងកុំសំចៃ សញ្ជឹងយប់ថ្ងៃ
កុំអោយក្រខ្សត់ ។
បើចង់ស្រាលខ្លួន រៀនសួត្រអោយមួន
អោយមាំអោយស្ទាត់ កុំចេះស្ទាក់ស្ទើរ
ល្ងីល្ងើឥតបទ បើចេះប្រាកដ
ប្រាក់រត់តាមហៅ។
កុំថ្មមកំលាំង កាប់ជីកចូកចាំង
កុំថារងាក្តៅ រៀនអ្វីអោយឆ្អិន
កុំអោយខ្លោចឆៅ កុំដេកតែខ្លៅ
ក្រក្រៅសណ្តាប់ ។
ទៅទំព័រមុន |
No comments:
Post a Comment