Tuesday, February 16, 2010

0 comments

ប្រព័ន្ធ​ ព្រះអាទិត្យ




អ្នកវិទ្យាសាស្រ្តនិងក្រុមតារាសាស្រ្តបានសិក្សាដែលមានការកើន
ឡើងចំណេះដឹងរបស់យើងនៃសកលលោក​ និងខាងក្នុងវាមាន​
លំហ​របស់ផែនដីយ៉ាងធំ។ ការរុករក​ទីលំហ បានដោះស្រាយនូវ
អាថកំបាំងខ្លះៗ ប៉ុន្តែនៅតែមានការស្រាវជ្រាវជាច្រើនទៀត ។

ផែនដីជាភពមួយក្នុង
ចំណោមភពទាំងប្រាំបួន នឹង មានទំហំតូចជាគេ
ដែលធ្វើ ផ្លូវគោចរជុំវិញព្រះអាទិត្យ។ព្រះអាទិត្យជាចំណែកមួយនៃ
ក្រុមដ៏ច្រើន មានទំហំធំជាងគេប្រហែលជាមាន ផ្កាយ ១០០​លាន
កោដដែលធ្វើឡើងជា​ កញ្ចុំផ្កាយ ។ ដែលជា បណ្តុំមួយនៃបណ្តុំ
រាប់លាននៃ កញ្ចុំផ្កាយជាច្រើននៅក្នុងសកលលោកធំធេង ដែល
មិនអាចយល់បាន​ ៕



​​ ដំណើរផ្លូវចរ​ របស់ព្រះអាទិត្យ





នៅក្រោមការគ្រប់គ្រង នៃទំនាញរបស់ព្រះអាទិត្យបង្ខំអោយ ភព
និមួយៗ គ្រប់គ្រងនឹងទប់ ផ្លូវគោចរជារៀង អេលីប ។ ដូចជាថា
ភព អង្គារ៏
និង
ភព ភ្លុយតូ
ដែលមាន ខ្សែអេក្វាទ័រទ្រេត ៧0 និង
១៧0រៀងៗខ្លួន ។ ផ្លូវគោចរនៃ ភពផ្សេងទៀត មានខ្សែទេ្រត គឺ ៣0 ជាភពនៃ
ខ្សែអេក្វាទ័ររបស់ព្រះអាទិត្យ ៕






ព្រះអាទិត្យ



ព្រះអាទិត្យ គឺ មានទំហំធំណាស់ ជាផ្កាយ​ដែលភ្លឺត្រចេះត្រចង់
មានន័យថា​មានពន្លឺខ្លាំងនៅចំណុចកណ្តាលនៃប្រព័ន្ធព្រះអាទិត្យ។​
វាគឺ​​ តាមតែគិតទៅ អាចប្រហែលជា មានអាយុរាប់លាន​ ឆ្នាំ។
ការឆ្លងកាត់ពាក់កណ្តាលរបស់វាមិនផ្លាស់ប្តូរ​ ក្នុងអំឡុងពេល
នៃ​ការស្ថិតនៅ ។ ប្រភពនៃថាមពលធំធេង របស់ព្រះអាទិត្យ
គឺ បានបន្តការរំលាយបញ្ជូលគ្នា នៃ​ អ៊ីដ្រូសែន ទៅក្នុង
អេលីយ៉ូម ។ចំពោះ សីតុណ្ហភាព នៅក្នុង​សុរិយាភាមណ្ឌល​
(កន្លែងលំហនៅជុំវិញព្រះអាទិត្យ)អាចឈានទៅដល់៥៥០០
អង្សាសេ ។ នៅខាងលើស្រទាប់បានផ្ទុក ឧបកណ៏ដែលឈាន
ទៅរក មានគន្លងរង្វង់ដូចពងក្រពើទាប(​​រូបរាងដូចបាំងឆ័ត្រ
ព្រះអាទិត្យ)។គន្លងរង្វង់នោះបានពង្រីកយ៉ាងវែង ផុតពីព្រះ
អាទិត្យ និងបង្កើត ពន្លឺក្រហមទំ(បញ្ចេញពន្លឺសន្ធៅ) ។
ព្រះអាទិត្យ គឺមានភាពលេចជ្រងោ ឬលយចេញបង្កើត​រង្វង់
ជាធ្នូរ បានពង្រីក ចូលទៅក្នុង​គន្លងរង្វង់នោះ។ដែលលក្ខណះ
លេចជ្រងោ ធំបំផុត​នៅលើ ព្រះអាទិត្យគឺ មានពណ៏​ខ្មៅងងឹត​​
អាចហៅបាន​ថា កន្លែងឈប់ព្រះអាទិត្យ។ក្រុមទាំងនេះ អាច
ភ្ជាប់ជាមួយ អណ្តាតភ្លើងព្រះអាទិត្យដ៏​ខ្លាងខ្លា​៕






No comments:

Post a Comment

 
ព័ត៌មានដើមស្វាយ © 2013 ផ្នែកទំនាក់ទំនងសង្គម និងសារព័ត៌មាន